Leren gitaar spelen uit boek

[nijs9]

Ik heb me een gitaar gekocht van 90 euro, om het te leren. Ondertussen heb ik al wel door dat het een hele tijd zal duren vooraleer ik een fatsoenlijke melodie zal spelen maar goed er moet altijd begonnen worden.

Die eerste akkoorden spelen is een lastige klus: vingertoppen die pijn doen vooral. Dit zal na veel oefenen wel weggaan.

Mijn vraag was of het eigenlijk wel mogelijk is om het op jezelf te leren zonder naar de les te gaan, met behulp van een boek. Is hier iemand die hits kan naspelen zonder ooit naar een professionele les te gaan, dus ook op zichzelf geleerd?

Ook wou ik vragen of het normaal is dat je in het begin totaal niet vloeiend achter elkaar twee akkoorden kan spelen, dat het tientallen seconden duurt vooraleer je die vingers goed hebt staan?

Wat tips van ervaren rotten zijn altijd welkom

[Laser]

ALLES wat je daar zegt hebben oude rotten ervaren.
Zeker de auto-didacten onder ons. We kunnen geen noot lezen, hebben alles op gehoor en in akkoorden geleerd, en ga zo maar door. Je bent niet alleen: topniveau spelers deden het ook zo (Tommy Emmanuel bvb).
Dus nooit opgeven, goed leren luisteren.
En l a n g z a a m beginnen, stilaan versnellen wanneer het l a n g z a a m begint te gaan.
Zere vingers? Gaat over na een paar weken elke dag oefenen (één uur volstaat).

Volhouden, en dromen van wat je wil bereiken!!!

[nijs9]

Het doet me deugd te horen dat dit het normale proces is, want een mens zou nog denken dat hij helemaal geen talent heeft in het begin en dat het nooit zal lukken. Bedankt!

[The Crash Cowboy]

Ik denk dat gitaarles voor elke gitarist goed is, maar wel pas na een paar jaar. Het is hartstikke goed voor je eigen stijl en je techniek om eerst zelf dagen te gaan zitten piemelen en met cd-tjes mee te spelen of zo. Moet je alleen niet meteen Steve Lukather willen imiteren; in mijn tijd speelde ik mee met ouwe liedjes van Bob Dylan en Neil Young en zo. En zo gauw als je kunt samen met anderen gaan spelen: andere gitaristen (die barsten van de truukjes) of zelfs meteen in een hobbybandje. Kampvuurniveau, maar meiden versieren als de konijnen, en héél veel oefenen. Als je dat zo een tijdje aanpakt weet je meteen of je het alle moeite wel waard viond en of je gitaarspelen leuk genoeg vind om met bloedende vingers dagen lang drie akkoorden (waarmee je trouwens de helft van alle rock 'n' roll kunt spelen) uit je kast te rammelen.

[chennie]

Ik heb ook gitaar leren spelen zonder les. Sterker nog:
Ik was een van die jongetjes die metallica totaal te gek vond en ik wou net zo stoer worden als hetfield ! Geen geld voor een gitaar, dus heb ik er zelf een gemaakt. Klonk voor geen meter, maar alvast oefenen hoe je akkoord pakkingen moest doen.

Daarna kwam mn zus met een gitaar. Oefenen, oefenen, oefenen. Het is denk ik pure wilskracht dat ik net zo stoer wou worden. Ik begon dan ook met de voor mij gave stukjes zoals de interlude van master of puppets, de intro en solo (!) van fade to black, Nothing else matters en alle andere pakkende riffjes en licks van metallica. Sommige stukjes werden het niet, maar sommige leken er zowaar op. En maar door blijven spelen.

Nu spreken we over een aantal jaar verder en ik ben nog steeds geen goede gitarist, maar het gaat beter. Dingen gaan vloeiender. Riffjes die ik sneller oppik. Zelfs mn gehoor is beter dat ik melodietjes kan uitvogelen of hoor welke techniek er wordt gebruikt. Maar elk begin is moeilijk en uiteindelijk komen we er wel, ergens.

Geef niet op, ook als het hopeloos lijkt. Denk dan aan het plezier wat je hebt met gitaar spelen of de andere zaken waarom je in eerste instantie de gitaar heb opgepakt.

[nijs9]

Mooie verhalen allemaal, ik hoop dat ik dit hier binnen enige tijd en veel oefenen ook tegen een beginner kan zeggen. Mijn motivatie is eigenlijk de lancering van Stan van Samang hier in Vlaanderen: op zijn nieuwe album staan een aantal akkoestische nummers en het lijkt me machtig zoiets ooit te kunnen naspelen... Ik geef hem nu als voorbeeld maar er zijn zoveel anderen.

[freekick]

Ook ik heb uit een boekje leren "pingelen" zoals dat bij mij thuis genoemd wordt.
In mijn geval d.m.v. de boeken van Rush shipton.
En als de boeken op zijn dan alleen verder. Inderdaad vastbijten en je niet
laten aflijden door klein ongemak zoals bloedende vingers en pijnlijke barree-accoorden.

Toch lijkt het me wel fijn om een goede leraar/es te hebben die direct een
vraag kan beantwoorden , even iets kan voordoen en corrigeren zodat je niet
met moeite moet afleren wat eerder verkeerd aangeleerd is.

Hoewel ik er zelf geen had lijkt me een goede leraar goud waard.
Ach.. iedereen gaat gewoon zn eigen weg.

[appyhaan]

Ik denk dat gitaarles voor elke gitarist goed is, maar wel pas na een paar jaar. Het is hartstikke goed voor je eigen stijl en je techniek om eerst zelf dagen te gaan zitten piemelen en met cd-tjes mee te spelen of zo.

Hmm, hier sla je dan "volgens mij" de plank volledig mis. Voor de meeste mensen (uitzonderingen daargelaten, alhoewel ook deze baat kunnen hebben bij lessen) is het van belang om juist in het begin les te nemen en pas daarna zelf verder te gaan. Er is niks vervelender dan je eigen techniek te hebben ontwikkeld waarmee je geen hol verder komt (behalve dat je kunt zeggen dat je een eigen techniek hebt). Overigens denk ik dat gitaristen niet moeten uitblinken in eigen techniek (het beste is als iedereen dezelfde techniek heeft), maar in eigen stijl. Mijn ervaring is dat je met het nemen van les veel efficiënter uiteindelijk doelen kunt bereiken. 'k Ben zelf gedeeltelijk autodidact, maar ik ben er wel al achter dat je met een docent in een jaar meer kunt bereiken dan jaren ploeteren (waar overigens niks mis mee is) als autodidact.

[LaurentB]

Hmm, hier sla je dan "volgens mij" de plank volledig mis. Voor de meeste mensen (uitzonderingen daargelaten, alhoewel ook deze baat kunnen hebben bij lessen) is het van belang om juist in het begin les te nemen en pas daarna zelf verder te gaan. Er is niks vervelender dan je eigen techniek te hebben ontwikkeld waarmee je geen hol verder komt (behalve dat je kunt zeggen dat je een eigen techniek hebt). Overigens denk ik dat gitaristen niet moeten uitblinken in eigen techniek (het beste is als iedereen dezelfde techniek heeft), maar in eigen stijl. Mijn ervaring is dat je met het nemen van les veel efficiënter uiteindelijk doelen kunt bereiken. 'k Ben zelf gedeeltelijk autodidact, maar ik ben er wel al achter dat je met een docent in een jaar meer kunt bereiken dan jaren ploeteren (waar overigens niks mis mee is) als autodidact.

Daar ben ik het ook mee eens. Juist in het begin moet je even op het goede spoor gezet worden, later kun je zelf verder komen.

[Riste]

Er wordt aan veel beginners wel eens vergeten bij te brengen in welke volgorde ze het best de verschillende akkoorden kunnen gaan aanleren. Ik vind dat het eenvoudigst kan begonnen worden met Em en Asus2, vervolgens E en Am, E7 en A, Esus4 en A7. Wanneer er vlot tussen al deze 8 akkoorden kan gewisseld worden, is men klaar om over te stappen naar de C, C7 en G, G7. En dan naar de D, Dsus2, Dsus4, Dm, D7. En dan naar de barré-akkoorden.