Ik zal het maar toegeven. Het is dus geen echte Gibson.
Tis een Gibsun. Een echte van Musoland. Ik zag hem een tijd geleden toegevoegd worden aan de produkten. Viel me op dat deze inlay echter was dan de andere exemplaren die ik heb gezien (niet zo plastic-wit) en de kleur en tekening vond ik errug aantrekkelijk.

Ik heb hem zojuist gepimpt. De volgende onderdelen besteld bij GFS:
- Gold Humbuckers- Matched Pair- Overwound http://store.guitarfetish.com/gohumapaovbl.html
- Nieuwe toggle switch voor Tele (die uit mijn jap tele begint kuren te vertonen)
- 2 push/pull pots http://store.guitarfetish.com/pp50050pupot.html
- setje heavy duty straplocks (anders dan die schallers die ik gewend ben, maar erg mooi ontwerp)
- Wilkinson Brass Roller Bridge- Locking Studs (http://store.guitarfetish.com/wibrrobrlost.html)

Die nieuwe blowout humbuckers heb ik in mijn trouwe Vantage ES335 kopie gezet. Daar zaten namelijk nieuwe GFS Crunchy PAFs in (http://store.guitarfetish.com/crpafhiouhuz.html). Die passen beter in de Les Paul (aggressiever geluid). Het plan is dus om de Les Paul mijn main axe te laten worden in plaats van de ES. De ES moet meer als een blues/jazz hollowbody gaan klinken, daarom gaan die overkapte humbuckers erin.

Ben eerst begonnen met het loshalen van de brug van de LP. Bleek dat de studs precies in de bushings geschroefd konden worden (fijn!), maar met de brug erop was het beetje kracht zetten, want blijkbaar was de afstand niet exact goed. Maar goed: het past! Meteen (aangezien de snaren er toch af zijn) de elementen eruit gehaald. Crunchy PAF van gitaar gewisseld. Leads van de neck-pickup waren beetje kort, dus heb ze moeten verlengen.

Eerst de ES in orde gemaakt met de nieuwe blowouts. Was makkelijker aan te sluiten. Even gecheckt:
Precies wat ik verwachtte. Goed gedefinieerd geluid. Iets wolliger en minder crunchy dan met de cruncy pafs (uiteraard).

Mooi: 1 down, 1 to go....

Meteen door met de LP. Uiteraard rustig aan gedaan, want het bedraden is een teringbende met die 2 push-pulls. Netjes alle grounds met flink wat soldeer aan elkaar gemaakt. Flinke zooi zweet en veelvuldig checken met het SeymourDuncan schema erbij (http://www.seymourduncan.com/support...h_2v_2t_3w_2pp).

Wel irritant dat SD van die onlogische kleuren gebruikt. Aarde is groen (?!?) en de plus is zwart. Gelukkig kon ik het onderscheiden.

Eerste test: hmmm, heel weinig ruis na aansluiten gitaar. komt er wel geluid uit? Jawel hoor! En wat voor geluid! Die Crunchy PAFs komen echt veel beter tot hun recht. Heerlijk. Nu de ultieme test: de push/pull functie. Ff lekker aan allebei trekken.... Ja hoor! Onmiskenbaar single coil geluiden. Neck geeft echt een mooie bluesy neck-toon en brug geeft een mooie twang weer. Uiteraard een beetje volume-drop, maar dat was verwacht en zelfs gewenst.....

Maar er is totaal geen ruis! Dat is echt super. Beter dan ik dacht.

Klein beetje brug afstellen. Gitaar klinkt echt 100% beter. En de brug is ook echt fijn. Op een LP vind ik de scherpe zadeltjes onhandig bij palm-mutes, dus ik wilde kijken of een roller bridge hier goed voor was. en ja hoor! Geen scherpe randen en prima af te stellen. Flinke sustain!

Beetje verbaasd dat het geheel zo makkelijk ging.

Misschien in de toekomst nog een boostertje erin. (http://store.guitarfetish.com/activepreamps.html)
Leuk voor tijdens optredens. Dan kan ik rondlopen (of ergens op klimmen) en vannuit de gitaar een solo-boost aanzetten, zodat ik niet van tevoren een pedaal in hoef te drukken. Heb 1 keer aan de zanger gevraagd of hij dat wilde doen op mijn teken. Is hij vergeten wat hij moest doen. Knalt hij mijn volumepedaal dicht!! Probeer dan maar eens een knallende solo te spelen...


Tergend lang stuk tekst, maar ik houd jullie graag op de hoogte....