met een Digitech trio + (is niet goedkoop; ik weet het) kom je ook een heel eindCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hypercub
Printable View
met een Digitech trio + (is niet goedkoop; ik weet het) kom je ook een heel eindCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hypercub
Ik moet mezelf na 3,5 jaar spelen nog altijd een amateur noemen. Ik heb ook nooit les gehad of iets dergelijks en heb er ook erg weinig talent voor. Mijn ene hand is nog altijd sneller dan de andere. Soms gaat een nummer super goed, het volgende moment kan ik weer alles verpesten. Financieel gezien is les gewoon niet op te brengen helaas, dus enorm veel progressie zal er ook niet in zitten. Ben ook pas op mijn 18e begonnen. Dus ik kan nu een beetje de basis spelen op mijn 22e. Zolang als dat ik er lol in heb blijf ik lekker zo door gaan. Kan niet enorm veel nummers spelen, maar goed, t is voldoende voor mij. Ik ken dingen als scales helemaal niet en kan ook geen noten lezen haha. Alleen tabs :soinnocent: Merk wel dat ik met mijn basgitaar wel beter uit de voeten kan dan elektrisch. En dat terwijl ik nog maar 2 maanden echt bas speel (wel met een plectrum, met 2 vingers heb ik nog geen gevoel voor).
Of met je telefoon, die je toch al hebt. Snoertje bij de Action halen om 'm op je versterker aan te sluiten, klaar.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MikeD
Die gast waar ik het over had die had er geen enkele moeite mee . Die tokkelde op de hoogste drie snaren er lustig op los met zijn middelvinger , ringvinger en pink terwijl hij met zijn plectrum die hij tussen zijn duim en wijsvinger klemde de lage snaren aansloegCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door RB-1
Die dingen op de afbeelding gebruik ik nooit . dat voelt voor mij net aan als stelten lopen
De pink wordt nooit gebruikt om snaren aan te slaan, althans, ik heb nog nooit iemand gezien die dat doet. Uitzondering is bij sommige aanslagen zoals een rasgueado maar tis vooral een anker voor de hand.
Ik moet zeggen, wat een fantastisch ding voor je techniek. De akkoorden voor de harmonie, de drums voor je timing.. ik had dat ding 40 jaar geleden moeten hebben (maar dan als enige he, de rest prikt dan nog gewoon een naald op een plaat)Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MikeD
Bij rasguados wordt de pink veel gebruikt. En er is het beruchte incident waarbij Villa Lobos een mes trok omdat Segovia beweerde dat iets niet te spelen was... Bij van die bossa achtige begeleidingen, wisselbas met driestemmige akkoorden, gebruikte ik het vroeger heel vaak. Dat gaat echt vrij makkelijk. Verder heel soms bij een arpeggio of tokkel. In mijn arrangement van Martha my dear zit zo'n stukje, dat kun je met duim en vier vingers spelen, of je moet overpakken, en een vinger voor twee snaren gebruiken in de arpeggio. Doe ik trouwens op beide manieren, hangt een beetje af van hoe de pet staat. Maar soms is het best handig.
Elke keer als ik denk dat ik het kan, verzin ik weer iets waardoor ik opnieuw moet beginnen.
Gitaarstemming veranderen blijft leuk.
Momenteel E A C# e g# c# (symmetrisch, intervallen 5 4 3 4 5).
Of juist versimpelen. Een oude Spaanse gitaar in D A d g g d stemmen zodat je met éen barrévinger allemaal 6-snarige powerchords kunt rossen.
Dan doe je klaarblijkelijk iets verkeerd....Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Brad
Toen ik op mijn dertiende begon met spelen speelde ik minimaal 4 uur per dag. Soms zelfs een uurtje of 7. En dan kan het snel gaan. Ik gebruikte zelfs de pink! :D Helaas vond ik al snel enkele verkeerde personen waarmee ik niets liever deed dan mezelf suf blowen en onder invloed over de kosmos lullen en meer van dat gedoe. Ik was toen pas 15 jaar. Maar in die twee jaar tijd heb ik feitelijk de basis gelegd voor vrijwel alles wat ik ooit op gitaar heb geleerd. Ik zou dus zeggen dat leren vooral een kwestie is van uren maken en kritisch zijn op wat je doet. Klinkt iets niet goed, dan SPEEL je het niet goed. Herhaal het stukkie net zolang tot je het foutloos kan spelen. En dan nóg een keer. En dan nóg eens. En dat gaat niet lukken als je er geen plezier aan hebt. Oefen een kwartiertje op wat meneer de leraar je hebt voorgeschreven en schrijf vervolgens iets uit eigen koker. Gewoon een zelfverzonnen melodie (bijvoorbeeld) dat net iets te hoog gegrepen is voor je. Iets wat je zelf schrijft is altijd leuker. En dan 4 of 5 uur lang jezelf vastbijten in die melodie.
Een topsporter of een circusartiest redt het ook niet met een uurtje oefenen per dag.
Hou er rekening mee, dit werkte lange tijd voor MIJ. Dat wilt niet automatisch zeggen dat dat ook voor jou werkt. Bovendien, en dat zul je je óók moeten realiseren, mijn schoolprestaties hadden er zwaar onder te lijden. Mij werd geadviseerd naar het Gymnasium te gaan, maar ik koos een klein stapje lager (Atheneum). Na de brugklas werd het de HAVO en daar ben ik 3 keer op blijven zitten (eenmaal zelfs teruggezet van de derde naar de tweede, op mijn verjaardag nota bene!!!). Uiteindelijk de moeder-MAVO gedaan (vraag maar aan je ouders :D ), pretpakketje gekozen, daarna gekozen voor de meest vrije MBO opleiding van Nederland, waar we mochten roken (ook blowen) en drinken in de klas, zelfs dáár een jaar met veel plezier gedoubleerd. En uiteindelijk is het, mede dankzij mijn vader, die professioneel muzikant was en me solfège en muziektheorie bijbracht, toch nog goedgekomen toen ik werd aangenomen aan het conservatorium. En ook daar heb ik feitelijk tweemaal gedoubleerd, omdat ik nog nooit iets heb geleerd. En nu?
:seriousf:
Ik zou er nog even over nadenken en me beperken tot 3 accoorden-rock-punk-pop. Doe wat je wilt, maar trap niet in dezelfde val als waar ik in ben getrapt. :D
en met een vingertje her en der erbij maak je waanzinnge riffs….???Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Schrevel