Gibsonsnaren op een Epiphone Hummingbird?
Oei, dit snarentopic is alweer een flinke tijd dood, maar ik waag het toch om een dingetje voor te leggen.
Ik heb zo'n 'Inspired by Gibson' Epiphone Hummingbird gekocht na het lezen van een lovende recensie in het Duitse Gitarre&Bass. Echt een onweerstaanbaar instrument, met spruce top, all solid mahonie body, mahonie hals, 'Indian laurel' toets, benen kam en brug, inlays van echt paarlemoer en nog zowat aan mooie specs. De enige aanpassing die ik niet kon weerstaan, waren de plastic 'ivory' bridge pins. In Amerika vond ik brugpennen van gefossiliseerd mammoet. Klinkt geweldig interessant, natuurlijk, maar of ik er nou zo verschrikkelijk mee vooruit ging...mwoah.
Enfin, de gitaar klinkt fantastisch, dat moet gezegd worden. Beetje gepiel met de b-snaar, maar dat euvel kennen we hier wel. Na een half jaar jeukten mijn vingers om de snaren te vervangen. Deze (Indonesische en voortreffelijk afgeleverde) Epiphones komen namelijk met Gibson 0.12-0.53 snaren en ik had steeds de verwachting dat dat nóg wel beter moest kunnen. Wie gebruikt er nou Gibson snaren?
Nadat ik de voor mij vertrouwde D'Addario EJ-16 (Phosphor Bronze, zelfde dikte) had geplaatst, moest ik tot mijn schrik bekennen, dat de gitaar een stuk minder vol was gaan klinken. Blikkerig bij de hoge snaren. Dit was mij nooit opgevallen bij de voorgangers van mijn Epi (een Tanglewood met gelamineerde body en een compleet mahonie Guild Westerly). De enige verbetering was misschien die b-snaar.
De vraag: kan het nou kloppen dat die Gibsonsnaren (ook Phosphor Bronze) zoveel beter zijn dan de D'Addario's?
En wellicht heeft hier iemand nog een tip voor een nóg aantrekkelijker keuze voor op een Hummingbird?
Dank voor het lezen, ik hoop dat er nog gereageerd wordt....