Gibson ES-335 Showcase Edition, wie van jullie had die ook weer?

De Gibson ES-335 Showcase Edition, wie van jullie had die ook weer?
Gekke vraag wellicht (en waarschijnlijk wordt dit ook een zeer kort topicje), maar ik weet dat iemand op dit forum deze uiterst zeldzame gitaar (200 in de USA en 50 in de rest van den aardkloot) enige tijd geleden heeft gekocht. Kan ook alweer 2 jaar geleden zijn geweest, of 3. Mijn geheugen laat me wat dat betreft nog wel eens in de steek.

Mijn voormalig werkgever en vriend had er ook een. Toch toevallig, niet? Mijn werkgever is in 2011 gestorven, zijn vrouw wilt het ding nu verkopen en heeft mij gevraagd wat het ding waard is. Op dit moment wordt er in Duitsland eentje verkocht voor €3.450,- Dat is mijns inziens echt wel de hoofdprijs en dat gaat ze er nooit voor krijgen. Wordt wel bij een vintage dealer (gitaarzaak) verkocht en bovendien is de gitaar in een onberispelijke staat.
De plank van mijn ex werkgever ziet er aanzienlijk minder goed geconserveerd uit, wordt particulier verkocht en.... volgens mij heb ik 4 jaar geleden nóg eens zo'n gitaar verkocht zien worden in de VS en daar vroegen ze er toen rond de 1600 voor. Dollars dus.

Eigenlijk is mijn vraag eenvoudig. Wat is een redelijke vraagprijs? Ik heb al gezegd dat ze rond de 2500 mag/kan gaan zitten, maar het is ook een beetje wat 'de gek' er voor geeft. Ik bedoel, fucking zeldzaam, maar ook wel een gitaar die niet per sé enorm geliefd is. Zwarte hardware, EMG's..., de ideale 335 voor metalliefhebbers, maar dan wel in wit uitgevoerd. :eek:

Volgens mij heb ik 'm ook nog uitvoerig getest. Het was een 'strijd' tussen de 335 Showcase Edition, een standaard sunburst 335 en een zwarte 347. De eerste viel vrijwel meteen af. De rest van de dag heb ik continu gewisseld tussen de 335 en de 347. Dolblij dat ik voor de 347 gegaan ben. Deze laatste alinea hebben jullie cadeau gekregen. :D

Was dat niet Venlonaer die er zo eentje heeft gehad?

Ik weet het niet meer. Ik zou hem via PM kunnen proberen te bereiken. Dank!

Ik heb hem inderdaad gehad. Zelfs een met de ebben toets (meestal hebben ze palisander).
Eigenlijk raak je hem aan de straatstenen niet kwijt. D.w.z. De EMG's doen hem voor de verkoop niet goed. Je zou hem rond de €2300 (in mint condition) aan iemand kunnen vekriopen die hem echt zoekt. Het zijn overigens erg goede ES'!

Zoiets dacht ik al. En het is niet de best onderhouden versie. Craquelé, enorm vergeeld, mogelijk schroefgaten van een Roland VG elementje...
Het is ook wel een raar modelletje, niet? Als je een 335 wilt zul je niet snel kiezen voor iets met actieve EMG's en zwarte hardware. Of je moet een enorme liefhebber zijn van EMG's en een muziekstijl waar zwarte hardware gebruikelijk is. Maar daar staat dan weer de witte afwerking tegenover. Het is een gitaar vol tegenstrijdigheden, al zijn er natuurlijk ook wel jazzknapen te vinden die van actieve elektronica houden. Maar ja..., zwarte hardware?

Het zegt ook wel weer iets dat een gitaar, een Gibson ES-335 nota bene, waar er maar 250 van gemaakt zijn wereldwijd, amper aanslaat. Ik denk dat een Chris Cornell 335, waar er maar 500 van gemaakt zijn (toch tweemaal zoveel! :D ), nu al meer oplevert. Maar ja..., waanzinnig mooie kleur, Bigsby, Filtertrons...., ik zou een moord doen voor die gitaar. En dat heeft niks met Chris Cornell te maken. :)

Waarom heb je 'm eigenlijk verkocht?
Zin in iets anders, of was het toch niks voor jou?

Ik speel veel hardere muziek dus het was juist een gitaar die mij aansprak. Daarnaast is een witte ES best zeldzaam.
Echter hebben deze gitaren een dikke hals (59 style denk ik). Kon er simpelweg niet aan wennen. Als hij een dunnere hals had, had ik hem waarschijnlijk ook niet verkocht.

Overigens is het een normale ES335. Gooi er een paar PAF's in, of een setje P90 in HB formaat en je hebt een goede ES335!