MM silhouette special brughumbucker

Na 15+ jaar een Bareknuckle Nailbomb in de brugpositie gehad te hebben, heb ik die er uit gegooid omdat ik op zoek ben naar een andere sound voor deze gitaar.
Met de Nailbomb gaat het als de bliksem, maar die is gewoon "too much", met name in de mids, voor wat ik nu wil.
Ik heb nu de originele humbucker terug gezet. Dat is een dimarzio "custom wound". In de latere silhouette specials wordt als brughumbucker de dimarzio virtual PAF gebruikt, dus daar zal deze wel enigszins op lijken (maar dat is gissen van mijn kant).
Met dit element is het geluid eigenlijk best ok vwb balans, maar er ik mis wat "snap" in het hoog. De gitaar heeft akoestisch ook best een "afgerond" hoog.

Op repetitievolume vind ik dat de gitaar helemaal niet uit de verf komt met dit element (waarschijnlijk heb ik daarom dit element lang geleden dan ook eruit gegooid :D); het geheel is wat muf, of saai; gemompel ipv schreeuwen, geen idee hoe te omschrijven zodat een ander het ook snapt, maar het knalt gewoon niet.
Ligt overigens niet echt aan de output. Mijn versterkers hebben genoeg gain, en in mijn prs zitten "low turn" elementen en die knallen wel, om een voorbeeld te noemen. Die zijn ook best wel dynamisch; hard aanslaan geeft toch best veel power.

Iemand suggesties voor een wat klassieker gevoicede humbucker voor rock (geen gedowntunede dingen), beetje rauw mag best, beetje fel ook, voor een strat-achtige gitaar? Ik heb niet de indruk dat ik iets superspeciaals of per se boutique zoek, maar ik ben gewoon niet bekend met dit soort pickups.
Zou ik bijvoorbeeld moeten kijken naar bijvoorbeeld een seymour duncan pearly gates? Of zit ik dan helemaal fout?

Pearly Gates zou ik zeker aanraden. Een andere mooie optie is de JB van Seymour Duncan.
Zelf had ik in m’n eerste Amerikaanse Fender strat een Dimarzio Air Norton in de brug. Die gilde ook lekker maar wel vrij fel inderdaad.

JB, die tip zag ik al eens eerder voorbij komen....Misschien moet ik die eens tweedehands scoren, kijken wat die doet....als het niks is is het in ieder geval een goede / bekende referentie.

Is die MM ook F-spaced? In dat geval heb ik nog ergens een JB trembucker liggen. Hoef ik geen geld voor, kan je zo proberen. Bij mij ligt ie toch ergens in de grote onderdelen vergaarbak. Is het niks, stuur je 'm terug en anders komen we er wel uit (speciaalbiertje of zo;)).

F spaced zoek ik inderdaad.
Wazig element eigenlijk, die JB. Ik heb m zelf nooit in een gitaar gehad, maar in geluidsfragmenten hoor je net zo vaak zompig als veel te schel.
Kortom, geen idee nog of deze wellicht doet wat ik zoek.

Had jij die laatst niet weer in een van je gitaren gezet?

Als het een F-spaced humbucker moet zijn dan zou ik je de dimarzio Air Norton aan willen raden.
Fel, veel attack maar wel denk ik wat je zoekt.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door D3nnis

F spaced zoek ik inderdaad.
Wazig element eigenlijk, die JB. Ik heb m zelf nooit in een gitaar gehad, maar in geluidsfragmenten hoor je net zo vaak zompig als veel te schel.
Kortom, geen idee nog of deze wellicht doet wat ik zoek.

Had jij die laatst niet weer in een van je gitaren gezet?

---

Ik heb 'm laatst weer 's in m'n SG geprobeerd en het resultaat was verrassend. Dusdanig ook dat ie er nu nog in zit. Zat een BKP Crawler in. Ook een tof element, maar de SG kon wel wat meer tophoog gebruiken achteraf. Maar da's niet de trembucker, dus die heb ik ook nog ergens liggen. Die trembucker zat in een superstrat, maar dat was voor mij geen match. Is sowieso iets wat je moet proberen denk ik. Kan in de ene gitaar voor jouw smaak het totaal niet zijn, of juist helemaal wel en in een andere gitaar vice versa. Daar doet geen promo filmpje wat aan. De JB is wel een beetje het standaard rockelement op zich. Maar ondanks zo'n stempel weerhoudt het mij in ieder geval niet om iets wel of niet tof te vinden.;)

Welke ik me ook nog kan bedenken is de '59/custom hybrid. Die is minder fel dan de JB en ook net even minder output, eerder richting medium output. Die heb ik ook nog ergens liggen, maar geen F spaced. Bovendien wisselt die nog wel eens van gitaar, dus die is nog eventjes niet in de aanbieding.:) Die JB, kiek 't moar effekes. Je mag 'm gerust proberen, stuur ik 'm je wel toe. Kans zit er dik in dat ik 'm ook niet terug hoef, want doe ik al jaren niks meer mee en ik hecht er ook niet al te veel waarde aan.

Oh, ik gooi de BKP Rebel Yell er nog in als suggestie. Heb ik zelf geen ervaring mee, maar hoor wel alleen maar goeie verhalen erover als rockelement en ook gezien jouw verhaal/voorkeur voor een ander element. De JB kant op zit je bij BKP denk ik het meest bij de Holy Diver. Die is ook meer high output. Maar zoals je zelf al aangaf, het zit 'm niet perse in de output. De Mule kan ik me nog bedenken, maar dan zit je echt op een low output PAF element. Die heb ik in meerdere gitaren gehad en in alle gitaren had het wel iets. Was alleen wel ietsje harder werken. Maar wel een mooi, helder element, met genoeg grom voor een fijn rock geluid. Kan me ook nog de Motor City Afwayu bedenken, maar die is wel moeilijk te verkrijgen. Een maat van mij heeft die in een Les Paul en een Charvel superstrat zitten en dat haalde het zompige behoorlijk weg uit zijn geluid. Schijnt een JB variant te zijn, of een soort gemodde JB, hoe je het noemen wilt. Jerry Cantrell heeft ze bijv. in z'n G&L's zitten en kwam ook van een JB daarvoor. Ik heb ook ooit 's een poging gedaan er eentje te kopen bij de man zelf (niet al te groot éénmansbedrijfje uit Detroit), maar kreeg na een aantal maand wachten ineens m'n geld terug gestort, zonder enig tegenantwoord waarom. Dat was wel apart te noemen zeg maar en heb er maar geen tweede poging aan gewaagd. Dat is wel al jaren geleden. Wellicht is het verbeterd, want hij bestaat nog steeds.

edit: Bij nader inzien ga ik die Mule ook weer 's proberen in m'n SG.:D Die had ik eigenlijk in gedachten voor een Yamaha SG, maar da's een project op de langere baan. Moet nog normale potmeters krijgen, dus gaten opboren en zo. Ik kom er maar niet aan toe, oftewel, ik stel het maar uit.:seriousf:

M'n eerste en enige ervaring met een Pearly Gates is zeer positief. M'n eerste en tweede ervaring met een JB niet.

Ik heb Gibson/Bill Lawrence pups in m'n '62 reissue SG en die klinken fantastisch.

Mules zou ik graag nog eens ooit in een Les Paul hebben. Kun je alles mee; Tim Mills gebruikt die tijdens zijn blauwe maandag bij Iced Earth ook gewoon.
Voor een strat lijken ze me iets minder geschikt. Dat wil zeggen, zelf zou ik dan eerder naar de Abraxas neigen denk ik.

Rebel Yell is misschien ook nog wel een hele goeie optie; Holy diver twijfel ik over, die lijkt wat donkerder dan de Nailbomb, en dat kan deze gitaar niet zo goed hebben.

Ik zal eens kijken of ik wat kan vinden over de Air norton, die ken ik niet (anders dan van naam).

Dat Motor City heb ik vaker voorbij zien komen. Ik ga er niet eens aan beginnen. Ik denk dat ik mijn zin ook wel kan krijgen met meer algemeen verkrijgbaar spul. Moeilijk doen kan altijd nog :D

Pearly Gates lijkt me ook zeer geinig, maar nu las ik dat die HSS strats uit de jaren 90, die voor wat ik me herinner best geinig waren, geen pearly gates maar een pearly gates plus hadden. Zo is het altijd wat.

Bedankt voor de input tot zo ver!

Geen idee welke ik in m'n HSS strat heb. Nooit open gehad.

Die Bill Lawrence elementen, zijn die niet vrij fel in het hoog? Ik heb geen ervaring met die elementen verder hoor, maar ik kan me voorstellen dat die het vooral aardig doen in mahonie gitaren. Maar da's een aanname hoor en sowieso voor iedereen persoonlijk natuurlijk.

Die Abraxas heb ik momenteel in de Rikkers tele deluxe zitten. Ik vind het een erg tof element, maar ze zijn wel wat rond in het hoog, cq vrij warm gevoiced (of zo). Dat kon mijn tele goed hebben, want een felle gitaar, maar kan in een andere gitaar maar zo 's wat te donker zijn. Wel een mooi mid, maar dat zit natuurlijk ook niet alleen in een element.

Het Motor City verhaal, ik kan me zo voorstellen dat je daar niet aan begint. Ik in ieder geval ook niet meer na dat gekke voorval. Lijkt er bij die vent een beetje op dat hij zijn klandizie van wat grotere namen belangrijker vindt dan Jan met de pet op in Nederland, wat de hoofdstad van Denemarken is of zoiets. Er is ook zat ander mooi spul te vinden. Bedenkt me trouwens, wat ik zei over een Afwayu in m'n maat z'n Charvel strat klopt niet. Dat was een SD Custom Custom geloof ik. Was hij wel heel tevreden over en in mijn oren klonk het ook niet heel verkeerd. Maar die zijn ook vrij donker heb ik me wel 's laten vertellen. Zou best 's kunnen dat ze het daarom wel erg goed doen in een superstrat, om een lekker vette rocksound eruit te toveren. Dat hoog komt er sowieso wel uit. Bovendien, je hebt ook nog 's knopjes op je versterker.;)

Bill Lawrence pups zijn helder. Ik beschouw ze niet als fel in het hoog, totaal niet. Ik heb er niet `zo veel. Een HB in m'n Peer Strat en twee HB's in m'n SG.

Misschien heb je hier wat aan:

https://youtu.be/3wdh4maIWFk

1 op 1 vergelijking tussen de JB en de Norton:

https://youtu.be/mXid05ZEF44

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door D3nnis

Mules zou ik graag nog eens ooit in een Les Paul hebben. Kun je alles mee; Tim Mills gebruikt die tijdens zijn blauwe maandag bij Iced Earth ook gewoon.
Voor een strat lijken ze me iets minder geschikt. Dat wil zeggen, zelf zou ik dan eerder naar de Abraxas neigen denk ik.

Rebel Yell is misschien ook nog wel een hele goeie optie; Holy diver twijfel ik over, die lijkt wat donkerder dan de Nailbomb, en dat kan deze gitaar niet zo goed hebben.

Ik zal eens kijken of ik wat kan vinden over de Air norton, die ken ik niet (anders dan van naam).

Dat Motor City heb ik vaker voorbij zien komen. Ik ga er niet eens aan beginnen. Ik denk dat ik mijn zin ook wel kan krijgen met meer algemeen verkrijgbaar spul. Moeilijk doen kan altijd nog :D

Pearly Gates lijkt me ook zeer geinig, maar nu las ik dat die HSS strats uit de jaren 90, die voor wat ik me herinner best geinig waren, geen pearly gates maar een pearly gates plus hadden. Zo is het altijd wat.

Bedankt voor de input tot zo ver!

---

Rebel Yell is wat slanker in het laag vergeleken met de Nailbomb waar hij enige verwantschap mee heeft, met een lichte nadruk op de (upper)mids en duidelijk minder hairy dan de Nailbomb. Zit op de doorstep tussen vintage en modern. Ik vind het een toffe pickup in de juiste gitaar. Als je MM niet te bright is van nature, en dat is ie niet schrijf je, dan kan de RY wel eens een goede optie zijn. Snap heeft ie.

Oh man, wat een keuze toch!

Het ergste is, ik heb helemaal geen zin om een berg pickups te proberen, ik moet gewoon iets hebben dat werkt :D

Het leuke is, het werkt allemaal wel eigenlijk.:crazyhappy: Met alles wat hier genoemd is, zou ik persoonlijk voor de Rebel Yells gaan. Ik heb geen ervaring met deze elementen, maar dat lijken me wel aardige alleskunners. Sowieso voor rock. Mijn aanbod staat uiteraard nog steeds, maar ik betwijfel wel of je wel gelukkig wordt met JB's, als ik het zo lees.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Brum

Het leuke is, het werkt allemaal wel eigenlijk.

---

Mwah, de originele humbucker eigenlijk niet echt :D
Verklaart wel waarom ik die destijds al vrij snel uit de gitaar gegooid heb.
En dan hebben ze origineel ook nog 250k potmeters.

Misschien moet ik het er eens op wagen met de Rebel Yells; dan heb ik nog wat kans dat die goed combineert met de BKP Irish Tours single coils, tov een echt low output humbucker.
Marktplaats maar eens in de gaten houden.