Prijscategorie "sweet spot"?

Ik zag een filmpje van Tyler Larson waarin hij beweerde dat er een "sweet spot" prijscategorie bestaat voor elektrische gitaren. Dat wil zeggen, voor $350 krijg je een heel veel betere gitaar dan voor $100-200. Terwijl de stap van $350 naar $1000 een minder drastische verbetering geeft. De ideale prijscategorie zou dus beginnen bij $350 en dan tot een paar honderd dollar daarboven, laten we zeggen $600.
Hij wilde daarmee het begrip "beginnersgitaar" onderuit halen, hij vindt het zonde dat veel beginners kiezen voor een goedkope gitaar, en dat dat vaak een minder makkelijk bespeelbaar instrument is, en/of irritaties geeft zoals krakende pots. Waardoor de kans groter wordt dat ze met de hobby stoppen.

Wat is jullie mening? Ik heb namelijk juist het idee dat mensen die categorie vaak overslaan en sub 300 beginnen, en als ze de smaak te pakken hebben ineens naar 800 plus springen.

Hetzelfde zou ik trouwens wel willen weten voor versterkers. Is er iets algemeens over te zeggen? Dat je tussen prijs X en prijs Y een enorme winst boekt voor elke extra 100 euro die je eraan uitgeeft?

Er zijn veel goedkope versterkers de afgelopen jaren voorbij gekomen waar je prima mee uit de voeten kan en die geschikt zijn voor professioneel gebruik. Ik denk aan de TBX serie van Ibanez. Nu heb je die Champion serie van Fender en de Katana serie van Boss.

Ik denk wel dat er een soort ondergrens is waar je, zeker als je niet zoveel van gitaren en onderhoud af weet, beter niet onder kunt gaan zitten. Waar die grens precies ligt weet ik zo niet, zal ook aan hardware opties liggen.

Onlangs heb ik een Ibanez RG 220 opgeknapt voor iemand en dat was echt een gitaar waarvan ik vind dat er overal net iets teveel op was bezuinigd. Matige elementen, slechte schakelaar (maar dan ook echt bedroevend), onbruikbare Floyd die ook nog eens toon vrat, matig hout, allerlei details die argwaan werken zoals een lijmnaad in de hals die niet overal even breed is, etc. Bovenal het gevoel dat je prut in handen hebt. Na veel werk is het nu een redelijke gitaar maar ik zou toch iets meer uitgeven dan.

Die man had ook nog twee andere gitaren bij zich waaronder erg slechte Vox teardrop heruitgave. Ook super cheap en dat merk je toch. Verschrikkelijk dun geluid, hals die niet lekker speelt, slecht afwerking van de frets, pfff. De derde gitaar ben ik merk en type van vergeten maar dat was ook niet best. Er moet echt wel iets mis zijn met een gitaar als ik hem in handen heb en er geen enkel plezier aan beleef..

Zie ook regelmatig gehypete gitaren zoals oude Japanners voorbij komen waarvan ik denk wat een bagger. En daar wordt dan ook nog teveel voor betaald omdat de kenner genoeg weet en Fender of Gibson het een rechtszaak waard vind (klopt niet maar goed, staat wel leuk in je advertentie).

Het is mijns inziens dus niet alleen de prijs waarbij je uit moet kijken maar ook het doorzien van allerlei verkoop praat en internet hearsay. Het belangrijkste is toch het zelf beoordelen van een gitaar of dat door iemand met meer verstand van zaken laten doen, lijkt mij.

Verstuurd vanaf mijn ANE-LX1 met Tapatalk

Wat Rinze zegt. Mijn ervaring: een instapper van 200-300 euro kan best ok zijn. Yamaha PAC 112 of een Squier CV. Prima spul met wat goedkope hardware, maar daar kun je zonder heel hoge kosten iets aan doen. Wel ff testen want er zit tussen de ene of andere CV of PAC kwaliteitsverschil. Tussen 500 en 1000 euro zijn er voldoende serieuze gitaren te koop. Mex Fender, Ibanez, Jackson, Schecter, Fret-King, Yamaha PAC 611 etc..

Met amps is het wat je zoekt. Modeling, transistor, buizen... Een buizenbak kost nu eenmaal meer. Speel je thuis en af en toe in de oefenruimte, dan zou ik iets in de Boss Katana sfeer kiezen.

Ik heb hier diverse instappers van onder de 200 eur staan en mij valt het op hoe goed die gitaren direct uit de doos zijn. Maar goed, er moet nog wel eens iets worden aangepast en ik doe dat ook. Maar het waren altijd prima bespeelbare gitaren.

bij de video's van andertons hebben ze diverse tests op die basis.
zij noemen dit "sweet spot" verschijnsel "the law of diminishing return"

ik heb zelf een beetje hetzelfde. Voor mij zit onder de 1000€ ook alles wat ik zoek. Hoewel ik ook twee strts heb laten bouwen voor optredens die door de custom aard wat duurder uitvielen. Dat zijn de montage-uren ;) Maar in essentie ook makkelijk onder die grens in de winkel hadden kunnen liggen.

wat buiten de scoop valt is electronica. (line6, kemper, enz) Dat gaat door de helft als je de winkel uitloopt. en staat uiteindelijk te verstoffen op marktplaats voor grijpstuivers

voor synthesizers is de ondergrens daardoor superlaag. Tweedehands heb je voor 150€ fullprof apparaten. (EMU/ensoniq/korg enz)

https://www.youtube.com/watch?v=u0I5Xc1rk-c