Waarom vaak zo'n hoge B+

Heren,

Ik vraag me al tijden wat af. De meeste gitaar-amps hebben een idioot hoge B+. Vaak een stuk hoger dan mag volgens de datasheet. En dan met name bij kathodebias flink warm afgesteld, anders klinkt ie kil.

Waarom toch? Als je de B+ een beetje een normale waarde geeft gaan je buizen veel en veel langer mee. Bovendien kan dan de bias warmer wat beter klinkt. Als je meer vermogen nodig hebt dan prik je er toch gewoon een paartje eindbuizen extra in? De meeste mensen zullen juist blij zijn met het verminderde volume...

Zoals een paar mensen hier vast al weten (ik predik het regelmatig) draai ik mijn paartje EL84 thuis bijna altijd op 40 Volt. Klinkt heerlijk. Lekker scheuren. Als het clean moet gaat ie naar 100 Volt. En als het moet kan ik hem altijd naar ruim 300 draaien.

Omdat die buizen in een lang verleden zijn ontworpen om te werken bij specificaties zoals toen gezet. Bij een EL84 was dat (uit m'n hoofd) idd ongeveer 300v. Bij die gestelde instellingen leverden ze de beste performance van lineariteit vs uitgangsvermogen. Bij 40 volt is je uitgangsvermogen ruk en dus fijn dat je pitten zo lang meegaan maar ten koste van onhoorbaarheid op een podium.

Wat de ontwerpers dus niet deden was zich bezig houden met zaken als "een warm geluid", "een lekkere chrunch" en soortgelijke niet te meten en subjectieve mojotermen die een kleine groep buizengebruikers (de aardsconservatieve gitarist dus) meenemen in het ontwerpproces.

Of wou je een directer/korter antwoord? Komtie:
Een buis is een spanningsversterker.

En dan hebben we het nog niet eens over de uitgangsimpedantie, daar klopt dan ook helemaal geen ruk meer van.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door cluseau

En dan hebben we het nog niet eens over de uitgangsimpedantie, daar klopt dan ook helemaal geen ruk meer van.

---

Die uitgangs impedantie is nog iets wat voor mij geheel onduidelijk is. Weet je nog cluseau dat ik die 6v6 push pull amp met al die schakelaars bij je bracht? Ik had ongeveer 445vdc op de centertap van de 6.5K uitgangs trafo, je hebt toen iets van een vermogens berekening gedaan en adviseerde mij toen de 8 ohm speaker in de 16 ohm uitgang te prikken zodat het meer zou matchen (zoiets was het).

Gaat het "matchen" van de impedantie nou alleen om ideale overdracht van trafo naar speaker en hoor je daar weinig van (mits binnen redelijke verschillen) maar scheelt het vooral in levensduur van je eindbuizen of is er nog veel meer aan de hand?

Zie ook hier: http://www.gitaarnet.nl/forum/showth...=1#post3458160

Ik ben nu bezig met een amp waar ik zowel een 6v6 paar (zoals in een Fender 5e3) als een el84 paar (zoals in een Marshall 2061x) in wil schakelen en heb ongeveer 380vdc op de eerste B+ lijn naar de eindtrafo.
Ik kan een 8k 15watt 5e3 trafo gebruiken of een 8.4k 18watt 2061x, nog een ander optie is een 7.6k 25watt trafo (misschien wat strakker laag)
Wat zouden jullie doen en waarom?

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door HSTR

Die uitgangs impedantie is nog iets wat voor mij geheel onduidelijk is. Weet je nog cluseau dat ik die 6v6 push pull amp met al die schakelaars bij je bracht? Ik had ongeveer 445vdc op de centertap van de 6.5K uitgangs trafo, je hebt toen iets van een vermogens berekening gedaan en adviseerde mij toen de 8 ohm speaker in de 16 ohm uitgang te prikken zodat het meer zou matchen (zoiets was het).

Gaat het "matchen" van de impedantie nou alleen om ideale overdracht van trafo naar speaker en hoor je daar weinig van (mits binnen redelijke verschillen) maar scheelt het vooral in levensduur van je eindbuizen of is er nog veel meer aan de hand?

---

Ja dat weet ik nog, als ik een vermogensmeting doe en daarbij de impedantie aanpas kun je zien op welke stand het meeste vermogen naar buiten komt. Dat was in jouw geval op 8 ohm.

De regel is dat het hoogst berijkbare vermogen wordt geleverd als Ri=RL. Dus als de ideale uitgansimpedantie 16 ohm is dan moet die ook worden afgesloten met 16 ohm. Je weet dat vermogen wordt bepaald door P=U*I. De waarde van zowel U als I moet dus zo hoog mogelijk zijn. Zou je een grafiek maken van (verticaal) de spanning en de stroom tegen (horizontaal) de impedantie dan zie je een neergaande lijn voor de stroom en een opgaande lijn voor de spanning. Bij "0" ohm is U "0" en I maximaal. Bij oneindig is U maximaal en I "0". Op het snijpunt Ri=RL is het afgegeven vermogen maximaal.

[.........]

Volgens mij komt mijn punt niet helemaal over. Volgens de datasheets zijn de maximale spanningen van enkele gebruikelijke schakelingen als volgt:

SE EL84: 250 Volt
PP EL84: 300 Volt
PP EL34: 425 Volt

Het is niet ongewoon dat de G2 spanning met 20% overschreden wordt. Ook is het gebruikelijk dat een EL84 op 16 Watt rustvermogen staat. Het levert misschien 1 dB extra vermogen op. Nauwelijks hoorbaar dus. Daar komt nog bij dat een gitaaramp in sommige gevallen urenlang op 100% staat te zwoegen. Als je afgemixte muziek speelt over een buizenamp is het gemiddelde uitgangsvermogen maximaal 10% van het piekvermogen.

Het klinkt niet mooi en je buizen gaan eraan. Dus waarom?

Met de combinatie van lage primaire impedantie en hoge B+ ontstaat er te veel warmte, waardoor je buizen eraan gaan.
Met de combinatie van hoge primaire impedantie en hoge B+ ontstaat er te veel schermstroom, waardoor je buizen eraan gaan.

Tja Fred, ik begrijp je best maar ik ben meer van het stoken en wapperende broekspijpen. Jij ziet gewoon meer in zuinig en een mosfetje in de voeding.