Twee verschillende speakers, echter zelfde impedantie (8 ohm) en nagenoeg zelfde gevoeligheid. Zijn er significante klankverschillen tussen parallel en serieel aansluiten? Het gaat om een WGS12L en een Jensen Electric Lightning.
Printable View
Twee verschillende speakers, echter zelfde impedantie (8 ohm) en nagenoeg zelfde gevoeligheid. Zijn er significante klankverschillen tussen parallel en serieel aansluiten? Het gaat om een WGS12L en een Jensen Electric Lightning.
Over het algemeen is, volgens mij, de consensus dat parallel wat meer punch geeft, wat dynamischer wegens de lagere impedantie maar je amp moet vanzelfsprekend dat wel aankunnen.
En zitten ze in één kast, of elk in een aparte kast?
In één kast, een verticale buikkast, zonder tussenschot. De speakers zitten recht boven elkaar. Deze is het:Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Remork1970
https://www.begnismusic.com/ampli-per-chitarra-elettrica/mezzabarba-m-zero-mini-slant-vertical-cabinet-2x12-closed-back-cab-with-celestion-vintage-30-black-4642.html
Krijg je dan geen intermodulatievervorming met verschillende speakers? En wat is intermodulatievervorming eigenlijk?
2 verschillende speakers wordt wel vaker gedaan. Maar je hebt in dit geval wel 2 verschillende frequentie- en impedantie karakteristieken.
Een speaker is niet zuiver Ohms (dus is niet constant 8Ω over het hele bereik) maar heeft een opgegeven nominale impedantie over het bereik. Bij bepaalde frequenties (zoals de resonantiefrequentie) kan de impedantie vele malen hoger zijn en op andere frequenties wat lager. Nou heb je in de praktijk niet 1 frequentie maar allemaal frequenties tegelijk, dus je versterker zal geen krimp geven.
Serie schakelen van verschillende speakers zal meer invloed op de klank hebben dan serie schakelen van gelijke speakers. De ene impedantie karakteristiek staat immers in serie met de andere dus dat gaat elkaar beïnvloeden.
Maar probeer het gerust uit als je een versterker hebt met een 4Ω (de 2 8Ω speakers parallel schakelen) en een 16Ω (de 2 8Ω speakers in serie schakelen) tap.
Het zal anders klinken, maar het is maar net wat je fijn vind.
Zeker krijg je dat, maar da's juist lekker, ik ga hard op intermodulatievervorming. Uiteindelijk maakt het niet uit, het komt toch in 2x één gehoorgang terecht. Soms de ene wat harder dan de andere en soms precies andersom, ook weer afhankelijk van zowel horizontale als verticale afstand.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Remork1970
Ben wel benieuwd of je het antwoord intussen al hebt...Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door dml
Niet wetenschappelijk vastgesteld kan ik zeggen dat het bij 16 ohm wat meer “in de kast blijft hangen” en bij 4 ohm wat ronder lijkt. Verschil lijkt vooralsnog subtiel.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Fobo
Wel ben ik er over uit dat de combi van deze speakers niet echt geweldig uitpakt. Met name de Jensen is een schreeuwerig, krasserig ding.
Heb nog twee G12M-65’s liggen, die gaan er nu in.
Bij ‘wat ronder’ kan ik me wel een beeld vormen maar ‘in de kast blijft hangen’ niet. Klinkt als een slechte wijn.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door dml
Ik dacht dat Jensen altijd al bekend stond om het wat schellere karakter.
Speelt het soort versterker hier ook niet een belangrijke rol?
"In de kast blijft hangen", alsof het geluid er niet echt uitkomt maar, geen bereik heeft. Ik weet niet hoe een slechte wijn klinkt, wel hoe een slechte wijn smaakt.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Fobo
Uiteraard speelt het soort versterker een rol, in casu een Mezzabarba Trinity, soort van Soldano.
Ik heb naast Thiele's met EVM12L ook een Laney LA212 met G12M-65's. Op beide klinkt de Trinity niet rasperig.