Printable View
Hoi iedereen,
Ik ben een tijdje geleden begonnen met de tremolo picking techniek, alleen loop ik tegen een paar problemen aan:
- Mijn plectrum blijft soms hangen in vooral de dikkere snaren. Komt dat omdat ik een te dikke plectrum (dunlop 0.73mm) gebruik?
- Om een of andere reden heb ik gigantisch de neiging om van onder naar boven te beginnen, andersom ben ik in no-time de controle over het ritme kwijt.
- Als ik meerdere snaren tegelijk aan sla raakt mijn arm vrij snel vermoeid.
Iemand tips?
Hoi,
Je plectrum is zeker niet te dik, eerder te dun. Let er ook op dat je plectrum niet te ver uitsteekt (tussen duim en wijsvinger vandaan).
Teveel uitstekend plectrum zorgt er alleen maar voor dat je blijft "hangen" tussen de snaren. Maak de picking beweging zo klein als mogelijk.
Ik zou inderdaad eerder een dikker plectrum proberen; met bv 0,6mm vind ik het veel lastiger dan met 2mm.
En met een plectrum wasr de punt afgesleten is vind ik het ook lastiger dan met een nieuwe.
Oké dan ga ik dat eens proberen. En die andere punten?
Zonder beeld is dat lastig te beoordelen. Qua ritme kan een metronoom je helpen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Swolla86
Die vermoeidheid kan meerdere oorzaken hebben.
Je spieren moeten dat duurvermogen ook opbouwen, dat heeft tijd nodig.
Daarnaast is het misschien wel het allerbelangrijkste dat je ten allen tijde ontspanning in je slag moet moet houden.
Indien je vermoeid raakt is dat juist lastig.
Voorkom blessures, bouw het op.
Ik weet niet hoe groot je plectrum is maar zo een kleine Jazz plectrum en dan met een behoorlijke dikte, daarmee zal het makkelijker gaan denk ik. De stubby JazzIII (3 mm) bijvoorbeeld. Of een ander dik plectrum van dat formaat.
Hier waarde vroeger een vriendelijke, lopende vraagbaak rond die altijd met op dikte geschuurde bast van een kokosnoot speelde.
Ik zal weer s contact met m opnemen.
Maar goed kokosnoot dus. En niet al te puntig. En dan oefenen op een mandoline of 12 string. Een 6 snarige speelt altijd wat hakeriger, maar als je de 12 snaar onder de knie hebt is de stap naar 6 goed te doen.
3mm dik lijkt mij qua gevoel ernstig tekort schieten. Haal dan gewoon de binnen deur uit zijn scharnieren. Bij een gitaar met een smalle snaar spacing is een heel dik plectrum geen plus.
Je moet je hand een beetje kunnen bewegen nog, toch?
Vriendelijke groet, Gus
Is niet per definitie het geval Gus. Afhankelijk van je speeltstijl kan een 3mm pick juist prettiger zijn dan een 1mm.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Duhsjaak
Directheid is daarbij essentieel.
Klopt in algemene zin. Maar we hebben het hier over een speciale techniek. Je gaat dan in behoorlijk tempo over een snaar heen en weer. Als dan de ruimte tussen iedere snaar smal is, kom je met een heel dik plectrum in de problemen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Paul ST
Mijn ‘beeldspraak’ was dus speciaal bedoeld voor die pick techniek. En ok, ik gloof dat er weinig zo strikt persoonlijk is als plectrums en de dikte daarvan. Sorry voor de verwarring.
Ps mijn moeder speelde mandoline met een heel zacht en dun plectrum. Bij een solo boog ze dat ietsje hol en had ze een plectrum dat meer volume uit haar mando haalde. Die techniek lijkt verloren te zijn gegaan.
Vriendelijke groet, Gus
Ik denk toch dat je te abslouut spreekt Gus. Het is heel persoonlijk, ook bij tremolo. Zeker bij een techniek waarbij je let op het minimaliseren van de beweging (de uitzwaai zeg maar), kan een dikkere pick enorm helpen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Duhsjaak
Ik ben het eens met Fusion (!).
Vele malen makkelijker tremoleren met een dik.plectrum dan met een dun plectrum.
Het geluid van de attack moet passen, maar als het past gaat er voor mij niks boven mijn 4mm stenen dugain plectrum voor tremoleren. Kost me simpelweg de minste moeite.
Snaarspacing is aan de brugzijde 10-10.8mm over het algemeen, past een plectrum van 5mm met gemak tussen.
Vergeet ook niet dat een 3mm stubby bijvoorbeeld ook afgerond is aan de zijden en punt, waardoor het deel van de plectrum wat de snaar raakt minder is dan de gegeven dikte. Maar waar het uiteindelijk om gaat is dat je bij bepaalde speelstijlen het meest profijt hebt van een plectrum zonder enige flexibiliteit. Waar bij andere speelstijlen een flexibeler plectrum beter dienst doet. Tenminste zo ervaar ik het.
Ik vind bij semi-akoestisch een dunnere plectrum wat lekkerder want daar shred ik toch niet op en dan heb je een wat snappiere attack. Voor electrisch speel ik met 2mm., Precies goed voor mij :)
Ik gebruik een 3mm big stubby voor de elektrische gitaar en dunlop 1mm voor de akoestische gitaar.
Ik gebruik zowel voor akoestisch als elektrisch 1,5 mm dikke groene Dunlops. Fijne plectrums en de dikte is precies goed om controle over je aanslag te houden. Ook genoeg attack, strakheid en tone aan je klank.
Bedankt, ik gebruik nu die Stubby van 3 mm en het gaat echt een heel stuk beter!
Welke? Het gangbare formaat of de kleine Stubby JazzIII?
De kleine, blijf ik ook niet meer achter de snaren hangen.
Allright, ook al jaren mijn favoriete plectrum veel plezier er mee.
Hoe kan ik eigenlijk voorkomen dat de plectrum gaat draaien tijdens het spelen?
Hoe bedoel je dat? Ik kan me even geen voorstelling maken bij draaiende plectrums :-)
Her plectrum niet te licht maar ook niet te stevig tussen je duim en wijsvinger klemmen. Naarmate je meer speelt zul je aan gaan voelen hoe stevig je het plectrum tussen je duim en wijsvinger moet klemmen.
Al gelezen hier, een 3 mm big stubby gaat met deze techniek bij mij prima. Dit plectrum buigt niet.