Plaats hier je recensies van snaren!
Printable View
Plaats hier je recensies van snaren!
Inmiddels gebruik al best lang Elixirs. Gaan niet zo lang mee als ik zou willen (ongeveer een maandje, hooguit 2), maar vind ze fijn spelen (lekker smooth) en zijn consistent van klank, ook al is de laklaag na een paar weken wel versleten op de plaats waar ik aansla.
Maar soms koop ik als reserve en voor de studio D'addario's. Op de een of andere manier krijg ik het tegenwoordig voor elkaar (is lang niet altijd zo geweest!) dat een setje na een dag spelen al dood is. Laatst in de studio voor een demo, waar we 3 nummers in 3 of 4 takes erop zetten ('s avonds opgenomen, 's middags opgebouwd en gesoundchecked, de dag ervoor snaren ververst). Na het inspelen leek het erop dat ik ergens een overdub moest doen. Was uiteindelijk niet nodig, maar de D-snaar klonk toen alsof hij afgedempt werd.
Daarnaast laatst een weekje geleden nog eens setje D'addario erop gedaan omdat ik nog maar 1 setje Elixirs in huis had. Na een half uur rekken bleven de snaren maar teruglopen - normaal is het met een keertje of 3, 4 echt wel goed. Toen iets harder getrokken...
Ik weet niet of het aan mij ligt of aan de snaren. Bij de één breken D'addarios als je ernaar kijkt, bij de ander zijn Ernie Balls binnen 2 uur dood. Bij mij werken Elixirs het fijnst. Alleen op mijn Jackson heb ik wel D'addario Chromes (flatwound), die werken heel fijn omdat ze wat scherpte missen en omdat flatwounds nu eenmaal fijner zijn als je met strijkstok speelt. Daarnaast is het simpelweg zo dat die gitaar veel minder speeluren krijgt én ik er veel minder lomp op speel.
Tot slot: tot mijn grote verbazing heb ik van de week veel Elixirs (en wat D'addario chromes) gekocht bij Schreeven in Nijmegen. Laten we zeggen dat bevriend zijn met het personeel erg lekker voordeel kan opleveren...
Heb jarenlang ernieball gespeeld. De regular slinky. Totdat ik een keer bij de muziekzaak kwam en de slinky's waren uitverkocht. Op aanraden van de verkoper heb ik toen een setje Curt Mangan geprobeerd. Dit schijnt een exwerknemer van ernieball geweest te zijn.
Sindsdien ben ik over op Curt Mangan. Spelen gelijk aan ernieball alleen zijn vanaf de eerste seconde stemvast. Het is opleggen, stemmen en spelen. Bij ernieball had ik de eerste paar uurtje nog regelmatig wat bijstemming nodig.
Voor de studio wil ik nog weleens naar DR snaren pakken. Geweldig klinkend en spelende snaren alleen vind ik de klank er snel afgaan.
Ik heb dezelfde ervaringen met D'addario vs Elixir. D'addario's gaan bij mij niet langer dan een week mee (een uur tot twee per dag), en hebben dan een hele range aan toonverandering gehad. Ernie Balls valt de coating er binnen twee uur vanaf en dan haal ik mn vingers open (wellicht heb ik bijtend hand-zweet?). Elixirs blijven bij mij een maand of twee goed, en zijn ook veel stabieler. Daarnaast speelt nanoweb gewoon ontzettend lekker! Ik hoef in ieder geval niets anders meer!
Meestal DR, d'addario of dean markley (vooruit, een set zonder D: Gibson britewires). Maakt me niet heel veel uit, die spelen altijd wel (moet eerlijk zeggen dat ik me nu bedenk dat mijn setje d'addario 011 nu na een week al niet meer zo fris klinkt).
Ernie ball slinkys ook vaak geprobeerd, maar nee. Dat voelt net of je elastiekjes op je gitaar hebt zitten, te rubberig voor bluesy bends naar mijn mening.
Ik ben niet zo gek van D'Addario, die snaren klinken nogal blikkerig als ze er pas opstaan en na een tijd beginnen ze in mijn vingertoppen te snijden. Vervolgens Elixir Nanoweb geprobeerd: dat vond ik erg leuke snaren, gaan lang mee, hebben niet dat blikkerige van D'Addario en voelen beter aan. Helaas zijn ze ook prijzig. Daarom overgestapt naar 2 andere merken: Dean Markley Blue Steel en GHS (Medium) Boomers. Vooral de DM Blue Steel ben ik erg blij mee: gaan - bij mij - haast even lang mee als Elixirs, klinken zo mogelijk nog beter en spelen heerlijk en kosten de helft van zo'n nanoweb-setje.
Mijn huidige snaren op de strat:
http://sncstores.com/Images/Product/...LLOY_11-52.JPG
vergeleken met:
http://www.therockgarageonline.com/s...rio/EXL115.jpg
en:
http://www.americanmusic.com/image.php?type=P&id=67675
Verschillen: met name in de onderlinge diktes. Daarom enig voorbehoud, echt vergelijken kan je alleen met snarensets die helemaal gelijk van dikte zijn.
Ik kocht de (mex) strat ooit met de d'addario snarenset (.9) erop. Vond gelijk dat met een dikkere set er meer klank uit de gitaar kwam, alsof het ding een schop onder zijn kont moest...
(even zijpad, de conclusie dat het een dooie plank was is te kort door de bocht, hout is prima, standaard hardware bepaald matig)
Ik miste eigenlijk wat aan de snaren, had bij een andere gitaar in mijn bezit (epiphone joe pass) ooit eens tomastik jazz swing snaren geprobeerd, die ik veel te helder vond.
Die helderheid leek me nu wel aardig om op de strat uit te proberen. Dus power brights gekocht. Wat opvalt aan deze snaren dat ze inderdaad heel helder zijn, en vergeleken met de d'addario snaren ellenlang door blijven trillen na een aanslag, nice!
Vrijwel geen zwarte vingers (heb er al niet zoveel last van, geen zweethanden).
Verder heel opvallend: zijn een pak soepeler dan de d'addario snaren. Ik heb een vrij hoge actie op mijn gitaar (allergisch voor fretbuzz) en dan is het redelijk hard werken. De Tomastik snaren (de infelds ook) voelen aan als .9 snaren!
De Tomastik snaren zijn minder snel dood dan de D'Addario's, daarmee bedoel ik dat ze langer als nieuw klinken. Het moet je ding zijn, ik hou er wel van.
Omdat ik gewoon eens een andere soort Tomastik uit wilde testen (je blijft opzoek, nietwaar :seriousf: ) de Infelds gekocht en erop gezet. Zo mogelijk nog meer natrillen dan de powerbrights! Ben al een tijdje opzoek naar de samenstelling van dat super alloy, wat dat verschil waarschijnlijk verklaart, maar niet gevonden.
Waarom ik ben blijven hangen bij de Infeld? Ze zijn nét iets minder helder dan de powerbrights en hebben net iets meer laag.
Verder verschillen ze in soepelheid niet, vind ik.
De claim dat de beide geschikt zijn voor liefhebbers van rijen pendalen kan ik niet beoordelen, een Amplitube pendalen reeks lijkt met niet vergelijkbaar met een real life situatie. Ze zouden minder drop off hebben.
Prijs: D'addario's gaan voor iongeveer €5. De tomastik snaren zijn serieus duurder: 7,50 voor de infeld en 10,50 voor de powerbrights.
Ander ding: heb bij de D'addario's nog wel eens meegemaakt dat de messing stoppertjes uit de snaren vielen tijdens het verwisselen van de snaren.... Bij de Tomastik nog nooit.
Eind oordeel:
Ik denk dat de Tomastik snaren van kwalitatief betere makelij zijn dan de D'addario's. Minder zwarte vingers en langere levensduur.
De soepelheid en het langere toon aanhouden zijn voor mij doorslaggevend geweest.
Ben je dan ook nog op zoek naar een snaar die écht zilverachtig hoog heeft, ga dan eens Powerbrights testen!
Ik gebruik al sinds jaar en dag D'Addario 010-052. Strakkere bassnaren vind ik een erg groot voordeel. Voelt strakker, klinkt strakker en zeker met drop D gaat 't niet zo snel kletteren. Ja, de eerste dag zit er wat veel hoog in, maar daarna blijft 't erg lang erg stabiel. Slijten bij mij maar erg langzaam, kosten erg weinig als je goed zoekt. Ik zie veel kritiek op D'Addario snaren maar ik ben er al jaren erg tevreden over.
Ik heb vandaag een setje 09 D'Addario erop gelegd, maar niet elke snaar was puntgaaf. Op de B-snaar zitten rafels en er zitten al donkere plekken op.
Dat is ontmoedigingsbeleid. Minimaal 010, anders doe je je best niet. Dus waarom zou de snarenmaker dan zijn best doen? :D
Een tijdje terug heb ik dit gekocht:
http://maxguitarstore.com/store/prod...res/292175.jpg
Ik was toevallig in de gitaarwinkel en had snaren nodig. Nou stond dit op de toonbank en werd ik wel nieuwsgierig van.
De prijs was 20 euro. En dat vond ik reuze meevallen voor 5 setjes snaren met 2 extra dunne e en 2 extra b snaren. (aangezien ik hier nog wat incomplete setjes had liggen kwam dat mooi uit.
Verpakt zoals een gewoon ernie ball setje. Met papieren zakjes dus.
klank:
"prima" en komt voor mijn gevoel dicht bij de "gewone" ernie balls die ik normaal gebruik.
Ook behoud ie vrij lang de klank van een vers setje.
speelbaarheid:
Voor mijn gevoel iets "stijver" dan ik gewend ben. Ik speelde zelf in het begin veel D'addario tot ik Ernie ball probeerde en dus om was vanwege de klank en speelbaarheid van de Ernie ball.
slijtage:
Nou heb ik niet erg zwetende vingers dus van roest heb ik persoonlijk geen last. Maar zoals ik al zei behoud hij vrij lang zijn klank
eindoordeel:
Het is geen topsetje maar het is zeker geen straf om ze te bespelen. Vooral de prijs/kwaliteit verhouding valt erg goed.
Hoop dat men hier wat aan heeft ;)
http://www.msretailer.com/msr/wp-con...13_highres.jpg
Een tijdje terug bestelde ik 5 setjes EXL110BT bij Thomann, ik had al wat gelezen maar toch was het puur op de gok.
Het eerste wat opviel is dat de snaren ook echt anders aanvoelen, de A voelt dunner, de B voelt dikker, maar dikker en dunner op een heel subtiele manier, de eerste gitaar waar ik ze op probeerde was mijn subtiele Parker Fly Classic USA.
Persoonlijk vind ik deze snaren echt heerlijk spelen, het idee van een gebalanceerde set komt echt goed uit de verf als ik merk hoe makkelijk ik bends en pull offs doe, het voelt bij geen een snaar moeilijker of makkelijker, maar gelijk. eigenlijk is dit de karl marx utopie van snaren, gelijkheid en uiteindelijk ook vrijheid want ik voel me ook minder gehindert op de hals.
De klank zelf is wat je van D'addario verwacht, vol, een klein beetje blikkig maar niet op de verkeerde manier, het klinkt zoals een gitaar moet klinken in mijn ogen (oren), slijtage is zoals je het verwacht, na een paar maanden intensief spelen zijn ze iets doffer.
ondertussen heb ik nog maar 1 pakje over omdat ik ze actief op al mijn gitaren aan het zetten ben, het verschil is voor mij goed merkbaar en ik vind ze geweldig.
Met Pinksteren een setje Ernie Ball opengemaakt en voor de zoveelste keer zaten er weer putten in en rafels aan en roest op. Dit was de laatste keer Ernie Ball ben ik bang.
veel ernie ball gebruikt en momenteel elixer baritones...
vanwege mijn gitaarsetup vind ik die nu iets te schel klinken en ga curt mangan pure nickel uitproberen...
het leuke van hun vind ik toch wel, dat je 12 setjes kan bestellen die je zelf qua gauges en type samen kan stellen en dan ook nog es met je eigen naam op de verpakking geleverd worden:
http://www.curtmangan.com/build-your-own-signature-set/
Noem mij eigenwijs, want ik was er jarenlang van overtuigd dat goedkope snaren voor mij goed genoeg waren. Bij Thomann kocht ik altijd die spotgoedkope Harley Benton snaartjes van € 0,99 per setje. Gezien de herrie die ik met mijn bandje maak, hoorde ik het verschil met duurdere snaren toch niet vond ik. Doordat ik laatst door mijn voorraadje Harley’s heen was geraakt, was ik genoodzaakt een setje D'Addario’s aan te schaffen. Wat bleek? Na het opzetten van de D'Addario’s en een paar keer stretchen, bleven de snaren prima in tune. De Thomann-snaartjes kreeg ik altijd met moeite goed gestemd, ook al zaten de snaren er al een paar weken op en moest ik tijdens het spelen vrij vaak bijstemmen. De D'Addario’s bleven dus veel beter in tune en dat zal bij andere merken waarschijnlijk net zo zijn. Ik ben om: voor mij dus geen goedkope snaartjes meer. Ik zag trouwens dat Thomann ook wat duurdere snaren onder het merk Harley Benton verkoopt, deze kosten € 3,50. Heeft iemand daar toevallig ervaring mee?
Ik gebruik eigelijk alleen maar elixir nanoweb snaren voor zowel me akoestisch als elektrische gitaar. gaan lang mee, speelt lekker en komt gewoon een hele goeie sounds vanaf. bijna niet te breken. sterke snaren
Akoestisch staalsnaar: nooit anders geprobeerd dan Martin phosphor bronze
Akoestisch nylon: prefereer d'addario pro arte boven de hannabach, savarez en labella snaren van diverse typen, voornamelijk omdat de g snaar bij mijn nylonsnarig hok bij veel snaarsetjes wat dof klinkt, maar met de pro arte snaren niet.
Elektrische bas:
Labella hard rockin steel geprobeerd, vond ik niet zo lekker klinken
D'addario XL: was al stukken beter
DR lo rider: lekker helder geluid, lekker slappen!
Heb ook verschillende keren Elites gebruikt, is ook altijd goed bevallen, gebalanceerde klank
Elektrisch:
Het liefst zou ik D'addario XL snaren gebruiken (010-046) omdat ik die lekker soepel vind, niet duur en mooie klank als ze nieuw zijn, maar ik hoef er maar naar te kijken en de roestklonten hangen er aan. Na een kwartier spelen zijn die snaren bij mij pikzwart.
Van alles geprobeerd (genre met name stevige rock)
Ernie ball slinky's: voelen zo stug aan
Snarling dogs: lange tijd gebruikt, niet duur, prima snaren, ik zie ze nooit meer.
Pyramid nickel: vond ze niet zo helder
Optima gold: ook niet zo helder, gingen wel lekker lang mee
Dean markley blue steel: had het idee dat mijn frets mega snel sleten met deze snaren, vond ze ook vrij stug
Elixir polyweb: handig, zo'n coating die er na 2x rammen af is ( dit was toen ze net uit waren)
Elixir nanoweb: als ze nou ook eens die onomwonden snaren zouden behandelen...nu gaan ze bij mij niet 2x zo lang mee, kosten wel 2x zo veel, en klinken niet 2x zo goed
GHS Boomers: mwah, ik weet niet..
Voor mij zijn tot nu toe de DR hi beams en tite fits de winnaars, goede klank, weinig problemen vwb roest, en niet te achterlijk in prijs. Heb ook een paar keer van die xtra life snaren van DR geprobeerd, maar had bij die snaren veel breuk.
Voor de gein eens van die Powerbrights van thomastik geprobeerd....wat een verschil! Dat vind ik echt goede snaren, helder maar toch stevig geluid. Met name hoger op de hals met gain viel me op dat het geluid wat ronder bleef.
'T is dat er nog een flinke voorraad DR ligt, maar deze Thomastik snaren zou ik misschien nog wel de prijs waardig vinden.
Trouwens leuk dit alles, maar ik vraag me wel af hoe veel hiervan tussen de oren zit. Leg een willekeurige set snaren op mijn gitaar en ik raad echt niet welke snaren het zijn (behalve de roestende d'addario's dan)
Sterker nog, als je de snaren zou laten analyseren zou het ook nog weleens zo kunnen zijn dat mijn meest geliefde snaren eiegenlijk hetzelfde zijn als mijn minst geliefde snaren?
Beetje off topic, maar sinds een tijdje speel ik met zo'n stenen Dugain plectrum. Dit doet eigenlijk veel meer in geluid dan de verschillende merken/typen snaren!
Wat betreft de onomwonden snaren van elixirs: maak ze schoon na een paar uur spelen (zeker met warm weer). Ik merk zelf namelijk dat er wel veel vuil blijft hangen, maar dat - in tegenstelling tot bij onbehandelde snaren - dit er ook erg makkelijk weer van afkomt.
Lees ik nu tussen de regels door, dat de onomwonden snaren van Elixir dus wel behandeld/gecoat zijn?
Een paar jaar geleden was dat nog niet in ieder geval.
Bij mij gaat het juist om de onomwonden snaren. Zo'n plastic zak over de omwonden snaren kan me niet zo boeien.
Ik wil een elektrisch gitaartje (strat-achtige) gaan optimaliseren speciaal voor slide gitaar.
Kan ik 'beter' dikkere snaren gebruiken, of gewoon 010 blijven gebruiken en dan de snaren iets hoger zetten? Normaal speel ik met lage tot gemiddelde actie.
Er is natuurlijk geen 1 goed antwoord, maar ik vroeg me af wat jullie ervaringen zijn. Of wat de meer bekende slide gitaristen prefereren.
Verder wil ik de onderste 'hoorn' van de gitaar misschien nog wat dieper uitzagen zodat ik nog beter bij de hoogste frets kan.
En ook nog de brug pickup vervangen door wat anders. Ideeën hierover zijn ook welkom...
Dit is hem trouwens:
http://i42.photobucket.com/albums/e3...p/S5002778.jpg
Is het de bedoeling om er ook echt alleen slide op te spelen. Dan zou ik zonder meer voor dikte gaan (waarom niet meteen 0.13 of zo). Hoe dikker, hoe meer tone terwijl je er bij het spelen toch nagenoeg niks van zult merken. Als je echter ook nog akkoorden e.d. wilt pakken zul je een beetje het optimum moten zoeken tussen sound en speelcomfort. Zelfde geld wat mij betreft voor de actie: in principe zo hoog mogelijk, tenzij...
Uiteindelijk is zo iets natuurlijk altijd persoonlijk, dit klinkt een beetje als een bij-project dus dan zou ik gewoon lekker expirimenteren om te ontdekken wat voor jou werkt.
Ik weet dat het iets persoonlijks is. Ik wil hem ook voor andere dingen gebruiken en ook nog makkelijk bendings mee kunnen doen. Dus het moet een compromis worden, hoger dan 011 is geen optie voor mij. Maar aangezien ik nog twee andere strats heb, wou ik deze optimaliseren voor slide en open stemmingen, maar niet zo dat ik er niks anders meer mee kan.
dan moet je dus een compromis zoeken. Ik speel ook bottleneck op mijn gewone gitaar, maar als ik slide zou willen spelen zou ik dikkere snaren nemen en de snaren ook wat hoger zetten.
Je kan ook gewoon 010 setje houden en enkel op de B en hoge E twee keer een 011 snaar opleggen
edit: ik bedoelde twee keer 013, dus op hoge E zelfde dikte als op de B
Ik speel al een aantal jaren slide op 010 met redelijk lage actie, daarvoor zelfs op 009, maar ik vind dat toch niet optimaal.
Ik denk dat ik deze eens ga proberen, ik hou zelf niet van heavy bottom. Tenminste als het om snaren gaat :):
http://www.lordofthestrings.com/lots.../10000073.html
Net even een 011 en 014 E en B snaar opgelegd die ik nog had liggen en dat beviel wel, dus het snaren probleem is opgelost.
Evengoed benieuwd naar jullie ervaringen natuurlijk wat betreft slide gitaar afstelling en snaardiktes.
nog een vraag over het wegzagen van een gedeelte van de onderste hoorn; kan dat nog balans problemen opleveren? dat de gitaar kopzwaar wordt bijvoorbeeld? of is dat marginaal?
nee, onderste hoorn weg zal niet veel verschil maken.
afstelling: men zegt altijd dat je actie hoger moet zijn voor slide. is niet zo want met goede techniek is het prima doenbaar op normale actie. Wel is het zo dat als je bv in open G stemt of andere downtune stemmingen, je minder snaarspanning hebt en vlugger last van lage actie.
verschil B en E snaar: in mijn ervaring verlies je op de hoge E nogal wat output tov de B als de dikte fel verschilt, daarom dat ik meestal dezelfde diktes opleg voor die twee snaren (doen trouwens meer acoustische gitaristen, bv Joe Robinson)
Ik zou absoluut niet gaan zagen in dit stukje art! Heb je dit zelf geschilderd of is dit een soort van foto?
Hoe dan ook, de antwoorden zijn al gegeven. Het is een kwestie van een compromis zoeken. Ik speel op mijn gitaar geregeld met slide maar heb de gitaar verder daar niet op aangepast.
Geinig beschilderd inderdaad.
Ik heb aardig wat slide gebruikt vroegah, 011 doet het prima, kan je nog benden ook wanneer je geen slide speelt.
Wel de actie flink hoog houden.
Ik verplaats het topic naar de Snaren-sticky. (Bovenaan)
Bertman
het is geschilderd door een kunstenares. Het is een hoes van de space rock band Ozric Tentacles.
Vrij naar deze hoes:http://www.youtube.com/watch?v=4f52hgmPAbw
Ik wou er ook maar een heel klein beetje afzagen, maar alleen als het nog mooi blijft t.o.v. de rest van de gitaar.
Begonnen met Ernieball omdat Kirk Hammet ze gebruikte (waaarom ook anders ..) daarna om economische redenen overgeschakeld op d'addario.. Daar lang mee gespeeld & was er heel blij mee totdat Elixir eens probeerde .. Nu liggen ze er enkele weken op en echt heerlijk die tone ... Zowat dezelfde tone zoals alle andere snaren de eerste dag .. Maar dan gewoon veel langer! Bij D'addario zat er na een week al roest onder de snaren terwijl bij deze Elixir's niks van roest te bespeuren valt. Hopelijk houden ze het nog lang vol!
Iedereen is zo lyrisch over Elixir maar zowel op elektrische gitaar als op bas vond ik het na één keertje proberen wel welletjes. Werd er tonaal niet blij van en ze voelen raar aan. Geef mij maar Ernie Ball. Of in de categorie raar maar waar: op mijn strat leg ik wel eens een setje Gibson Les Paul signature pure nickel, heiligschennis? :hide:
Twee weken terug trouwens uit budget overwegingen eens een setje Elektro Harmonix snaren op mijn telecaster gelegd. Over de levensduur kan ik weinig zeggen maar heb nu al stemproblemen. Ze klonken ook niet echt als verse snaren normaal doen, matigheid troef.
Ik vind Elixer te glibberig aanvoelen.
Ik ben ooit begonnen met d'Addario, maar die overleven mijn zweet niet. Vervolgens ben ik overgestapt op Gibson, deze roestten al een stuk minder. Na een jaar of wat spelen, en de overstap naar alles analoog en buizen, vond ik ze toch niet zo lekker meer klinken. Daarnaast werden ze bij de lokale muziekzaak toch ook wel erg duur.
Vervolgens ben ik op Ernie Ball gaan spelen, destijds nog in .009. Daarna kocht ik mijn eerste PRS, en die kwam toch echt heel veel beter tot zijn recht met .010, dus ben ik daarop overgestapt op alle gitaren. Dit was een aanzienlijke verbetering qua klank, en na een maandje wennen eigenlijk even goed bespeelbaar als .009's.
Vervolgens ben ik op aanraden van een vriend van me de EB pure nickel snaren eens gaan proberen. Deze hebben nét iets meer ballen en een wat ronder hoog. Ik was meteen verkocht, en speel daar nog steeds op. Door het hoge nikkelgehalte roesten ze ook niet heel erg snel.
Voor m'n Gretsch G5422T gebruik ik na het een en ander geprobeerd te hebben d'Addario pure nickel snaren in dikte .011. Voor wat ik zocht aan klank en bespeelbaarheid was dat toch het optimum, ondanks dat ze van niet bepaald mijn favoriete merk zijn.
Op de akoestische gitaar heb ik jarenlang met die groene pakjes van Martin gespeeld (fosforbrons 80/20 of zo, weet het niet precies meer). Ik zet er nu ook d'Addario's op, ook al verslijten die wel snel. De klank is veel levendiger en ruimtelijker dan met de Martin snaren. Uiteraard heb ik ook Elixers geprobeerd, maar die vond ik op deze gitaar ook helemaal niks.
http://i549.photobucket.com/albums/i...psfbd5cbc7.jpg
Heerlijke snaren. De E-A en D snaren klinken strakker. Heb het idee dat de balans beter is i.c.m. de g-b-e snaren.
Bijna hetzelfde als hierboven, alleen nog een stapje verder.
Bijlage 498
Ook een tijd op 0.12 gespeeld, maar dat is net iets teveel van het goede als je een beetje allround wilt spelen. Doen het wel goed voor een potje raggen trouwens.
Akoestisch: D'addario, zo dik mogelijk.
Martin is echt doffe ellende, totaal geen helderheid...
Net even bezig geweest met mijn Westone Rainbow ES335 achtige. Heb ik 011 Thomastik Infeld op, flatwounds dus. Voor de dikke jazz sound zonder rondzingen. Liep wat aan vooral op de G snaar dus de brug wat omhoog en de stelpen wat losser gezet. Zat me toch een zwarte meuk onder die snaren...Even een doekje onderdoor gehaald. Klonk meteen zuiverder en helderder. De snaren kunnen nu immers weer vrij vibreren nietwaar. Schoon houden dus die snaren!