Oorspronkelijk geplaatst door Harald
Ben ook absoluut niet tegen snelheid (of complexiteit). Maar ik heb een hekel aan complexiteit om de complexiteit, en techniek om de techniek, tenzij dat gebalanceerd wordt. Dat maakt Zappa voor mij zo sterk. Er zit een enorme afwisseling in. Het ene moment krijgt een solist alle ruimte om uit te pakken, even later is er ensemblespel met een discipline waar het gemiddelde symphonieorkest een puntje aan kan zuigen, en even later staat dezelfde band een melig bluesje te spelen. Als het alleen de lastige stukken zouden zijn, wordt het onverteerbaar, ook al ligt mijn voorkeur bij zijn instrumentale werk a la Black Page en Sinister Footwear, en nummers als Inca Roads en Drowning Witch. Met name die laatste twee hebben die afwisseling zelfs binnen hetzelfde nummer, essential Zappa wat mij betreft. Vai is ook zo iemand die dat vaak heel goed doet.
Al ben ik geen shredder, mijn arsenaal aan beschikbare trucjes is vrij ruim, en dat geldt zowel voor akoestisch fingerstyle werk, als voor elektrisch werk. En gebruik akoestische geintjes ook op elektrische en omgedraaid. Maar heb me nooit op shredden alleen toegelegd. Of welke andere stijl dan ook. Ben behoorlijk breed georienteerd.
En idd. iemand die technisch heel erg goed is, kan ik, als ik als gitarist kijk en luister, best waarderen. Maar dat alleen boeit me niet veel langer dan een minuut of tien. Je hebt meer nodig om me langer vast te houden. Met trucjes en snelheid alleen lukt dat niet. Ik weet niet hoe jij dat ziet, maar ik beschouw de gitarist, en de muzikant in iemand bijna als twee verschillende personen. Het meest interressant vind ik meestal diegenen die op beide vlakken sterk zijn. Maar als het op een van de twee is, hoor ik liever een goede muzikant. Iemand die alleen een goede gitarist is kan ik eigenlijk bijna alleen als studieobject beluisteren. Als ik er een uur naar moet luisteren hoor ik liever JJ Cale dan Al diMeola, hoewel de laatste duidelijk de betere gitarist is. Dat is een van de dingen die ik in Tommy Emmanuel zo waardeer. Hij kan snel spelen, kent veel geintjes, is een goede entertainer. Maar zijn mooiste werk zijn de ballads. Die speelt hij met een enorme diepgang en finesse. Maar ken het ook van vroeger, snel is goed, moeilijk is goed. Ik word ook al iets ouder, blijkbaar ;)
