Na circa vier jaar, met hier en daar een pauze, doorgebracht te hebben in Griekse keukens en restaurants, betrapte ik mezelf er op een ogenblik op, Griekse melodien te spelen op gitaar.
Gedurende die jaren menig Griekse avond met muziek meegemaakt, en meerdere malen een bouzouki op schoot gehad om uit te proberen, waarna altijd het gevoel; met wat tijd, kan het wel goed komen met mij op dat instrument.
Na een laatste periode voor een Griekse familie gewerkt te hebben, en nog wat fed up te zijn op Akous Palko, besloot ik dat het tijd was voor een Griekse bouzouki.
Dan kan een mens kiezen tussen een zes (3*2) snarige (D-A-D) of een acht (4*2) snarige (C-F-A-D) bouzouki.
Mijn keuze is gevallen op een achtsnarige, omdat dat het minste mindfuck oplevert zo naast gitaar.
En ook eigenlijk alle bouzoukispelers die ik ontmoet heb, speelden achtsnarig; het is de meest moderne optie, en ik geloof dat zessnarige bouzouki meer voorbehouden is aan wat klassieke stromingen Griekse muziek.
Mijn Griekse collegae hebben me aangeboden iets voor mij uit Griekenland te laten opsturen, maar het leek mij verstandiger om gewoon bij Thomann te bestellen i.v.m. garantie.
Voordat ik bestelde overleg gepleegd met mijn luthier, over wat wel en niet verstandige opties zijn.
Belangrijk is sowieso een halspen; bouzouki halsen trekken snel krom.
Anyhoe, het is geworden een Matsikas BZ8-210 Greek Bouzouki.
De volgende specs (van Thomann):
- Body gemaakt van 15 delen zwarte walnoot
- Top van massief dennenhout
- 8 snaren
- Wengé fingerboard
- Lengte: 670 mm
- Gemaakt in Griekenland
Door mij aan te vullen met :
- Benen topkam.
- 2 extra delen zwarte walnoot
- Mahogany hals
- Aluminium halspen.
Dat is afgerond 400 pleurie, en wat krijgt een mens daarvoor ?
Best een partij vakmanschap.
Ik veronderstel hier ff dat die lui al decennia bouzoukis maken in eigen beheer en weten wat ze doen, want ik kan werkelijk niet een enkele fout in de afwerking vinden.
Niet cosmetisch, niet technisch.
Fretwerk ?
Geen scherpe randjes langs het fretboard.
Geen buzz, wat in het bijzonder op dubbelsnarige snaarinstrumenten toch eigenlijk hier en daar wel te verwachten valt, maar echt, alles in de marge, durf eigenlijk gewoon te zeggen, geen buzz.
Hals ?
Keurige holling, perfect geintoneerd.
Halspen is helaas niet afstelbaar.
Brug ?
Verstelbaar en lijkt ook van wenge gemaakt te zijn met benen zadel.
Toets ?
27 fets/noten, en men heeft er rekening mee gehouden dat je misschien een element wilt plaatsen door een 28e fret van de toets, zonder fretje te laten doorlopen.
Dat stukje fretboard is netjes ingevijld, zodat er ruimte is.
Bindings ?
Langs de hals en langs de body, loopt alles mooi synchroon, geen zwabbers, geen gekke dingen, gewoon keurig.
Lak ?
De toestand zit keurig in de lak, geen druipers, niets.
Topkam ?
Getuige ontbrekende buzz, keurig ingevijld
Geinig om op te merken.
De bouzouki zou dus komen met een 15 delige body.
Ik tel minimaal 17 ribben, het zouden er ook 19 kunnen zijn, ik weet niet hoe de toestand gefixeerd is op het bovenblad.
Nu is het bij bouzoukis zo; hoe duurder -en zogezegd beter de kwaliteit- van de bouzouki, hoe meer ribben een body telt.
Anders dus dan bij gitaar, waarbij men lijkt te streven naar zo min mogelijk bodydelen.
Waarbij overigens wel geldt; hoe duurder de bouzouki, hoe exotischer de gebruikte houtsoorten voor de body.
Hoe dan ook.
Die lui bij Matsikas lijken de boel onder controle te hebben wat mij betreft.
Hoe klinkt zo een bouzouki nu ?
Wel, een beetje als een 12-snarige gitaar natuurlijk, zij het met wat meer folklore.
De mensuur en de C-stemming maken een verschil natuurlijk, en het galmt een stuk meer.
Het is also je een holy grail met wat chorus over je 12 snarige gitaar jaagt.
Het galmt de kiet uit (ondanks de 17 delige body, ghehe).
De hals is wat smaller, dat is ff wennen, maar verder pikt een mens die gitaar speelt dit geintje zo op.
Griekse muziek is een ander verhaal, dat ligt ritmisch.
Er zijn wel dingetjes die ik erop speel die duidelijk oorsprong vinden in een Griekse keuken, met een berbermuziek minnende chef, maar ik wijk snel uit naar Gypsie en meer Arabische ritmes en scales.
En het leent zich ontzettend voor Indie music.
Laat je bak met effecten maar thuis, en neem je bouzouki mee.
Ik ben er blij mee.
Het is een bijzonder goed speeltje, en ik bof, ik was bang misschien een lemon te treffen, maar 't is gewoon bereveel instrument en vakmanschap voor het geld.
