Oorspronkelijk geplaatst door
Dutch66
Tja dat is er ook zo eentje, 'de man aan het einde van de productielijn', die dan zou bepalen wat acceptabel is ...
Zonder er echt inhoudelijk op in te gaan, dit is immers GN, maar de beste man is inmiddels echt vervangen door (moderne) productie methodieken. Misschien dat z'n stoeltje er nog wel staat, maar fouten in de deelprocessen zijn echt al veel eerder gedetecteerd, simpelweg omdat dit minder 'waiste', en daarmee een goedkoper productieproces oplevert.
Als er in productie stap 1 al iets fout gaat, is het natuurlijk verre van efficiënt om te wachten totdat die 'ouwe baas' in stap 23 iets afkeurt, alle kosten zijn dan al gemaakt ... Het is het verschil tussen QC, dus een controle op kwaliteit, en QA (Quality Assurance), waarbij je er voor zorgt dat iedere stap in het proces tenminste aan een bepaalde kwaliteit voldoet. Mocht het iemand interesseren, google eens Lean/Six Sigma/TPM, of QMS, ik hou me er dagelijks mee bezig ...
Maar waarom heeft mijn Studio of Traditional dan toch scherpe fretjes of bijvoorbeeld ietwat scheve inlays?
Nou simpelweg omdat de 'normen' voor de deelprocessen bij een dergelijke gitaar gewoon wat lager liggen dan bijvoorbeeld bij een True Historic. Vandaar ook dat een Studio soms een uitstekende gitaar is, maar als het even tegenzit, en je dus bij al die verschillende stappen tegen het randje van afkeur afzit, eigenlijk een waardeloze plank oplevert ...
Ibanez heeft een dergelijk productieproces, in navolging van automotive gigant Toyota en 'godfather' van LEAN manufacturing, tot in de perfectie gerealiseerd, vandaar ook dat ze ook eigenlijk geen slechte planken produceren.