ik las even "een lekkende reet" en was meteen genezen vn buizenamps
Printable View
Maar misschien is transistor wel veel beter geschikt voor een zware metalscheur dan zo'n bak met glazen flessen.
Amp modelers en cab IRs all the way hier hoor :)
Je moet wel een parvenu zijn om idd zulke idiote dingen te roepen.
Oh well, ik denk dat ik dml i.i.g. wél snap ipv onze forum-nozem die z'n mankes als stoer en cool wil verkopen en puur wil lopen rellen en topics verzieken. :soinnocent::seriousf:
En ook ik heb liever een amp die van zichzelf strak genoeg klinkt, ipv van dat je eigenlijk genoodzaakt bent om een boost te gebruiken (lookin' at you, Rectifier...)
Mesa Mark series zijn prima strak te krijgen, als je weet hoe je ze moet pre- en post-EQ'en met de knopjes die gewoon op de amp zelf zitten. Maar een Recto...ja, dikke, logge rhythm sound en redelijke leads, maar niet wat ik zoek.
Gaat het nou nog steeds over het proletenkanaal? Hou er toch over op:D
Ja, wie weet.
Er zijn vroeger trouwens ook allerlei transistor amps gebruikt door gitaristen op platen waarvan veel mensen denken dat het buizenamps waren (Rory Gallagher tijdje op een Stramp, Creedence Clearwater Revival op Kustom, Jan Akkerman bij Focus regelmatig op transistor Fender als ik me niet vergis, BB King speelde op zo'n LAB was dacht ik ook geen buizenamp). Uiteindelijk gebruik je gewoon het gereedschap waarmee je het karwei gedaan krijgt en er zijn tegenwoordig meer mogelijkheden en vooral veel nieuwe mogelijkheden vergeleken met 50 jaar geleden (zit ook een halve eeuw technologische ontwikkeling tussen).
Akkerman heeft ook de Roland Jazz Chorus gebruikt. De LAB (5) vond ik een fijn combo, dat het ‘transistorgevoel’ nog wel eens oversteeg. Nog vaak spijt van dat ik die heb weggedaan.
Vergeet de Pignose niet, miniversterker die op veel opnames te horen is.
Met name Fender heeft een hoop prima klinkende solid state versterkers gemaakt. Vind ik dan tenminste.
Heb 10 jaar een Triple Recto (3 ch.) gehad, allerlei stijlen mee gespeeld, meerdere album’s mee opgenomen, nog nooit een boost nodig gehad om ‘m strak te klinken. Paar maanden geleden een Dual Recto Reborn gekocht maar die heeft inderdaad een boost nodig. Jammer. Erg jammer. Maar ik snap wel dat de goegemeente een boost gebruikt om een (Dual) Recto strak te laten klinken.
Je hebt strak en strak. Strak voor tech death is toch wel strakker dan strak voor rock ofzo.
Daar heb ik wel eens op gespeeld in een repetiteruimte, maar dat was met een band die zo keihard speelde dat ik er weinig van gehoord heb.
Ik heb een Stage Lead gehad (50 watt) met een Beyma imitatie 12" JBL erin en een Showman combo (200 watt) met 12" EV-L. Beide prima klinkende versterkers. Maar uiteindelijk verkocht, dat dan weer wel :seriousf:
Strak is overrated. Hoewel boosts zijn plek zeker hebben denk ik echt dat er veel gitaristen zijn die er 1 gebruiken omdat de rest dat ook doet. Net als met mids, die worden ook ingedraaid met de ogen. Beetje scoopen op sommige plekken is niet verkeerd. Van mij mag het wel wat ademen. Vooral als het laag gestemd is.
:seriousf:
Scott, James, Dave, Mille, Gary, Rick left the chat.
Zowel dml en ik gaven al aan liever een amp die van zichzelf strak (genoeg) klinkt dan een boost te moeten gebruiken.
Komt ook nog eens bij dat live, buizen-volume ook iets doet qua gain (je hebt minder nodig), daar waar het thuis wel lonkt om effe die boost aan te zetten om Dyer's Eve, Flag of Hate, Caught in a Mosh of Merciless Death (om maar eens wat te noemen) eventjes goed weg te zetten.
Ms deze knakker ff benaderen? Zelfde smaak als jij en zoekt nog een 8100….
https://link.marktplaats.nl/m2113633017
Inderdaad, het is maar net wat voor naam je aan een sound wil geven. Ik wil een sound die definitie behoud. Hij mag best wat losser zijn, maar als ik palm mutes rammel in E of lager, dan wil ik dat elke aanslag te horen is, en het geen brei wordt. Dat is het 'strak' waar ik naar zoek (en ik denk ook speeddemon).
Het 'strak' wat ik bij veel moderne metalband terug hoor vind ik te strak en dood vooral. Maar dat is dan ook waarschijnlijk de sound die ze zoeken. Gain lekker hoog, noisegate aan, compressor aan zodat elke noot gelijk na het aanslaan dood valt en je zelfs bij 32e noten nog een stilte weet te krijgen tussen de noten.
Wat betreft mids; Je hoort veel metalbands het scooped soundje overdrijven. De gitaar is bedoeld om het midden spectrum op te vullen, wanneer je dit te veel wegdraait verzuipt de gitaar in de bass en drum. Scoopen kan zeker, maar overdrijf het niet anders raak je verloren in de mix. Ook dit heeft trouwens weer met amps te maken overigens, de ene blijft wel goed prik houden, de andere ben je gelijk kwijt. Dat is ook een groot verschil wat ik ervaar tussen mijn engl en mn soldano, die soldano ligt veel gevoeliger in de mix. De engl komt er eigenlijk altijd wel doorheen.
Leuke vergelijking tussen SLO 30 en SLO 100 inclusief een interview met Michael, the master himself.
https://www.youtube.com/watch?v=lUL3G9pjVO8
Vind eerlijk gezegd dat de sounds die zij indraaien niet echt geweldig zijn.
Guitarjon heeft ook een vergelijking met de Astro 20, die ik wel iets helderder en bij tijd en wijle gedefinieerder vind klinken:
https://www.youtube.com/watch?v=Gni8_aK14QU
De SLO-30 kan duidelijk meer lucht verplaatsen, aangezien die Depth nog niet eens max staat...
Oh maar ik dacht ook niet meer dan 'leuk' qua vergelijking.
Hoe vind jij dan de LO's in vergelijking met de EVS's?
Ah ok. 'LO' en 'EVS' was niet echt direct daartoe te herleiden. ;)
Ik heb helaas nog nooit een SLO-30 getest, want die zou ik heel graag A/B-en met m'n EVH 5150 III 50W.
Die EVH heb ik wel getemd op het rode kanaal met enkele low-gain buizen.
Ik vermoed dat de EVH strakker zal klinken dan de SLO, maar ook met meer mid-honk of 'clank', waar de SLO waarschijnlijk wat grootser en breder zal klinken. EVH heeft uiteraard ook een Resonance (Depth) control, die erg handig is.
Basis klank is erg fel, dus heb ik de Presence nooit boven de 3 à 4 v.d. 10 en heb ik nog verder getemperd door een vintage RFT buis in v1 te stoppen. Hielp wel wat.
Net even voor de grap gekeken, maar zelfs die SLO-30 is nog tering duur. In de VS zijn ze ongeveer een retour ticket goedkoper.
Ik heb de OG 6L6 (zonder de concentrische knoppen).
Philip McKnight heeft op Youtube die wel vergeleken met de SLO-30, maar ik vond die video maar mwah. Soldano klinkt vooral een stuk doffer daar, hoewel ie wel meer druk/body lijkt mee te geven:
https://www.youtube.com/watch?v=pNwCbZ-or4w
Maar wat hij zegt, spongier vs. tighter hoor ik wel ja.
Sorry, was een beetje gechargeerd en in een zeldzame bui om lekker te roeptoeteren. Wilde denk ik zeggen dat ik van mening ben dat in ieder geval in (vooral de wat extremere) metal de 'tubescreamer voor een 5150 sound' wel wat plaats mag maken voor een vuigere, iets lossere sound. Wat gelukkig steeds meer bands weer doen.
Als je heavy/thrash metal speelt over een amp met net te weinig gain is zo'n boost natuurlijk wel een uitkomst.
Als je nieuwsgierig bent naar de SLO en wel eens over plugins speelt is het misschien de moeite waard om de Soldano SLO van Neural DSP te proberen? Niet je eigen cab, maar krijg je misschien een beetje een indruk. Ik gebruik hem best veel om thuis te spelen.
Oh dat laatste zeker. Ik ben ook van mening dat menig moderne metalband te ver is doorgeslagen...of het nou "djent" is of iets anders...
Naar mijn mening één van de vetste rhythm guitar sounds komt uit eind jaren '90; Primal Fear's "Chainbreaker", wat -als ik me niet vergis- Tom Naumann over een Engl Savage 120 is:
https://www.youtube.com/watch?v=zLwFE8E4ruc
Nou, zo heeft mijn Engl Savage 60 echt niet te weinig gain, maar je kan met de juiste boost de klankkleur en response een beetje tweaken en boosts met weinig laag (SD-1, TS9) kun je gebruiken om zompig-klinkende amps wat strakker te krijgen.
Ik heb een behoorlijk gemodificeerde DOD 250, die opener en meer crunchy klinkt dan een Tubescreamer, maar voor thrash-rhythm, voegt ie nèt effe dat speciale toe aan die Savage 60. Met een TS9 ervoor wordt het leuker voor leads, want extra smeuïgheid, maar te 'clangy' en middy voor rhythm tones.
Maar idd, als je echt 'classic' puur over een JCM800 (unmodded) zou spelen en er toch een Scott Ian geluid uit wil toveren, zul je aan de bak moeten met high-gain pickups en een goede boost, die voldoende dBs aan gain/volume toevoegt. Hij gebruikte daar een TC Booster voor...tegenwoordig schijnt ie overigens ook over een 5150III te spelen.
DSP/PC's in mijn studiootje doe ik (vooralsnog) niet aan. Ik heb juist een aantal jaar geleden een Two Notes Torpedo Live gekocht om zo mijn buizen-amps toch volle chasse te kunnen gebruiken voor opnames, zonder volume issues en mic placement problematiek.
Overigens, aan de NIET-strakke kant, vind ik een Obituary geluid (Slowly We Rot) op z'n tijd ook heerlijk en dat hangt van pure zompigheid aan elkaar.
Die post-solo riff die op 2m33s begint... :crazyhappy: :blast:
https://www.youtube.com/watch?v=T1OczvjQb-g
Obituary is gaaf!! Wij hebben voor de re-amp van ons album gekozen voor een Proco RAT + JCM800. De klassieke Obituary/Morbid Angel combi. Niet strak, wel zompig en karakter. Push en definitie komt bij ons vooral uit de bass. Misschien komt het omdat ik uiteindelijk zelf de bass getracked heb maar we lieten op een gegeven moment de bass sound voor het gitaargeluid gaan :seriousf:
We zijn het eens volgens mij haha.
Wat betreft die Stealth, had me verkeken op de afstand tussen onze woonplaatsen, dus ik denk idd dat dat 'm niet wordt.
Heb een 3534 in huis gehad maar geretourneerd vanwege de enorme brom & ruis bij gebruik van de FX-loop, anders had ik die nog gehad. Maar 1x raden waar de genoemde 50W versie nu staat ;)
Nou, R'dam naar Friesland is ook nog een pokke-end toch? :soinnocent: ;)
Gefeli, dan wel graag een NAD topic met text en uitleg! En als je er vanaf wil, mij effe bellen. En nee, ik er ga geen 2800 euries ervoor neertellen. Jij denk ik ook niet. :seriousf:
Ik kreeg door forum reviews (TGP, Rigtalk) en de diverse YT videos wel het idee dat die 35W Bogner iets moderner en gainier klinkt dan de 50W, en dat die 50W meer aan de 'woody' kant zit.
De verkoper was zo vriendelijk een stukje om te rijden en ‘m te bezorgen.
Ik zal deze week even een reviewtje tikken.
De Soldano gaat retour, niet mijn sound, veuls te spongy en eigenlijk helemaal niet zo bijzonder. Clean wel okay, overdrive-kanaal krijgt voorbij de 5 teveel compressie. Ook meteen een SLO pedaal mee laten komen maar da’s nog veel erger. Mijn CM PlexiTone is een stuk dynamischer. Dus het pedaal gaat ook retour.
Toevallig al een Friedman BE-OD Deluxe getest als pedaal? Daar ben ik nu al een tijd zo aan verknocht; echt één van de beste amps-in-a-box, als je hem in een cleane amp stuurt.
En waar een Bogner Blue weliswaar geweldig organisch klonk voor low/mid gain, kwam ie gain te kort voor de stevigere dingen, en de Bogner Red was weer minder 'amp-like'. De Friedman werkt zowel voor low-gain als high-gain geluiden overtuigend, als je de EQ navenant aanpast en de Tight control goed gebruikt.
Welke periode van Accept? Want ik vind de Sneap producties zeker vet, maar zijn wel vooral de typische Sneap sound, aangezien hijzelf met Hell niet veel anders klinkt.
Een andere, oudere én Nederlandse moddervette benchmark voor mij is die monsterriff van Vengeance's "Take it or Leave it".
Ik weet alleen niet of Verschuren of Lucassen die openingsrif speelt.
https://www.youtube.com/watch?v=gmtF4Vin0Vs
Vengeance was voor mij qua gitaarsound een enorme eye opener, dat was eind 1985. Weet niet eens meer waardoor ik met ze in aanraking kwam (was nog ruim voordat Vara's Vuurwerk op de radio te horen was), maar na het uitkomen van We have ways to make you rock meteen de plaat gekocht, diverse optredens bijgewoond. Heb zelfs nog de twijfelachtige eer gehad enkele jaren later The Boxx (met Arjen Lucassen en Peter Vink) live te mogen mixen. En het is en blijft wat mij betreft nog steeds een hele fijne gitaarsound.
Waarom was dat twijfelachtig?