Orpheo: Ik vind je redenatie puur magisch denken, sorry. Dat je dat zo 'aanvoelt' en gelooft dat je daardoor betere tone krijgt, tja, het zij zo, maar ik moet het eerste bewijs er nog voor zien. Alle observaties die ik tot nu toe heb gemaakt, en het kleine beetje kennis dat ik heb laat mij toch eerder denken dat dit iets is in de categorie 'uiterest onwaarschijnlijk dat je het verschil zal horen'.
Ik bedoel, alles wat je doet heeft invloed op klank. Of het een relevante, meetbare invloed is is een hele andere vraag.
Verder: stijfheid zegt bitter weinig over hoe de trillingen doorgegeven worden, al dan niet. Daar heeft demping vooral invloed op, en daar heeft dus de materiaalkeuze (houtsoort), orientatie daarvan (hier is geen sprake van cross-grain, of andere nerfrichting, wsch deel van hetzelfde hout als de rest van de hals) en wellicht de lijmkeuze invloed op (al betwijfel ik dat erg bij een gedegen lijmkeuze, goede voorbereiding en goed klemmen). Hoe significant het is...tja. Het is een afweging, zoals alles, tussen klankeigenschappen en stabiliteit. Lamineren in het horizontale vlak levert ook zekers stijfheid op (I-beam werking), maar niet op de meest efficiente manier. Besides, je hebt al een enorm groot horizontaal lijmoppervlak: je toets. En sorry, dat 'hoe strak je ook lijmt' verhaal gaat gewoon niet op. Een goede, strakke lijmverbinding met nul lichtdoorval is prima, zelfs redelijk makkelijk te bewerkstelligen. Vooral bij zo'n kleine verbinding, door een handbouwer met genoeg tijd. En laten we eerlijk wezen, die onzichtbare naad van de TS is stukken beter dan de gemiddelde Gibson Les Paul tenon (zie enkele plaatjes die ergens op het net rondzwerven van hoe belabberde die fit is/was), en toch klinken die gitaren vaak ook gewoon top. En er zijn genoeg bolt-on akoestische gitaren (bijvoorbeeld) die maar op drie kleine bouten rusten als transferpoints, niks geen surface to surface fit, en ze klinken er qua sustain en tone niet minder om.
Verder, bij een akoestische gitaar kun je het al dan niet eens zijn met de constructiemethod (ik vind het bij mahonie prima, ziet er ook goed uit, maar mijn voorkeur gaat uit naar een 2 of meerdelige hals uit 1 deel per laminaat, plus een scarfed head en multipele head veneers, voor en achterkant, en CF, wat wel de resonantie, stijfheid en verlaagde demping. Maar ook voor een groot deel vanwege de esthetische overwegingen). Ik wilde ook nog opmerken dat ik redelijk veel high-end bassen met een extra opgelijmd hielstuk heb gezien, zoals bij deze hals het geval is, meestal van een contrasterende houtsoort. Soms meerdere.
Zelf hoor ik/voel ik wel verschillen tussen neck-through en set neck, met een voorkeur voor set neck, volgens mijn dan vanwege die onderbreking van de nerf, meer dan vanwege het lijmvlak zelf. Wat meer 'isolatie' van hals en body, da's soms goed.
