Hoezo? Is jazz dan zoveel interessanter?
Printable View
Hoezo? Is jazz dan zoveel interessanter?
Ach, da's zoals in het oude mopje: Rockgitaristen kennen een handjevol akkoorden en spelen voor duizenden mensen en jazzgitaristen kennen duizenden akkoorden en spelen voor een handjevol mensen :ok:
Die muziek is erg complex en doet me denken aan het werk van intellectuele literaire schrijvers , complex gegoochel met woorden
Ik lees liever een haiku , simpel geschreven maar veelzeggend . Omdat ik zelf muziek maak kan ik virtuositeit en complexiteit in muziek waarderen , maar eenvoudig uitgevoerde muziek kan net zo goed zijn
Wat sommige jazz gitaristen en jazz rock gitaristen doen vind ik meer iets voor een programma als Wedden dat . Zo van , wedden dat het hem lukt om over zo een complex akkoordenschema een kloppende solo te spelen , ja of nee ? Zoiets
Voordeel van jazz is dat je tijdens het stuk niks fout kunt doen. De band begint tegelijk en eindigt tegelijk en wat er tussenin gebeurt boeit niet. Mag vals, mag ongelijk. Improvisatie! Belangrijk is wel dat je mensen raakt met wat je doet. Carlos Santana doet dat bij mij dus niet. Dan houd het op :ok:
Als ik John Scofield hoor kan ik niet anders concluderen als dat het inderdaad niet zo veel uit maakt. Hem noemen ze briljant en als ik zo speel zeggen ze hou eens op.
Nou ja :)
Shit, sarcasme-smiley vergeten. Ik mag graag jazz luisteren hoewel daar bij mij maar weinig gitaristen in voorkomen. En Bach verjazzen levert prachtige resultaten op :)
https://www.youtube.com/watch?v=L3ZRPjzDwKc
Ik gooi nogmaals een overschatte gitarist in de groep: Dennis van Leeuwen van Kane!
In de succestijd van Kane stonden er live naast v Leeuwen 2 andere sessie gitaristen op het podium, dat zegt genoeg over v Leeuwen vind ik.
Ik heb een schijthekel aan de meeste jazz, dus ik mag daar eigenlijk weinig over zeggen. Muziek moet je raken, zo diep mogelijk en 99% van de jazz irriteert mij.