Vandaar dat ik blok akkoord nooit gehoord had..moll-dur en dur-moll is nu ook duidelijk..thnxCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jimi Hendrix
Printable View
Vandaar dat ik blok akkoord nooit gehoord had..moll-dur en dur-moll is nu ook duidelijk..thnxCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jimi Hendrix
dank voor die post, Jimi!Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jimi Hendrix
moll-dur wordt iets duidelijker voor me. maar je veranderingen(zijn dit modulatie's?) zijn me nog niet duidelijk. Want ik denk in C(majeur)progressie
dan speel je blokakkoorden op 1 van de andere manieren(als die er zijn)?
ik toch ook? ipv progressie zou ik het toonsoort noemen, zo wordt het door alle 'ingewijden' genoemd ;)Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door gorgasm
de zesde noot van de toonladder wordt bij molldur verlaagd.
Je krijgt als het ware: C-D-E-F-G-Ab-B-C.
Of, bij improvisaties meer voor de hand liggend: Fmelodisch mineur, F-G-Ab-Bb-C-D-E.
Vervolgens zie je dat de Ab/zesde noot alleen bij de drieklanken D-F-Ab, F-Ab-C en Ab-C-E relevant is. D-F-Ab noem je dan IImd, F-Ab-C = IVmd, Ab-C-E=VImd.
In mineur krijg je dan dat de normale ladder (c natuurlijk mineur: C-D-Eb-F-G-Ab-Bb-C) een A krijgt ipv de Ab. Oplettende geesten herkennen dan de dorische ladder... Maar goed, in dit geval noem je het DurMoll omdat het een tonale en niet een modale context betreft en om de analogie met MollDur duidelijk te houden.
Je kunt trouwens wel lenen uit kerktoonladders, zie mijn Veolisch (m7 op de vijfde trap) van eerder.
Een modulatie is iets heel anders, dit betekent dat je naar een andere toosoort gaat. A->Ab is in feite een vorm van alteratie (verandering van noot van de basistoonladder).
Daarom is een mol negen op een G7 akkoord (dus de Ab spelen bij het G7-akkoord) in majeur een alteratie en in mineur een gewone toevoeging, omdat daar de Ab al in de ladder/toonsoort zit.
Blokakkoorden is niets bijzonders aan, alleen een bepaalde manier van spelen op de piano. Bij een gitaar komt een gewoon barré-akkoord nog 't dichtst in de buurt, vanwege de verdubbeling van stemmen etc.
Jimi: goed verhaal. Wij krijgen het moll-dur principe iets anders uitgelegd, maar de jouwe is ook zeker heel interessant. De toonladder C-D-E-F-G-Ab-Bb-C noemen wij ook wel melodisch majeur, maar daar zijn niet alle docenten bij ons het erover eens. Sommigen zien dit ook als de moll-dur ladder, ipv C-D-E-F-G-Ab-B-C (de afstand tussen Ab en B klinkt niet altijd even lekker).
Bij ons is het moll-dur gebeuren iets anders, we wisselen dan puur trappen uit vanuit mineur in majeur (zoals een Fm, maar ook een Bb7 in C) of andersom (dur-moll). Bij ons (Popacademie Enschede) is het dus meer dan alleen de 6e toon die verhoogd of verlaagd wordt. Of je het dan nog steeds moll-dur noemt of mineur in majeur maakt in wezen niet zo veel uit.
Dit verhaal is niet zo zeer geschreven om het verhaal van Jimi te ontkrachten, maar meer om een ander inzicht te geven, wie weet helpt het.
kunnen jullie wat praktische voorbeelden geven van liedjes waar moll-dur en/of dur-moll in gebruikt wordt?
Ha Reinout, het enige bij jullie aanpak is dan:Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ReinoutV
Hoe noem je Fm7 op de IV in C? Dat zou ik ik IVmineur noemen, terwijl Fmmaj7 dan IVmd is... MollDur zit dan als het ware tussen majeur en (lenen uit) mineur in. Bb7 noemen 'wij van Amsterdam' ;) trouwens bVII, is een dominant zonder dominantfunctie, want in feite een variant op Fm6. Kom je daarom ook 't meest tegen als Bb79 (de C hoort dan echt bij het akkoord).
Hoewel bVII in de pop vaak weer als drieklank voorkomt (VIImixolydisch als je 't zuiver wilt houden).
Daar kan ik mee leven :). Je hebt gelijk dat jouw aanpak wat consistenter is, ik denk dat ik me daar ook maar aan ga houden. Misschien heb ik me iets te veel aan het moll-dur gebeuren gehouden. Terwijl de naam bij ons wel zo werd uitgelegd: moll in dur, mineur in majeur.
Voorbeelden van liedjes, poeh. Er zijn er zo veel en wanneer je er naar gevraagd wordt weet je het niet meer. bVII kom je heel vaak tegen: Desire van U2 bijvoorbeeld (D - A - E is bVII - IV - I). IVmd weet ik zo direct niet, als je hem hoort herken je em denk ik wel.
Schitterend en zeer duidelijk voorbeeld van:
IV-IVmd-I, oftewel een plagale cadens.
Eind van de opera Götterdämmerung van R. Wagner
IVmd heeft een beetje een sentimenteel effect, wordt daarom ook vaak gebruikt in ballads e.d.
Emaj: E F#m G#m A B C#m D#dim
D#dim = dis fis a
bVII = d fis a ?????
welke akkoorden zijn dat?Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jimi Hendrix