Printable View
Ik ben van plan om op mijn Peavey versterkers het logo van Ford te plakken. Dit gewoon omdat ik het Peavey logo afschuwelijk lelijk vind en het Ford logo op een versterker wel om te lachen (kijk, die speelt op een Ford).
Het logo van Range Rover past er ook nog op, maar dat vind ik wat te sjiek. :seriousf:
Voor een Peavey is dat zeker te sjiek. :D Ford-logo is wel een cool idee. :)
tsja, als je er zelf om lachen kan.
Fender logo op strat of tele is toch "part of the design?" :chicken:
Bij een Marschall amp de "chall" overplakken met tape, da's zowat het enige wat ik al gedaan heb.
zo ik ook doen bij een marschall, maar niet bij een marshall :D.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door dejohan
Och kan sjieker,zo had ik op me marshall top ooit eens een Porsche logo zitten :rockon: Maar goed kreeg aantrekkelijk bod op het plaatje(35 euro) dus ja eraf gehaald en verkocht en orgineel Marshall plaatje er weer op gemaakt ;) Heb nog 2 Porsche emblemen liggen(orginele van de motorkap!) maar ja maak ze niet op me versterkers ofzo.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door shamehair
Wat ik ook wel eens heb gezien is dat ze bij Marshall de M met tape afplakken ofzo.Oh en wat meer toeval was,kennis van me heeft een Bogner cab en heeft ongelukje ermee gehad en was de krul zeg maar van de G afgebroken.Nu lijkt het net of er Boaner staat :D
ik heb een peavey classic vt. (das nog een heeeeeeele ouwe, uit de 70er jaren ofzo.) waar ook heel mooi classic op staat, maar dan zo'n lelijk puntig peavey merkje op het speakerdoek. ik vind het niet mooi. maarja ik irriteer me er niet aan.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door shamehair
Op een eigenbouw versterker ooit een "Vaillant"logo van een keukengeiser gezet.
Heb daar toch wel vragen over gehad.(ja,... ook of ie een beetje hot klinkt, en of het clean niet iets te waterig is :roll:)
Auto's hebben net zoveel met gitaarversterkers te maken als keukengeisers dus doen!:seriousf:
Van mijn oude (1964) VOX AC30 ooit het plastic logo afgestoten. Pinnetjes van het log afgebroken. Kan het wel op het vinyl lijmen, maar omdat ook het originele speakerdoek ontbreekt (ooit 25 jaar geleden, toen ik 16 was vervangen door dikke zwarte vitrage (!!!)) is het nu wel een lekker anoniem ding dat ik gerust op een festival of zo ergens kan laten staan zonder bang te moeten zijn dat iemand hem steelt omdat hij denkt dat het érg veel geld waard is (voor mij heeft hij natuurlijk wel erg veel waarde). Ik laat het er dus maar af, net als voor BMW-rijders in de jaren '90 mode was. Ik weet tenminste dat het een echte oude VOX is.
In 1981 heb ik van mijn vakantiegeld een tweedehands Les Paul Goldtop immitatie gekocht. Meubelplaat (= dik Multiplex) body met gevormde top. Altijd heel lekker gitaartje gevonden, zeer snelle hals. Op de kop stond helemaal niets (wel diamant inlay, maar geen merknaam, ook geen merknamen elders op de gitaar of op de hardware). Vraag tussendoor: is er iemand die weet welke merken gitaren verkochten zonder logo en welk merk het dus zou kunnen zijn? Ik was toen 17 en mijn ultieme wens was natuurlijk een echte Gibson. Er waren zeker geen plakkers te krijgen en scannen en dergelijke bestond niet. Kopieeren gebeurde nog op van dat hittegevoelige papier op een rol waardoor je blauwe letters kreeg. Ik twijfelde wat ik moest doen. Spelen op mijn nieuwe aanwinst die 'niks' was, proberen een Gibson logo na te apen of, wat me erg leuk leek, in de stijl van het Gibson logo een 'Bibsen' logo er op te maken. Uiteindelijk heb ik er voor gekozen toch Gibson te doen. Ik heb het overgetrokken uit een gitaarboek en uitgeknipt in van dat witte papierplakband dat ze in ziekenhuizen gebruiken. Van 10 meter ziet het er redelijk uit, maar van dichterbij zie je dat het vreselijke nep is. Niet alleen zal niemand die dat ziet er ooit in trappen dat het echt is, maar ik ben ook niet van plan het ding ooit te verkopen en zeker niet als 'echte' Gibson. Ik zie het eerder als eerbetoon van een 17-jarige aan zijn veridealiseerde merk dat hij zich de eerste 20 jaar niet kon veroorloven. Ik heb het hier al vaker horen zeggen door mensen, maar in die zin ben ik ook best wel een beetje een snob. Ik schaamde mij nooit voor mijn Epiphones, het was tenslotte ooit (voor WOII) beter dan Gibson, is hét B-merk van Gibson en maakt goede en betaalbare gitaren, maar toch kocht ik mijn Sheraton II destijds mede omdat er op de kop 'Epiphone by Gibson' stond, toen het dichtste bij mijn ideaal van het bezitten van een echte. Ik heb nu een echte Gibson ES 335 en terwijl mijn Epi Sheraton beter speelt en klinkt voel ik me met de Gibson toch méér de ervaren gitarist, enkel en alleen om dat (echte) logootje op de kop. Op zich schaam ik me daar wel een beetje voor, maar als ik naar een band kijk die optreedt (live of op TV) span ik me toch in om te zien waar ze op spelen en ondanks de goede dingen die ik over Richwood heb gehoord moet ik bekennen dat het niet veel indruk op mij maakt als een gitarist daar op speelt. Ze (Gibsons) hoeven niet eens beter te zijn, maar het gevoel dat je op 'the real thing' speelt doet me toch wel wat.