Prijs voor een originele Fender Stratocaster uit 1964 (alleen een refinish)

Ik heb een hele goede gitaar, maar omdat ik die al had toen ik nog niet zo goed kon spelen is de hars door verkeerde resonanties scheef ingedroogd en nu klinkt mijn gitaar minder goed dan eigenlijk zou moeten kunnen :crazyhappy:

Ik geloof best dat goed hout op een bepaalde manier droogt en daardoor beter kan gaan klinken, maar dat het komt door de juiste vibraties van een goede muzikant lijkt me onzin. Wat ik me wel goed kan voorstellen is dat een goed muzikant een goed instrument uitzoekt, simpelweg omdat bij de eerste keuze van een nieuw instrument bepaalde goede exemplaren voor zo iemand er gewoon uitspringen. Dus een goed instrument wat van een goede muzikant is geweest zal misschien wel wat vaker voorkomen, kwestie van simpele statistiek....
Verder leer je een instrument beter kennen naar mate je er vaker op speelt en dus zul je de goede eigenschappen beter kunnen benutten en de slechte makkelijker kunnen omzeilen, maar dat heeft niets te maken met het beter gaan klinken van het instrument zelf...

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door DemolitionColorScheme

Dear lord ...

---

Haha! Dat is de juiste reactie denk ik... ik zei ook dat ik het wel wilde geloven hè! Net zoals je in de Dear Lord moet doen.... da's ook een sterk verhaal zonder wetenschappelijke onderbouwing ;)

ik ben zelf nogal van de theorie: oud is goed zoals ik eerder schreef. Anderzijds las ik onlangs dit in de krant: ....

Een oude viool, zoals een 18e-eeuwse Stradivarius of een Guarnieri, klinkt niet beter dan een modern instrument. Als violisten niet kunnen zien op welk instrument zij spelen, kunnen zij aan de hand van de klank geen onderscheid maken tussen oude en nieuwe violen.

Dat heeft een groep wetenschappers rond Claudia Fritz van de Universiteit van Parijs vastgesteld.

Zij schrijven over de resultaten van hun experiment in de Proceedings van de Amerikaanse Nationale Academie van Wetenschappen. Veel musici zeggen dat zij aan de klank van het instrument direct kunnen horen of het om een oude of moderne viool gaat.

Donkere hotelkamer
Fritz en haar medewerkers lieten 21 ervaren violisten in een verduisterde hotelkamer en met lasbrillen op zes violen spelen. Het betrof twee Stradivariussen, één Guarneri en drie moderne instrumenten.

De musici moesten de kwaliteit van de violen beoordelen naar onder meer toonkleur en bespeelbaarheid. Zij moesten ook aangeven welke viool zij het eerst en welke zij het laatst mee naar huis zouden nemen om erop te spelen. Slechts 8 van de 23 violisten gaven aan een oude viool de voorkeur. Een van de twee violen van Stradivari kwam zelfs als slechtste uit de bus.

Instrument waarderen
In plaats van naar het 'geheim' van de Italiaanse vioolbouwers Antonio Stradivari en Giuseppe Antonio Guarneri te zoeken, zouden deskundigen in de toekomst beter kunnen onderzoeken hoe musici hun instrument waarderen, menen de onderzoekers. Er moet worden gekeken aan welke kenmerken zij een bijzondere waarde hechten en hoe die met meetbare eigenschappen van het instrument samenhangen. (mvdb)
02/01/12 14u01

Zelfde artikel werd eerder in het topic al naar gelinked ;-)

Interessant is dan ook de vraag naar vergelijkingen die wel eens worden gedaan zonder blindfold: zoals een '58 ES-335 vergelijken met de CS re-issue o.i.d. (stond laatst in Gitarre&Bass door Udo Pfeifer).

In hoeverre denk je dan te horen dat de oude gitaar beter klinkt omdat je ook verwacht dat die beter klinkt? Zouden onze hersenen ons bedotten? Als je dat krantenartikel mag geloven wel dus!

op dit moment heb ik enkel oude en oudere gitaren, en de enige recente heb ik zelfs onlangs verkocht

ik kan met zekerheid vaststellen dat mijn fascinatie/interesse meer is dan enkel toon en geluid: ik ben daar eerlijk gezegd niet goed genoeg voor om nu het verschil te horen tussen oud en nieuw hout. Mijn avri 52 klonk enorm goed, als ook mijn fender tele custom

mijn interesse in "vintage" gitaren heft meer te maken met

- interesse in gschiedenis van het merk en de gitaar zelf
- nostalgie
- gevoel: een hals die al duizend keer is vastgepakt voelt lekkerder dan een splinternieuwe
- materialen die gebruikt zijn zijn toch nog altijd iets fijner/echter dan die in nieuwe gitaren
- ook al bestond er inde jaren zestig bandwerk, het zal toch niet zijn zoals het vreoger was
- een "uniek" iets willen hebben
- en als je goed koopt verlies je weinig geld

voila :)

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door kapepper

op dit moment heb ik enkel oude en oudere gitaren, en de enige recente heb ik zelfs onlangs verkocht

ik kan met zekerheid vaststellen dat mijn fascinatie/interesse meer is dan enkel toon en geluid: ik ben daar eerlijk gezegd niet goed genoeg voor om nu het verschil te horen tussen oud en nieuw hout. Mijn avri 52 klonk enorm goed, als ook mijn fender tele custom

mijn interesse in "vintage" gitaren heft meer te maken met

- interesse in gschiedenis van het merk en de gitaar zelf
- nostalgie
- gevoel: een hals die al duizend keer is vastgepakt voelt lekkerder dan een splinternieuwe
- materialen die gebruikt zijn zijn toch nog altijd iets fijner/echter dan die in nieuwe gitaren
- ook al bestond er inde jaren zestig bandwerk, het zal toch niet zijn zoals het vreoger was
- een "uniek" iets willen hebben
- en als je goed koopt verlies je weinig geld

voila :)

---

Helemaal mee eens!

Op een ander forum werd volgende 'test' gedaan, de ' deelnemers' waren allen ervaren jazz gitaristen :

http://www.youtube.com/watch?v=OMaoRbfpb4E

IIRC had ééntje het goed....

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door kapepper

op dit moment heb ik enkel oude en oudere gitaren, en de enige recente heb ik zelfs onlangs verkocht

ik kan met zekerheid vaststellen dat mijn fascinatie/interesse meer is dan enkel toon en geluid: ik ben daar eerlijk gezegd niet goed genoeg voor om nu het verschil te horen tussen oud en nieuw hout. Mijn avri 52 klonk enorm goed, als ook mijn fender tele custom

mijn interesse in "vintage" gitaren heft meer te maken met

- interesse in gschiedenis van het merk en de gitaar zelf
- nostalgie
- gevoel: een hals die al duizend keer is vastgepakt voelt lekkerder dan een splinternieuwe
- materialen die gebruikt zijn zijn toch nog altijd iets fijner/echter dan die in nieuwe gitaren
- ook al bestond er inde jaren zestig bandwerk, het zal toch niet zijn zoals het vreoger was
- een "uniek" iets willen hebben
- en als je goed koopt verlies je weinig geld

voila :)

---

Helemaal mee eens.

Ik heb een Gibson lp uit 57, het is bijna m'n minst favoriete gitaar. Daarom speel ik er bijna nooit op en ligt ie in de opslag. Ik speel wel veel op m'n haar en nash strats, niet oud maar wel oude feeling met goede bespeelbaarheid.

Als we dan toch al off topic zijn :D
Mijn oudste gitaar ('68..) heeft zonder meer de meest bijzondere klank. Maar ja, het is ook een apart beestje, hol met pittige pickups. En dat goed uitgedroogde gelamineerde hout, of dat nou zo bijzonder is... :???:
Ik heb ook al wel een '73 Ibanez gehad, kwaliteitje nada. Dat ding bleef een irritant schel hoog houden, ondanks zijn leeftijd. Zelfde merk '83, iets betere bouwkwaliteit: nog steeds irritant hoog en dat ding was goed bespeeld.
Ik heb ook genoeg prachtige gitaren gehoord van 25+ jaar oud, maar even zo goed van een jaar of 5. Ik snap de vage nonsens term "mojo" maar al te goed, maar leeftijd an sich zegt me helemaal niets.