Oorspronkelijk geplaatst door
Robbert v.d. Hanenberg
Wanneer je je sound uitmiced is 't logisch dat je je normale 'live' instellingen gebruikt...dat is immers de vetste sound op je kast...alleen wordt dat signaal later door de producer of studio-technicus bewerkt zodat 't perfect 'blend' of 'fit' met de rest (drums wordt over 't algemeen behoorlijk ge-eq-ed.)
Ik lever daarentegen meestal 'n kant en klaar signaal aan...vaak 'direct'(direct-recording) ingespeeld...en ge-eq-ed naar de track. Meestal hoeft 'n technicus daar weinig meer aan te doen. Het uiteindelijke signaal is dan niet meer te vergelijken met m'n ruwe live-signaal.
Als ik van 'n technicus de ruwe mix zou krijgen, zonder enige eq, dan zou ik ook m'n live-instellingen kunnen gebruiken. Meestal krijg ik echter 'bewerkte' tracks, die dus al ge-eq-ed zijn, en pas dus daar m'n sound op aan.
Het studio/live verhaal of probleem geldt vooral als je speelt met speaker-simulatie of bijv. impulses. Als je voor jou gevoel met direct recording 'n te gekke sound op je afluistering hebt(studio-monitors, koptel., enz...) dan is dit 9 van de 10 keer totaal niet bruikbaar over de PA(vaak veel laag, weinig mid, veel hoog.) Anderzijds is het zo dat 'n sound die juist vet over de PA klinkt, over je studio-monitoring vaak niet echt hi-fi klinkt. Geldt ook voor drums, bas, zang, enz...Dit heeft puur te maken omdat je oren 't 'gemasterde' van elke produktie gewend zijn. Beluister maar 'ns onbewerkte opnames van 'n optreden die rechtstreeks van de mengtafel komen, dan mis je ook bijna altijd dat hi-fi aspect...logisch ook. Hetzelfde geldt voor veel 'bootlegs'.
Hoop dat 't 'n beetje duidelijk is.