-
Kip is de voorzet van Kippa's, en dat staat voor meloenen uit Spanje ( http://www.sandiakippas.com/ ). Onderstaande foto van de kistjes postte ik reeds eerder.
Na flink wat vergeefse strooptochten langsheen de warenhuizen in de buurt bedacht ik plots dat er hier wat verderop een -Belgische- groothandel in fruit te vinden is. Op mijn vraag of ik daar wat kistjes kon gaan halen vroeg de eigenaar me hoeveel ik er dan wel wou, één of twee volle paletten? Hij maakte geen grap.
http://lh3.ggpht.com/_Ae2zJw7XiSk/S8...8AkeheA/4..JPG
-
Met een klein jaar vertraging komt vandaag de recenste plaat van Tinariwen in huis, en wat blijkt? Staat er een pracht van een rommelgitaar op de hoes!
Mocht er een wedstrijd bestaan voor dit soort gitaren, het kereltje zou meteen een nominatie op zak mogen steken.
Over de plaat zelf kan ik nog niet veel zeggen, ze werd gekocht omdat het vorige werk van Tinariwen me wel kon bekoren.
Voor wie de aanstekelijke woestijnblues niet kent:
http://www.youtube.com/watch?v=GahGc...eature=related
http://lh5.ggpht.com/_Ae2zJw7XiSk/S_.../Tinariwen.jpg
Verder ook nog zelf wat gerommeld vandaag
http://lh5.ggpht.com/_Ae2zJw7XiSk/S_...mkBCJg/27..JPG
Esdoorn is hard, een hardheid die ergens in de categorie van beukenhout te plaatsen is, vermoed ik. En dat is best stevig, zonder lintzaag in de buurt.
Tee.
-
Tinariwen al aantal keer live gezien: fenomenaal
ik dacht dat esdoorn toch nog wat harder was dan beukenhout.
-
Uit ervaring weet ik dat Essen en Esdoorn wat taaier is dan Beuken en door dit peziger karakter wat lastiger aanvoelt bij het bewerken. Beuken is ‘korter’ van structuur, ik weet niet hoe ik het goed kan benoemen, maar ik ben geneigd droger te zeggen, al is dit een verwarrende benaming. Beuken laat zich iets makkelijker snijden, vind ik, al kom je met een bot mes net zover –nergens dus- als bij Esdoorn. Ik ben ook geneigd de familie Es stabieler te noemen dan de beuk, zowel tijdens als na verwerken. Beuk kan zich bijvoorbeeld verdomd sterk open- of dichtgooien bij verzagen.
Hardheid zegt eigenlijk niks over structuur, stabiliteit, buigzaamheid, verwerking of duurzaamheid. Beuken is bijvoorbeeld best hard maar totaal ongeschikt voor gebruik buitenshuis. Beuk is eigenlijk een behoorlijk gebruiksonvriendelijke houtsoort, zowel qua verwerken als afwerken (wordt meestal gewoon blank gelakt). Wordt bij esthetische doeleinden veelal als fineer verwerkt, maar is door zijn unieke smaak- en geurloosheid uitermate geschikt om in de keuken te gebruiken (snijplankjes, messenheften). Of om vis of vlees te roken..
Ik had het gevoel dat Esdoorn ietsje minder hard was dan Beuken, en dus zonet even geGoogled naar de hardheid van houtsoorten en ik vond dit (lang leve het internet!):
http://www.wedaki.nl/hhtabel.htm
Tee.
-
Beukenhout word vanwege zijn hardheid en slijtvastheid voor de sporten van ladders gebruikt, hierbij word het niet gelakt maar minstens 1X per jaar in de gekookte lijnolie gezet. Esdoorn is ongeveer even hard maar werkt veel minder.
Beuken is door de sterke werking minder geschikt voor instrumenten.
Essen is wat minder hard maar veel veerkrachtiger en word behalve voor instrumenten ook gebruikt voor de staande delen van ladders en stelen van (tuin)gereedschap zoals spaden en schoppen etc.
Essen en esdoorn worden ook gebruikt voor schuttersbogen waarbij de laatste vrijwel altijd word gelamineerd met glas of carbonvezel waar essen en taxus voor de echte houten bogen gebruikt worden.
Beetje (erg) offtopic allemaal maar hout is ook zo een mooi spul, puur natuur en met al onze high tech is er nog steeds niks vergelijkbaars gevonden...:lovelove:
-
-
ziet er mooi uit,
wel wat tricky zo met de bovenfrees lijkt me of valt dat nog mee?
-
Ik lees –en zie- hier op dit forum inderdaad nogal wat schrikbarende dingen over het werken met een bovenfrees, Pueblo. Dat het gevaarlijke machines zouden zijn. Net alsof die tuigen vanzelf gekke dingen gaan doen. Gevaarlijke machines bestaan niet, het is de avonturier die er mee werkt die gevaarlijk is.
Er zijn wel meerdere factoren die je in het oog moet houden bij het werken met een bovenfrees: toerental tegenover diameter freesbits, diepte tegenover afname/verspaning, goed vastzetten van een eventueel kaliber,.. Doch één ding lijkt me het belangrijkste, namelijk de richting/beweging die je met de machine maakt tegenover de draairichting van de freesbits. Wanneer er gekke dingen gebeuren dan mag je er 80% op wedden dat daar de fout zit/zat. De draai- of snijrichting stuurt de bovenfrees naar één kant, probeer maar eens in een stuk afval. Duw de bovenfrees vooruit in het hout en je zal voelen dat ze naar links wil, trek je de machine terug dan gaat ze de rechterkant uit. Wanneer je even gaat nadenken is dat erg logisch.
Ga je dus frezen met een geleider op de machine of met een kaliber aan één kant van de zool (zie foto: het frezen van het truss rod kanaal), denk dan altijd even na vanaf welke kant je dit best doet. Na een tijdje gaat het vanzelf en voel je reeds op voorhand wanneer het mis zal gaan. Neem nu bijvoorbeeld de foto in mijn vorige post, waarbij ik die ene sleuf in de kop moet frezen, vanaf welke kant ga ik dan beginnen? Begin ik van onder naar boven (op de foto) dan trekt de bovenfrees de geleider als het ware vanzelf tegen het hout. Begin ik vanaf de andere kant, dan ga ik erg veel moeite moeten doen om die geleider tegen het hout te houden, de messen van de ronddraaiende frees happen/duwen de machine naar de buitenkant van het werkstuk, gevolg: even wat minder concentratie, WRAF! Brokken…Verdomme, gevaarlijke machine.
(Inderdaad, ook bij mij zijn het de brokken die het me geleerd hebben – en ik maak er nog)
Tee.
-
Wengé toets voorzien van de fretsleuven en daarna op breedte geschaafd, aan de topkam wordt die 35 millimeter, het andere uiteinde (komt boven het klankgat) 48 millimeter.
http://lh3.ggpht.com/_Ae2zJw7XiSk/TA...8rETWo/33..JPG
Tee.
-
Is die zaag niet te dik voor fressleuven te zagen? Ik dacht altijd dat je maar een sleufje van 0,6 mm mocht hebben!
