Sorry Wietse. 't Was niets persoonlijks! ;)
Heb louter slechte ervaringen met Hondo, vandaar.
Maar ik geloof je graag, hoor!
Gr. Coos
Printable View
Vind je het gek, rond 1983 kende de Hondo-catalogus ongeveer 485 modellen...
Het merk Hondo is vrijwel overal op geplakt, van Chinese houtfantasie prøttl tot geweldige Matsumoku planken. Waar Hondo eigenlijk als het instapmerk opgezet was, werd het merk HondoII als de kwalitatief betere variant in de markt gezet. Maar zoals zo vaak bij Aziatische merken werden er ook kwaliteitsgitaren als Hondo en instapspul als HondoII verkocht...
Leuk leesvoer.
Ik kan me herinneren dat wij jochies, mid/eind zeventig, Hondo het meest beroerde merk vonden. Hondo was ook veruit het goedkoopst, onder de 200 gulden liep je met een Hondo weg, voor 350 had je een Hohner of Columbus en met een Ibanez was je de man maar die waren te duur.
Eind zeventig probeerde Hondo zijn beroerde image wat op te leuken met Dimarzio pickups maar het hielp niet.
Er zullen best hele goede Hondo's zijn maar niet in de nederlandse winkels indertijd.
Inderdaad. Althans, ook mijn herinnering, maar dan een jaartje of 5-10 later.
Afgezien van de enkele betere Hondo's waar Wietse, Harold etc aan refereren.... Een 2e hands Hondo met Dimarzio was toen soms goedkoper dan een losse 2e hands DiMarzio :seriousf:
I must confess, ik heb er als absolute beginner twee gehad, een zwarte HY-100 multiplex strat, en een LP junior met transparant mahonielook gelakt multiplex, de lagen hout glommen je gewoon tegemoet...
Beetje dit idee:
http://images02.olx.com.ar/ui/8/98/6...1284225508.jpg
Die LP Jr was eigenlijk nog best wel een geinig ding. Geen gelul, gewoon een plank, 6 snaren, 1 Dimarzio, 1 volumepotmeter en gaan met die handel.
Dat wil zeggen: Als je 'em gestemd kreeg.
Ik ook, de China uitvoering heeft mij tot nu toe niet kunnen bekoren.
Mijn eerste gitaar was ook een Hondo (geen idee of dat een I of II was), maar was best een aardig ding.
De topkam brak in tweeën helaas, maar m'n vader heeft er toen een messing topkam opgezet (zelfgemaakt), speelde prima en bleef goed gestemd.
Heb zelf ook nog een Hondo strat staan. Dat ding was fabriek af zo scheef dat ik een hals heb moeten bouwen met een taps lopende heel om alles recht uitgelijnd te krijgen. Klinkt wel heerlijk met die rare afwijkende iets dikkere singlecoils en een Wilkinson P90 op de plek van de brug. Ondanks dat het multiplex is.
De 'oude' Hondo's werden inderdaad in Japan en Korea gemaakt, maar na een tiental jaren dood te zijn geweest heeft het merk eind jaren 90 nog een rondje door Taiwan/Indonesië/China/Waaibomenland gemaakt. Maar die Hondo-modellen zijn voor zover ik weet nooit in Nederland uitgebracht.