nog even een vraag of je het hout ook nog met iets gekleurd en/of behandeld hebt?
lijkt iets donkerder dan het stapeltje hout waarmee je begon.
Printable View
nog even een vraag of je het hout ook nog met iets gekleurd en/of behandeld hebt?
lijkt iets donkerder dan het stapeltje hout waarmee je begon.
Ik wou de kleur zoveel mogelijk behouden, Hops, maar om het hout toch íets meer diepte en leven te geven is het behandeld met een kleurloze 'witte' boenwas, aangelengd met meer dan de helft terpentijn, zodat het toch niet te hard gaat glanzen. Een delicaat detail dat het geheel snel uit evenwicht kan brengen.
De kleur is niet zo heel hard verschillend, de foto's zijn onder verschillende omstandigheden genomen (andere ruimte en licht).
Een detail, net zoals de topkam, terecht opgemerkt. Nochtans een exemplaar uit been, maar wat te bleek. Zo ook de pop rivet in de hand rest, blijkt nu een slechte keuze, naar mijn gevoel.
Tee.
Ik vind die detailtjes juist wel leuk. Samen met de nieuwe snaren lijkt het net of je hem van een wisse dood hebt gered en met een paar kleine reparaties weer gangbaar hebt gemaakt. 50 jaar voor vuil in de kelder, door iemand ontdekt, nieuwe kam erop, brug gerepareerd, verse snaren en spelen. Dat gevoel heb ik erbij.
Mooi hoor, kunst. Ieder zijn eigen beleving.
@ Tee
bedankt voor de uitleg, terpentijn = de verdunner van olieverf als ik het goed heb?
terpentine zal denk ik te schraal zijn.
Terpentijn en terpentine zijn inderdaad verschillend, Hops, maar naar mijn geur stinkt het even hard.
https://lh3.googleusercontent.com/6K...=w1157-h769-no
Intussen ligt deze test op de werkbank.
https://lh3.googleusercontent.com/HQ...=w1157-h769-no
Zou een aluminium archtop moeten worden, maar ga de welving misschien wat minder uitgesproken/hoog slaan.
Kan iemand me trouwens vertellen wat de gemiddelde hoogte van de welving is bij een akoestische archtop?
Tee.
ik schat tussen de 10 en 20 mm, maar er zijn veel variaties.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door loose-fur
nog even doorvragend over die boenwas.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door loose-fur
ik heb net een tafek ingewreven met Golden wave antiekwas (blank) en daarin zit al terpentijn.
http://www.gitaarnet.nl/forum/showth...=1#post3367798
hoe houd zoiets zich op een gitaar in vergelijk met Danish oil, tenminste als je daar ervaring mee hebt?
ik doel dan op plakkerigheid etc
Heb weinig ervaring met olie, Hops, kan je dus niet veel wijzer maken, vrees ik.
Elk van de drie (olie, vernis en boenwas) bezitten voor- en nadelen.
Olie geeft de kleinste kans op ‘plakken’, vermoed ik, en verwerkt makkelijk. Iets omslachtiger om een mooie glans op te krijgen, denk ik.
Vernis is de sterkste, maar meest onnatuurlijke, ook-vooral- qua uitzicht (filmlaag). Ook soms iets moeilijker om een egaal resultaat te krijgen. Herstellen/bijwerken is lastig. Wordt er ook niet mooier op met de leeftijd.
Boenwas werkt erg makkelijk, maar is niet erg bestand tegen vocht (zweet). Toch verkies ik vaak boenwas (naargelang het voorwerp) omdat de ‘glansdiepte’ erg fraai en makkelijk bereikbaar is, althans naar mijn gevoel. Het verouderd (patineert) ook als mooiste van de drie. Opboenen met fijne staalwol geeft een erg dunne laag die minder makkelijk gaat ‘plakken’.
Tee.
dank je Tee voor de uitleg
Danish oil van Rustins heeft ook een vorm van was in zich waardoor die minder plakt dan andere oliën.
ik gebruik die dan ook graag op rosewoodachtige toetsen om ze toch te beschermen tegen vuil en zweet zonder dat het een plakkerige boel wordt, het glans echter minder dan die was.
ik heb nu 2 tweedekans gitaren gehad met groef vorming in de toets onder de snaren waarvan ik vermoed dat zweet in combinatie met nagels of dat de snaren als schraapstaal werken hout, weghaalden en dan krijg je iets als dit
https://image.ibb.co/mJ8ndk/beschadiging3.jpg
nu scheelt het met mijn project van de L6 copy dat de achterkant van de body nog de originele lak is en die kan wel zweet verdragen.
dan wordt dit mijn eerste gitaarafwerking met boenwas van een gitaar ;-)
Bij mijn weten worden gitaren zelden of nooit afgewerkt met boenwas, Hops. Ik vermoed nochtans dat het klankgewijs de soepelste beschermlaag biedt, wat bij een akoestische misschien niet onbelangrijk is?
Dat bouwers en fabrikanten steevast voor -een stevige laag- vernis kiezen (in het beste geval politoer) valt wel te begrijpen. Zo'n blinkende laag tilt de (soms dure) materialen naar een (nog) hoger en duurder niveau, en biedt de beste bescherming voor de soms dure investering.
Voor mezelf is het zeker niet de hoofdreden om voor boenwas te kiezen, maar hoe verantwoorden veel bouwers hun gemier en geneuzel over exclusief toonhout nadat ze hun instrumenten ingepakt hebben met een dikke, stramme en steeds harder wordende laag vernis?
Tee.
Vroegah...:seriousf:
,werden gitaren wel voorzien van een laag "boenwas". Tenminste, het bovenblad toch. En nog altijd is dat bij luiten de gang van zaken. Enkel een beschermend laagje tegen vuil en niet te veel poeha om zo de klank van het "Hout" ten volste tot haar recht te laten komen.
Heb een oude romantische gitaar uit 1850 liggen hier die zo was afgewerkt (zijkanten en rug met schellak, bovenblad met een of andere boenwas).
Deze bouwer en ook deze bevestigt alvast jouw stelling, Ernieman. Ik ben aangenaam verrast, dank!
Voel me nu extra gemotiveerd om boenwas te blijven gebruiken..
Tee.
ik heb nu bij mijn project toch voor een combi gekozen van eerst een mix Danish oil met een tint, en daarna boenwas erop die nu met zijn 12 uur rusten bezig is.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door loose-fur
waarom? om het door jou benoemde indringend vermogen van olie (in dit geval ook voor de kleur) en de uiteindelijke glans en smoothnnes van de was.
http://www.gitaarnet.nl/forum/showth...=1#post3368642
hij moet dus nog geboend worden ;-)
De dikke laag boenwas op jouw gitaar wordt waarschijnlijk nog een lastig karwei om goed te krijgen, Hops. Met een doekje een héél dunne laag aanbrengen, even laten drogen en uitpoetsen geeft naar mijn ervaring het beste resultaat. Naar believen eventueel een tweede of derde dunne laag aanbrengen.
Voor een fraai (en niet plakkerig) resultaat zal die dikke laag er weer zo goed als volledig af moeten, en eenmaal opgedroogd vraagt dit verwijderen vooral veel elleboogwerk..
Ofwel neem je die dikke laag in eerste instantie onder handen met een harde handborstel (goed uitborstelen in de richting van de nerf). Ofwel ‘verdun’ je de laag met een doekje terpentijn, waar na droging waarschijnlijk nog meer dan genoeg was overblijft om uit te poetsen.
De dikte van een waslaag schenkt in wezen niet méér kleur of bescherming integendeel, het geeft alleen maar nadelen. Boenwas heeft weinig van doen met de meeste eigenschappen van een (dikkere) vernis- of laklaag.
Over patina gesproken. Zonet dit stukje 19de -eeuwse volkskunst ontdekt op eBay:
https://lh3.googleusercontent.com/Yb...=w1000-h667-no
Dat qua fretwerk eigenlijk wel als inspiratiebron voor de Guttersnipe zou hebben kunnen gediend..
https://lh3.googleusercontent.com/lr...=w1000-h667-no
Tee.
zo een oude look kunnen krijgen op iets nieuws vindt ik altijd een heerlijke uitdaging Tee.
de was op mijn project heb t ik aangepakt met 4 x 0 staalwol en hij nu natuurlijk niet zo glanzend meer.
maar hij is nu wel behandeld en kan nu eerst verder met het refretten.
dank voor je uitleg en hulp!
https://lh3.googleusercontent.com/V5...=w1157-h769-no
Intussen ook de aluminium zijden voor de archtop op vorm geplooid.
https://lh3.googleusercontent.com/9e...=w1157-h769-no
Tee.
Ook het bovenblad uitgeklopt.
https://lh3.googleusercontent.com/yz...=w1157-h769-no
Terwijl het vorig experiment (dat als rug mag dienen) nog een welving van 20 millimeter meegekregen heeft, ben ik bij deze op 15 millimeter gestopt.
https://lh3.googleusercontent.com/D0...=w1157-h769-no
Als ik het goed heb zit de carve bij een Les Paul rond de 11 millimeter, maar die is dan ook een stuk kleiner dan deze aluminium body.
Tee.
Wow! nice!
Is dat gewoon geslaan :o
Neig weeral;
ik kijk al popelend uit naar de "verbinding" en de bracing.
F.
Ja, dit is er gewoon met een hamer in- of uitgeklopt (zoals je het bekijkt), Pueblo. Maar ik overweeg nog een nieuwe poging, met als doel de buitenste rand minder zichtbaar te maken. De welving mag misschien toch nog iets minder hoog en in z'n geheel wat strakker worden. Deze stukken zijn ook gewoon uit wat afval gehaald, voor de komende exemplaren wil ik op zoek naar een iets meer specifieke (misschien hardere?) aluminium soort. Ben me wat aan het inlezen omtrent de verschillende soorten aluminium legeringen, maar zie voorlopig nog niet echt het bos door de bomen (echt een ongelooflijke assortiment!)
Mocht jij of Flatline iets meer thuis zijn in de aluminium materie en weten welke legering misschien wel best geschikt is voor dit project, dan hoor ik het graag..
Tee.
idd, als je een paar woorden intikt ... het assortiment is ongelooflijk.
Probleem is wel : de hoeveelheden of handelsmaten.
van de paar duizend alu-samenstellingen heb ik er nog maar een paar onder handen gehad.
De "gewone" platen die je in de dhz vindt zijn koudgewalst en dat kan je op alle manieren vormen en vervormen; solderen lukt.
de hoekprofielen zijn warmgewalst en scheuren als je wat te hard wringt.
Warmgewalste platen vind je enkel in de groothandel in bvb het (handig) formaat van 1.3m x +/- 5m.
Misschien elders kleiner.
Dat was, op 1.5 mm dikte, niet veel minder dan verenstaal qua eigenschappen.
Heb ik traag kunnen uitkloppen mits regelmatig voorzichtig uitgloeien, maar een hoek van 90 ° met radius nul is niet gelukt.
Lassen met tig of riveren. Of lijmen.
Van die plaat heb ik wel komvormige wieldoppen gesponnen op een houten mal.
Uitkloppen doe ik op een steenharde rubberlap met een houten "bolhamer".
De lijn (van je houten mal of rand) die je nu nog ziet kan je evt zo wegwerken.
Verlijmen -misschien voor andere toepassingen dan gitaarbouw, maar ik geef het mee - lukt met Pattex power instant mix glue, (hubo,dhz) mits je je aluminium lijmraakvlak(ken) op voorhand ruw schuurt en beitst met wat fosforzuur, naspoelen met gedemineraliseerd water, en dan snel lijmen voor het opnieuw oxideert. En niet te hard persen natuurlijk.
Succes met de verderzetting.
F.
Bij een groothandel om een aluminiumplaat geweest, Flatline. Qua verschil in legering is het aanbod op voorraad inderdaad eerder beperkt. Uiteindelijk een ‘1/2 harde’ plaat mee huiswaarts genomen. Een eerste test maakt duidelijk dat het uitkloppen van een vorm al heel wat stugger verloopt. Veel meer veerkracht. Misschien dat deze eigenschap de sterkte (indeuken) en de algemene klank/vibratie ten goede zal komen?
Bij materialen met verschillende poreuze eigenschappen (metaal en hout, bijvoorbeeld) werkt een twee-component (epoxy) lijm niet echt optimaal. Althans naar mijn ervaring. Bovendien is het een delicaat en omslachtig product om mee te werken. Temperatuur versus viscositeit en open tijd. En eerder aan de dure kant.
Tegenwoordig bestaan er polymeren die het net zo goed of beter lijken te doen. Nadeel echter is dat die vaak om een grotere of dikkere lijmfilm/-laag vragen. Ben een paar van die polymeerlijmen aan het testen die net níet om die dikkere laag vragen, integendeel, en soms zelf een bepaalde persdruk eisen. Eerste testen lijken alvast net zo goed of beter te voldoen dan epoxy.
Tee.
Epoxy is inderdaad niet 100 % prettig om mee te werken, da's een feit;
maar blijven die polymeren niet "sappig";
qua verlijming van allerlei aan allerlei - en daarmee bedoel ik dus letterlijk een stuk polyester op een houten frame of twee zinken platen op elkaar - ben ik fan van Sikaflex, maar dat wordt dus een soort rubber.
Zal polymeer - ondanks de dunne uitgeperste laag - geen demping geven omdat er trillingen in de naden verloren gaan,
of heb je echt uithardende polymeer gevonden ?
Zoja dan is dat een goede zet ( ! )
F.
Met 'sappig' bedoel je waarschijnlijk 'elastisch', Flatline? En inderdaad, bij een polymeer (ook sika) lijkt deze flexibiliteit zelfs bijna een verkoopargument.
Heb twee lijmen uit die familie getest, maar dat zijn specifieke constructielijmen die slechts een geringe lijmlaag vermogen. Bij één ervan wordt zelfs een zo goed mogelijk passend lijmvlak vereist en een bepaalde minimum klemdruk per cm².
https://lh3.googleusercontent.com/x5...=w1157-h769-no
Na 24 uur klemtijd zijn er toch een paar rake klappen van een hamer nodig om hout en aluminium van elkaar te kunnen scheiden. En zoals je merkt lijkt de lijm over het algemeen sterker dan het hout (vooral links).
https://lh3.googleusercontent.com/ga...=w1157-h769-no
De uitgeperste lijmlaag is dus erg dun en bezit een elasticiteit die ik zelfs met die van een gewone witte houtlijm zou durven te vergelijken.
https://lh3.googleusercontent.com/zM...=w1157-h769-no
Intussen ook een bovenblad uit de 1/2 harde aluminium geklopt. Kleinere welving en een bijna onzichtbare overgang naar de zijkanten. De welving zelf is trouwens ook veel egaler van oppervlak. Zou mijn geringe ervaring zich reeds tonen bij dat laatste? Of is het gewoon wegens het gebruik van een hardere plaat? (laat zich minder makkelijk vormen -veert meer- en dus ook minder makkelijk indeuken)
Tee.
'k heb al veel straffe stoten van jou gezien maar dit slaat alles;
de lijm is niet alleen sterker dan het hout, hij blijft vooral vastzitten aan het aluminium.
Welke lijm heb je hier gebruikt ?
- de egalere vorm .. wat eerdere ervaring helpt altijd natuurlijk altijd :) maar het harder materiaal doet zeker ook een duit in het zakje. En vooral een voldoende groot slagoppervlak ( opp. hamerkop dus ) doet veel.
En gebrek aan tendinitis of een nekhernia.
Er vallen heel wat tikjes voor 3D is hoe je 3D wil.
In mijn geval althans.
Chapeau !
F.
Beide lijmen zijn een polymeer hout-constructielijm, waarvan één op PU-basis, de 'schuimvariant'. Die laatste vereist een bepaalde druk per cm² (variërend van 0,5 tot 6 kg, naargelang het merk).
De PU-versie was bij mijn test de minst sterke, maar had toch ook wel een paar flinke tikken van de hamer nodig, en trok bij het loslaten best wel wat hout met zich mee.
De andere polymeer constructielijm mag ook dun uitgesmeerd worden (borstel of lijmkam) en vraagt om een stevige aandruk (niet gespecificeerd, maar ik perste de materialen stevig samen met een lijmklem). Dit is de linkse op de foto.
Uiteraard is een goeie voorbereiding van de materialen nodig. Het aluminium opruwen en goed ontvetten is onontbeerlijk voor een goed resultaat.
https://lh3.googleusercontent.com/rs...=w1157-h769-no
Intussen twee klankbalken op vorm gemaakt.
https://lh3.googleusercontent.com/rR...=w1157-h769-no
Qua symmetrie valt de welving in het aluminium zo te zien wel mee; het verschil tussen de twee balken links en rechts van het klankgat, is vrij gering (na lang twijfelen toch voor parallel bebalking gekozen)
Tee.
Genre Structan ?
'k zie de foto's niet.
F.
Je zit bij de juiste rayon, Flatline.
Nieuwe poging voor de foto's:
https://lh3.googleusercontent.com/Hs...=w1157-h769-no
https://lh3.googleusercontent.com/8A...=w1157-h769-no
Tee.
dat benadert inderdaad de perfectie;
benieuwd naar de resonantie, en hoever boven en onder de eigen frequentie van de gitaar deze gaat uitlopen.
Op zo'n momenten heb ik dan altijd de neiging om "op de loop" te schieten, terwijl juist het vermijden van dat laatste drafje de beste resultaten geeft ...
F.
Balkjes en lijmrepen zitten op hun plaats, kist kan bijna toe.
https://lh3.googleusercontent.com/--...=w1154-h767-no
Volgens berekening zou er op de plaats van de brug ongeveer vijftien kilogram aan neerwaartse druk moeten komen te staan. En aangezien ik dit gegeven zowat als enige referentie kan gebruiken, ben ik dan ook daadwerkelijk met dit gewicht aan de slag gegaan bij het snijden/vormen van de klankbalken.
Tee.
Doos is toe. Tijd om de randen af te rijden.
https://lh3.googleusercontent.com/Hd...=w1154-h767-no
Zit nu op een gewicht van 1,250 kilogram.
Tee.
prachtig werk weer !
F.
Dank, Flatline!
De randen zijn intussen allemaal opgekuist, en ik kan zeggen dat de naden over zowat 3/4 van de omtrek volledig onzichtbaar zijn. Had dit niet verwacht. Nu hopen dat de verlijming ook stand houdt.
Ben momenteel bezig met zowat het meest cruciale (en delicate) werk bij een akoest (althans naar mijn gevoel): het huwelijk van kist en hals, en dat door middel van een zwaluwstaart..
Tee.
Wow, ziet er echt strak uit!
Ben er voorlopig ook tevreden mee, Pueblo.
https://lh3.googleusercontent.com/Cl...=w1154-h767-no
De dubbele concentratie voor de zwaluwstaartuitvoering werd trouwens eveneens met contentement beloond..
https://lh3.googleusercontent.com/Gk...=w1154-h767-no
Probeer zo veel mogelijk de toegang tot een truss rod te verstoppen; de illusie wekken dat er geen insteekt.
Tee.
hulde voor dit prachtige vakwerk
Heb je daar straks niet een heeeeeeeeeele lange inbussleutel voor nodig? Gaat dat werken? :eek:Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door loose-fur
Die inbussleutel steekt er reeds op, Woml (misschien niet zo goed zichtbaar op de foto). Met op de korte kant van de sleutel een verlengstukje te plaatsen werkt het prima, heb ik trouwens onlangs nog gemerkt bij het bijstellen van deze (maar in dit geval moet je de hals uit de body nemen):
https://lh3.googleusercontent.com/5n...=w1159-h771-no
Het ging goed..
Tee.
Een faux binding aangebracht
https://lh3.googleusercontent.com/Ar...=w1154-h767-no
Die bij het polijsten ergens tot leven komt.
Tee.
Hals en staartstuk.
https://lh3.googleusercontent.com/2W...=w1154-h767-no
Klaar voor assemblage.
https://lh3.googleusercontent.com/qx...=w1154-h767-no
Tee.