Printable View
Er is deze maand een heel interessant artikel in Sound on Sound over Line6. Ze hebben daar een giga verzameling van allemaal zeldzame/vintage versterkers, op basis waarvan ze hun models maken. Ik kan me idd voorstellen dat ze steeds beter in staat zullen zijn om die versterkers na te bootsen. En ik moet zeggen dat ik de Pod XT geluiden al veelbelovend vind, als ze die kwaliteit in dezelfde lijn door blijven zetten beloofd dat nog veel goeds....
het klinkt steeds overtuigender, ik denk dat als we met z'n allen de 'buis vs digital blinddoektest' gaan doen er velen naast zullen gaan zitten.
het spul is nu veel beter dan 5 jaar geleden, als het zich in hetzelfde tempo blijft ontwikkelen zijn de jaren van de buizenbak geteld, zeker de nieuwe generatie gitaristen zal dan zeker voor modelling kiezen.
Ik zweer nog steeds bij buizenbakken maar als het zover is dat ik het niet meer kan ontkennen (en die dag zal komen) stap ik zo over: totaal geen problemen mee!
Die blinddoektest zou ik zelf wel eens willen doen. Als ik door de mand val weet ik dat ik mezelf voor de gek hou, en kan ik met een gerust hart m'n buizenbak verkopen :)
Er is in 5 jaar veel veranderd idd, ik denk dat veel mensen nog veel vooroordelen hebben omdat ze 5 jaar geleden eens zo'n apparaat hebben gehoord en het kut vonden.
oke dan! jullie hebben je allemaal wel vermaakt deze zondag met dit topic zo te zien...
Ik vind het wel wonderlijk om te lezen dat er veel gitaristen met rectifiers enzo ook gewoon een k*t-geluid hebben door de PA; brei, niet te horen, etc.
ik speelde gisteren met mijn triaxis en 20:20 eindtrap in een kroeg van gemiddelde afmetingen, enne.....ook een brei en alle details gaan volledig verloren in het live-geweld.
Ik krijg het idee dat het live allemaal geen donder uitmaakt. Je moet een heel goede technicus en/of pa hebben om een goed gebalanceerd geluid te hebben als band.
daarnaast is het zo dat 95% van het publiek het in ieder geval niet hoort...je doet het allemaal alleen voor jezelf en voor de 5% muzikanten die in de zaal staan....het zijn ook altijd de muzikanten die na afloop tegen je gaan zitten zeiken dat je niet op buizen speelt....nooit het gewone publiek dat zegt dat je niet te horen bent....
ik kom steeds meer argumenten tegen om die loodzware buizenzooi thuis te laten. Het enige is dat mijn setje met triaxis enzo absoluut "beter" klinkt als je het "solo" hoort. Dus wanneer de rest van de band stil is... (ik ben namelijk wel van mening dat buizen in principe "voller" en "vetter" klinken dan moddeling, maar zoals ik al in de start van dit topic meldde; laten we daar niet over discusieren want dat is zo subjectief als de pest... kwaliteit kun je niet in die termen absoluut maken; wel zaken zoals het hoorbaar zijn, alle frequenties aanwezig etc.)
Ik heb laatst ook een band gezien die volledig moddeling (ook bas dus) en volledig in-ear speelde; gitaar vaak niet te horen, maar het totaalgeluid was zeer aangenaam om naar te luisteren (open, helder) en uitgebalanceerd. Dat pleit er in ieder geval voor dat live zo min mogelijk backline een zegen is?
Je mening is prima, en iedereen moet gebruiken wat men als prettig ervaart, wellicht nog een puntje dat je hebt opgemerkt in het verslag is dat men ook e.e.a. digitaal kan oprekken (Bogner mod) en creaties kan maken die in het echt niet te maken zijn of bestaan.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Geronimo
Op die manier voegt modeling nog steeds iets toe aan de mogelijkheden van de muzikant (of je het gebruikt of niet is een andere vraag).
Het is dezelfde discussie als met pianos (echt en digitaal), inmiddels nemen de meeste bands gewoon een toestenbord (al dan niet met samples) of synthesizer mee. De omwenteling van analoog naar digitaal van heeft voor veel meer mogelijkheden gezorgd...
ik zweer aan de ene kant bij mijn "ouderwetse" buizen versterker, maar aan de andere kant zou het me niks verbazen als over 10 jaar buizenversterkers echt iets zijn van het verleden. En dat mensen je dat raar aankijken als je met een loodzware marshall/mesa/koch top komt aanzetten. Dat gezegd hebbende, denk ik toch dat het lang zal duren voordat ik zal overschakelen op moddeling, maar niet zozeer omdat het geluid beter/slechter is maar meer om het feit dat ik nogal hecht aan mijn eigen gear en dus dingen niet zo snel vervang.
Mijn mening zo door de jaren heen is dat de buizentop of voorversterker mooier klinkt, buizen geven iets aan je sound... De combin bijvoorbeeld buizeneindtrap met de line6 xt live is ook geweldig trouwens.... Ik gebruik de line 6 bij repetities, in de return van een valvestte en dat klinkt aardig... Geluid moet wel bewerkt worden, over een buizeneindtrap klinkt het super!
Wat veel buizengebruikers vergeten, denk ik, is dat bass en treble niet max moeten... de nulstand is basis, hoog volume is meer mid en wat meer presence ipv treble en dat zorgt bij mijn koch p2 voor een geweldig resultaat (bedankt Anand!!!). Ik denk toch dat de meeste buizenversterkers goed afgesteld zijn zo uit de fabriek...
Daarbij ben ik altijd wel eens benieuwd naar die blinddoek test! Wil ik ook wel eens doen (heeft nu geen zin want ik weet precies hoe mijn eigen spul klinkt!!)
Ik geloof wel wat Scali zegt dat het steeds dichterbij komt, zeker als ik de kwaliteit van de line 6 producten hoor!
Ik gebruik een desktop model Vox Tonelab en het valt me altijd op dat de fabriekspatches veel beter klinken bij een hoger volume. Daarmee sluit ik me aan bij de poster die zei dat je voor modeling op laag volume en hoog volume verschillende patches nodig hebt.
Maar dat gaat nog veel verder: niet alleen voor ieder volumeniveau, maar ook voor iedere (podium-)akoestiek, iedere gitaar etc., kortom voor iedere omstandigheid zul je moeten tweaken........ Dus net als met echte versterkers!
Want stel je eens voor dat je met meerdere typen gitaren en meerdere verschillende versterkers zou werken. Dan zou je toch ook om een voor jou goed geluid te maken altijd aan knoppen gaan draaien tot je tevreden bent? Waarom zou dat bij modeling dan anders zijn?
Het is meer een luxe-probleem: je hebt eigenlijk teveel om uit te kiezen. Dus als je voor ieder nummer een andere verzameling patches gebruikt en die steeds dan aan moet passen aan andere omstandigheden, ben je eindeloos bezig.
De benadering die ik kies is om 4 basis patches te maken waarmee ik vrijwel ieder nummer kan spelen met minimaal tweaken. Daarnaast kun je dan meerdere series "setlist banken" aanleggen, waarvan iedere serie principieel dezelfde patches bevat maar dan geschikt gemaakt voor een bepaalde locatie en akoestiek. Bijvoorbeeld 1 serie voor thuis (hifi, buren), 1 voor de oefenruimte (Peavy Bandit poweramp / zanginstallatie), 1 voor de kroeg (eigen (buizen-) poweramp / geen gitaarmonitor, geen FOH geluidsman), 1 voor de echte podia (monitor tech, FOH tech).
@Scali: Ik geloof ook best dat ze, net als in Hollywood, ze de techniek zo kunnen perfectioneren dat ze in de buurt komen. Maar dat is nog niet hetzelfde als echte acteurs en echte analoge schakelingen. Er zijn te veel factoren die misschien niet te meten zijn of die gewoon onmogelijk te synthetiseren zijn. En ook als je het probeert dan nog zullen de menselijke zintuigen niet te foppen zijn. Nep blijft nep.
@Vettaville: Ik denk ook niet dat een piano en een gitaar met elkaar te vergelijken zijn. Een piano is al erg mechanisch en er zitten minder stappen tussen het aanslaan van de toets en het voortbrengen van het akoestisch geluid dan bij een elektrische gitaar waardoor het lijkt mij makkelijker te synthetiseren is en dus ook eerder 'natuurlijk' klinkt. Maar Wibi zal nooit zijn vleugel inleveren voor een digitale piano... Als je het echte geluid wil waarom zou je het dan na proberen te maken? Dan koop je toch gewoon een echte?
Het gesleep met zware buizenbakken neem ik voor lief. Trouwens mijn medegitarist uit mijn band heeft een Vettecombo en die weegt nog steeds als lood... Een kilootje meer aan een eindtrafo boeit dan ook niet meer denk.
En ik heb het idd gelezen over die Bogner schakeling beyond natural borders extenden ja ik weet niet of je daar dan wat mee bereikt, het lijkt me niet meer dan logisch dat het dan onnatuurlijk gaat klinken, aangezien je iets doet wat in het echt niet kan...
Zo gevoelig zijn de menselijke zintuigen niet, hoor. We hebben genoeg meetapparatuur die beter kan meten dan mensen kunnen waarnemen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Geronimo
Verder lijk je niet te begrijpen dat je *willekeurig dicht* in de buurt kunt komen. Het is niet hetzelfde, maar je komt er op een gegeven moment zo dichtbij, dat je het verschil niet merkt.
Je kunt gewoon bewijzen dat je uiteindelijk convergeert naar het originele signaal. Je kunt de foutmarge willekeurig klein maken. Beetje het idee van integralen enzo.
Waarom? Is toch gewoon het virtuele equivalent van een tubescreamertje voor je versterker zetten, of de print van de versterker lichtelijk modificeren?Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Geronimo
Sterker nog, die Bogners zijn toch zelf ook gemodificeerde JCM800s, of iets in die geest?