Fraai gedaan, hoor. Sta af en toe versteld van hoe handig en vakkundig sommige gebruikers hier zijn!
Printable View
Fraai gedaan, hoor. Sta af en toe versteld van hoe handig en vakkundig sommige gebruikers hier zijn!
Kleine kistjes kunnen best wel wat volume produceren, Thiez, zo ook dit Goddelijk doosje dat uiteindelijk slechts 350 x 210 x 75 mm meet. De Uncle Box sinaasappelkist die ik een paar jaar geleden bouwde, meet amper groter (een gemiddelde maat van 360 x 290 x 85 mm) en durf ik écht fel te noemen. Die laatste zal zich niet laten wegspelen door een volwassen gitaar. Qua volume, voor alle duidelijkheid..
Maar hoe je onorthodox materiaal tot een instrument omsmeedt, en hoe het uiteindelijk al dan niet zal klinken, dát is inderdaad de ultieme drijfveer bij dit alles.
Alvast veel plezier!
Tee.
*ps: Enig ongeduld bij het bouwen is een niet-speler soms ook niet onbekend, hoor, barno..
dat begrijp ik Tee, maar ik veronderstel dat het wispelturige temperament van een muzikant in deze wat sneller toegeeft aan dat ongeduld dan een ware vakman… :)Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door loose-fur
haha bekend probleem inderdaad, barno. En dat zijn (zoals waarschijnlijk ook wel bekend) de momenten waarop je fouten gaat maken. "even nog snel dit doen" en vervolgens ben je de nodige uurtjes bezig om je fout zo goed mogelijk te herstellen.
Doet me aan Duchamp denken http://static.xs-software.com/ladypo...s/mustache.pngCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door loose-fur
http://en.wahooart.com/Art.nsf/O/8XY...-moustache.JPG
Dank voor het compliment, Pepe. Marcel Duchamp is me niet echt onbekend, maar van zijn Mona Lisa Avec Moustache wist ik het bestaan niet af. Zonet even naar op zoek gegaan en daarbij ontdekt waar de letters L.H.O.O.Q. voor staan: Elle a chaud au cul..
(oftewel: hete stoof)
Tee.
Wel, it looks your guitar found his name!
Ik heb geen idee hoor maar die koektrommel gitaren lijken me best commercieel in de zin dat een muziekzaak daar wel een exemplaar van wil hebben hangen, al was het maar alleen om het unieke karakter?
Dit is vaak een eerste reactie wanneer ik hier een bezoeker over de vloer krijg, Pepe: 'Wat doe je dan met al die bouwsels, verkopen?' (vooral nadat ze gehoord hebben dat ik er niet op spelen kan).
Ik mag er niet aan denken. Ik kan het niet over mijn hart krijgen er ook maar eentje weg te doen. Bij elke gitaar op zich behoud ik een fijne herinnering, bovenop het feit dat ik er graag naar kijk en ze toch af en toe eens vast neem om er wat op te rommelen. Misschien komt er ooit een dag dat ik dit gevoel niet meer ken. Dat ik ze beu ben. Dat ze vanonder mijn ogen vandaan moeten. Wie weet.
Dan geef ik ze weg.
Tee.
Er is van die doorzichtige plakfolie om boeken te kaften. Is dat niet handig om over Maria heen te plakken. Dan heeft beltbuckle rash geen kans?