Een kwart toonhoogte lager of hoger: waarom?!

Toevallig vandaag met collega's over de concert A gebabbeld en over het feit dat ipv 440 hz, 432 hz een "betere" standaard is. Als A=432hz blijken intervallen, harmonien etc beter uit te komen (moeilijk om in 1 zin te zeggen, komt er iig op neer dat de muziek vooral muzikaler, maar ook gevoeliger gaat klinken.).


edit: had het topic nog niet doorgelezen toen ik bovenstaande postte en ging een filmpie kijken. Maar het bleef aan me knagen wat jullie allemaal aan het schrijven waren (aangezien de discussie van vanmiddag met collegas nog in mn hoofd zat) en lees nu dus ook dat jullie al hadden gevonden dat ipv 440, 432 "muzikaler" klinkt en dat kan dus die kwart betekenen.

Omdat ik weer verder met het filmpje ga, laat ik jullie achter met een linkje naar leesmateriaal en ga ik dat hier niet nu zitten samenvatten:

http://waldorfmusic.org/thilmany.html

Ik had het fenomeen ook opgemerkt, en ik dacht toen in eerste instantie ook aan dat "meespelen met piano" en recording-redenen.

Maar die 432Hz is inderdaad interessant, als gaat het mij persoonlijk wat te ver om iedereen moeilijk te verstemmen om een iets andere muzikale sfeer te creëren.

De A is in de afgelopen eeuwen steeds hoger komen te liggen. Ooit was hij zelfs 400 hertz. Het komt allemaal door de violisten. In de achttiende eeuw gingen die in steeds grotere zalen spelen, dus wilden ze graag harder. Helaas was de Marshallstack nog niet uitgevonden, maar een goeie manier om een viool harder te laten klinken is het strakker spannen van de snaren. En aangezien violisten heel wat in de melk te brokkelen hebben is dat dus diverse keren gebeurd.


Nog een leuk feitje: in diezelfde achttiende eeuw hebben ze ook een belangrijke mod bedacht voor violen. Ze hebben de hals wat meer achterover laten hellen en de kam wat hoger gemaakt. Daardoor wordt de hoek van de snaren over de kam scherper, wat dus weer een hoger volume oplevert. Geen vreemd verhaal voor gitaristen, neem ik aan.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door bert k

De A is in de afgelopen eeuwen steeds hoger komen te liggen. Ooit was hij zelfs 400 hertz. Het komt allemaal door de violisten. In de achttiende eeuw gingen die in steeds grotere zalen spelen, dus wilden ze graag harder. Helaas was de Marshallstack nog niet uitgevonden, maar een goeie manier om een viool harder te laten klinken is het strakker spannen van de snaren. En aangezien violisten heel wat in de melk te brokkelen hebben is dat dus diverse keren gebeurd.


Nog een leuk feitje: in diezelfde achttiende eeuw hebben ze ook een belangrijke mod bedacht voor violen. Ze hebben de hals wat meer achterover laten hellen en de kam wat hoger gemaakt. Daardoor wordt de hoek van de snaren over de kam scherper, wat dus weer een hoger volume oplevert. Geen vreemd verhaal voor gitaristen, neem ik aan.

---

Ja, ik weet t. Maar dat verschillende bands die niets met klassiek te maken hebben en er ook niet naar refereren, toch een andere standaard hebben. Overigens is de resonantie perfect bij een C van 256hz, schijnt zo te zijn. Hoeveel sta je dan anders gestemt? Zou iemand dat even voor me kunnen berekenen, in zowel gelijkzwevende als reine stemming? En in zowel hz als cents? Ik zou dat wel eens willen proberen.

Anyway, ik heb nog een reden waar het aan kan liggen. Stel je hebt een band met zanger, gitaar, bas en drums. Waarom zou je met een tuner stemmen? Je stemt m zodat ie mooi zuiver klinkt, en je stemt de bas erop (of andersom). Live natuurlijk, in de studio wil je er misschien natuurlijk strings over gooien.

Ik ga met Han mee...

Probeer maar 'es een uurtje met de ouwelullenmuziek van Arrow Classic Rock mee te spelen. Je wordt gek.
Zelden is A exact 440. De snelheid van de mixtape kon/kan duidelijk verschillen van de "reproducer" in de masterroom.
De verplichte testtonen aan het begin van de band informeren de tech alleen over opnamelevels, niet over de pitch...

Dat artikel is 'a fine example of a load of crap'. een beetje met de rotatie van de zon gaan lopen dweepen. Ik wed dat ik ook kan verzinnen waarom 432 hz beter in tune is met de frequentie van mijn stoelgang :D .

nou nee, load of craspp zou ik niet zeggen.
iedere toon heeft zijn specifieke sfeer, in de klassieke muziekwereld wordt daar heel wat over afgediscussieerd.
en het is inderdaad de schuld van de violisten, die altijd maar harder wilden spelen, waren al net zo erg als de gitaristen van nu.

ik probeerde onlangs met mijn fretloze eens mee te spelen op clouds van joni mitchell, daar zit nl. geen bas op, en je raadt het al: ook weer een vage stemming, en dan nog ieder nummer weer anders ook, die trokken zich ook niets van 440 hz aan.....

met je stemapparaatje moet je vrij makkelijk kunnen vinden wat de zuivere A is, althans met mijn korgje kan ik de A gewoon instellen.....

die snaarspanning doet veel met de klank van een instrument: de Velvet Underground stemde alle snaarinstrumenten gewoon in D, is sowieso al een basisaccoord waar lou reed verslaafd aan was.
alle instrumenten gaan nu vanzelf meer "rammelen", en die D-stemming heeft zeer bijgedragen aan de unieke sound van deze band

Maar dan praat je over een hele toon verschil, en niet over een kwarttoon. Bij een hele toon is er waarschijnlijk sprake van een bewuste keuze voor die toonsoort, maar een kwarttoon is ofwel luizig stemmen, of het mechanische verhaal van hierboven.

neenee, je begrijpt het verkeerd, sorry
het gaat juist wel om die fractie's.

en dat van de velvet underground is idd een ander voorbeeld

de relatie met de draaicirkel van de zon is onzin. dat sommige stukken beter klinken als je de toon net iets verhoogt of verlaagd geloof ik best.