T was trouwens wel vooral bij de goedkopere serie's, met name de studio tribute. Ook nog op een dikke VOS standaard gespeeld, die was wel erg gaaf (maar ook licht)
Printable View
T was trouwens wel vooral bij de goedkopere serie's, met name de studio tribute. Ook nog op een dikke VOS standaard gespeeld, die was wel erg gaaf (maar ook licht)
De midtowns zijn wel erg budget gemaakt wat niet verkeerd hoeft uit te pakken. Mijn eerste gedachte was, een Epi Wildkat maar dan met 3delig bovenblad. De Wildkat voelt al bonkig en stroef aan en als ik het gewicht van de Midtowns zie dan zal dat niet veel anders zijn.
Niettemin, de iets kleinere afmetingen van een 335 en de meer sturdy bouwwijze maken er een goeie podium semi van. Misschien niet de meest subtiele gitaar van Gibson maar een leuk gooi en smijt ding voor live en on the road.
Hè jongens, kan dit niet in één van de twintig "Chambered vs Solid vs Weight relief" topics? Ouwe discussie en je komt er toch niet uit.
Het is wel duidelijk dat Gibson heftig aan het zoeken is naar nieuw materiaal voor de toets. Dit spul klinkt niet verkeerd. Als het zo hard is dat het gebruikt werd als aanrechtblad, nu voor skatespul... zou wel eens een goede vervanger voor ebben kunnen worden.
Trouwens, over Hägstroms kunstmatige toetsmateriaal heb ik nog nóóit iemand horen zeiken en als Gibson met zoiets komt raakt 'papier maché' na vijf posts in zwang.
Het lijkt wel politiek: lang leve de one-liners en laat de inhoud maar zitten :sneaky:
Wat oordelen mensen toch veel voordat ze het hebben getest?! Anyway, heb de nieuwe modellen uitvoerig getest.
De midtown custom is echt een geweldige gitaar voor het geld, mooi stuk mahonie met een wat apart lijkende flat top er op. Klink en speelt heerlijk. De balans is prima, toch heel anders dan een epi wildkat. De black obeche toets oogt mooi, maar voelt stroever aan dan ebben. Dan heb ik de Les Paul Custom classic getest met de baked maple toets. Deze heb ik gekocht. Fantastisch ding, heerlijke hals, zelfde profiel als de duurdere custom en de baked maple toets lijkt qua klank en hardheid erg op ebben. Het lijkt alleen wat apart. Maar goed, soms is apart leuk.
Het is nogal snel geroepen dat Gibson papier maché gebruikt voor de toetsen. Maar dat is natuurlijk kul. Een van de bestanddelen is papier, maar phenol ook.
Je kunt Richlite vergelijken met Corian. Kneiterhard spul. Gibson gebruikt Corian al een poos voor topkammen.
Allicht zit er meer in dan alleen papier.
Papiermaché zonder lijm is ook maar alleen papier.
Over de kwaliteit kan ik niks zeggen want zoals vele hier heb ik er nog geen een in handen gehad. Dan is het makkelijker oneliners te maken dan gebruikers ervaringen met jullie te delen. Als het goed spul is dan verkoopt het vanzelf wel. Mocht ik in de gelegenheid zijn er een te "testen" dan zal ik dat zeker doen.
Misschien merk ik het verschil niet eens?
Gibson gebruikt overigens ook Preciosa als toetsmateriaal.
Dat heeft vergelijkbare eigenschappen met Palissander.
http://www.preciouswoods.eu/index.ph...=105&Itemid=90
Het is een trend die niet te stoppen valt met alle beperkingen op schaars wordend tropisch hout.
De dure gitaren krijgen de beste stukken, daaronder ga je modellen zien met veel gelijmde delen, uitgehold wegens anders te zwaar en kunststoffen.
Voor een merk als Gibson is het een kans om zich in een marktsegment te begeven waar het anders te duur voor zou zijn.
Op zich wel grappig, dat schaarste leidt tot goedkopere producten.
Wel geinig die reacties.. Iedereen wil hier de beste houtsoorten, handwired pedalen, handwired versterkers en Les Paul's met een top van pure cocaine, een nut van T-rex bot en 24karaats vergulde hardware..
Maar als het (tromgeroffel) oh zo geweldige merk Gibson met zoiets aan komt zetten, is het ineens allemaal goed..
:seriousf:
Hoe kom je daar nou bij? Een aantal vindt het bij voorbaat niks en een aantal wil het eerst wel eens een kans geven vóór er over te oordelen. Ik lees niemand die bij voorbaat enthousiast wordt van composiet materialen :???: