En dankzij deze tip heb ik nu een Blackstar LT metal, bedankt. Klinkt goed. Er zullen ongetwijfeld betere effecten zijn. Maar voor nog geen 60 euro heb ik nu een lekker effectpedaal.
Printable View
Ik ben mijn Fu Manchu platen weer veel aan het draaien de laatste tijd, dus nu ineens GAS voor een Superfuzz. Ik heb ook pas 3 fuzz pedalen dus ja...
Mooi excuus om weer eens een pedaaltje zelf te bouwen :)
Oei!
http://link.marktplaats.nl/m13377582...ontent=app_ios Ad
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Gaaf ja !!!
Opnieuw Fender Rhodes GAS.
http://retrorentals.net/wp-content/u...Stage-73-3.jpg
Mezelf toch eens gaan orienteren.
Vraag mezelf af of het verstandig is zo een ding aan te schaffen.
Zou er graag eentje conserveren, maar geen idee hoe onderhoudsintensief zo een ding is.
Hoe gevoelig voor schommelende temperatuur & vocht enzo.
Zolang je er geen gekke dingen mee doet valt het enorm mee qua onderhoud. Het wordt pas een dingetje als je er intensief mee gaat touren met zo'n ding.
Pijnlijke anekdote: ik was een jaar of 18 toen ik samen met een bassist en drummer mijn eerste serieuze bandje begon. We speelden rock, maar we hielden van het meer experimentelere werk van bands als Pink Floyd, Led Zeppelin en meer van dat spul. Ik zong, omdat we geen zanger konden vinden en de andere jongens nóg slechter zongen dan ik, maar we vonden wel dat er iets moest gebeuren om ons niveau en onze mogelijkheden naar een hoger plan te tillen. Een toetsenist leek een goede optie.
Heel toevallig kwam er plots een nieuweling in ons jongerencentrum en we kwamen er al snel achter dat die gast waanzinnig goed piano kon spelen. Dat was onze man! Althans, dat moest 'm worden!
Wel, die gast (die eigenlijk alleen klassiek piano speelde, toen nog) had 'alleen maar' een echte ouwe Fender Rhodes, de grootste uitvoering. Klonk onwaarschijnlijk goed, maar was ook onwaarschijnlijk zwaar. Twee potige kerels moesten het ding samen tillen, met een hernia als gevolg (bij wijze van spreken). En dan zat nog niet eens een flightcase omheen! :D En om de poten eronder te krijgen zaten we met 4 man te hannesen. Onding, maar man, wat een heeeeerlijk geluid!
Echterrrrrrr.... (En hier komt het) wij, de band, het trio, vroegen hem of hij met ons mee wilde spelen. Maar dan wel onder één voorwaarde. We wilden dat hij een synthesizer kocht, want een piano in een rockband, dat vonden we niet stoer. Dus die gast heeft toen zijn Rhodes verkocht en voor dat geld kocht ie een synthesizer. En man, wat een goedkope kutsynthesizer was dat, zeg!!! Goedkoop prutding. En het ergste was, hij was een geweldige pianist met een fantastische piano en hij werd een matige toetsenist (toch echt een heel andere discipline) met een crappy kutgeluid. Dat laatste is later trouwens helemaal goedgekomen, hoor. :)
Overigens, dat waren wel andere tijden hè. In 1986 was een Rhodes allesbehalve stoer. Het werd gezien als een onhandig ding dat moest klinken als een piano, maar daar voor geen meter op leek. Het had (en heeft) een geheel eigen geluid en dat geluid was uit de tijd. De eerste aanslaggevoelige digitale piano's kwamen op de markt en dat was de toekomst. Klonk nergens naar en speelde ook niet fijn, maar daar gingen we massaal heen.
En.... die Rhodes van mijn vriend...., hij kon geen hond vinden die 'm hebben wilde. Hij heeft 'm uiteindelijk voor een belachelijk lage prijs weten te verkopen.
Op zich geen hele gekke vergelijking. :)
Ik zou zeggen koop dan een Nord. Daar zitten mooie piano, Rhodes en andere klanken in. Ben je wel ruim 2K verder maar heb je alles onder de knop.