Ik vind een tele super veelzijdig, ik heb er heel veel gigs mee gedaan. Metal trekt ie niet echt, tenzij je er humbuckers of iets als een BKP Piledriver in propt.
Ik vind een tele super veelzijdig, ik heb er heel veel gigs mee gedaan. Metal trekt ie niet echt, tenzij je er humbuckers of iets als een BKP Piledriver in propt.
Geef mij maar een strat. In mijn oren een veel karakteristieker geluid en veelzijdigere gitaar.
Karakteristiek, ja, wellicht. Maar veelzijdiger, daar ben ik het niet mee eens. Door dat typische geluid is de strat onovertroffen als het gaat om die glasachtige tone, maar ook vrij eenzijdig, omdat het zo’n unieke klank is. Het rauwe directe van het brugelement van de tele krijg je nooit uit een strat. Tegelijkertijd is het zachte ronde geluid van de strat lastig uit een tele te trekken.
Grotendeels ben ik het me je eens, maar met de toneknob van een tele zijn veel schakeringen mogelijk. Ik heb er bijv. talloze disco- en soulnummers mee gespeeld, terwijl veel gitaristen dan een strat zouden pakken. Met een tele gaat dat ook wonderbaarlijk goed. En tegelijkertijd heb je het brugelement dat toch meer ballen/fundament heeft dan een strat single coil bridge. Daarom is mijn strat HSS, want op de bühne gewoon veelzijdiger.
Ik zit totaal niet in het genre, maar disco en soul heb ik toch wel op zowat alle soorten gitaren zien spelen, inclusief humbuckers. Les Pauls, SG's, ES'en, van alles.
Het is niet de eerste keus en ik zou er zelf ook humbuckers voor gebruiken, maar ook dat, het kan wel hoor. Ik heb een Zwier Esquire gehad met een BK Brown Sugar brugelement. Dat ging als de brandweer en kwam gewoon mee met een Ibanez Destroyer model van een bandmaatje destijds. We speelden geen metal pur sang, maar wel met wat metal invloeden en dito gain.
ik ben de toneknob meer gaan waarderen na deze mod
https://www.tdpri.com/threads/no-loa...t-2014.466061/
Vroeger vond ik 't altijd een lelijk ding, maar nu vind ik de eenvoud juist mooi. Gewoon een plank met snaren. Heel eenvoudig om eigen te maken met allerlei modificaties. Mooiste blijven wel die vintage teles met country twang.
Een beetje goede tele kan met gemak van twang naar dikke jazz hoor. In dat opzicht vind ik een tele net zo veelzijdig - en karakteristiek! - als een strat. Het enige wat voor de strat pleit is het middenelement. En nee, niet de laffe tussenstandjes #2 en #4 dus.:seriousf:
..Is voor mij de charme van de strat: prikt vaak goed door de bandmix heen omdat het precies de goede middenmoot is, niet te dun (brug) en niet de dik(nek). Niet dat ik brug en nekpickup van een strat niet charmant vind - integendeel. De tussenstandjes klinken voor mij vaak wat non-descript en verdwijnen in de mix. Zonder dat middenelement geluid zou ik geen strat hoeven. :D
Het mooiste van een strat vind ik die tussenstandjes. Dat heerlijke glasachtige clean, door een iets overstuurde amp, heerlijk!
Er zijn echter maar weinig gitaren die zo door de mix prikken als een tele op het brugelement. Rauw en agressief als je je gitaar op z’n flikker geeft, maar subtiel als je rustig speelt. Wel onvergeeflijk, je krijgt wat je erin stopt. Hard werken, maar met de juiste techniek gaat ie leven.
Tele is harder werken omdat je er harder op kàn werken.
Strat is vrij onbeholpen voor de rechterhand, dat is plectrum. En je kan niet dubbelstops benden want dan gaat alles flat.
De tele heeft bovendien een autoritaire toon die door alles heen banjert. Strat spelers moeten daarvoor dan een midhup overdrive gebruiken want die brugpickup klinkt gay. Whimpy is de technische term.
Nu ik erover nadenk, gebruik ik nooit tussenstanden. Dus ook niet bij 2 elementen.
Ongeacht de gitaar rag ik de 3- of 5-standenschakelaar in een keer door naar het hals- of brugelement.
Clean is hals, scheur is brug.
2 elementen en een 2-standenschakelaar is al genoeg.
Eindelijk eens iets gevonden waar ik het niet met je eens ben. Ook op YouTube demo clips zitten veel van die ADHD jongens die constant alleen maar van hals naar brug jengsten... van enig respect voor het gereedschap is geen sprake.
Drie standen, da’s mooi op vrijwel iedere gitaar. Op mijn strat zit een drie standen schakelaar, terwijl ik de brug pup vreselijk vind. Maar dat vind ik al snel. Op maar 2 van de 16 gebruik ik de brug pup. Dus 2 standjes? Dan alleen hals en hals + brug. Ik vind juist heel vaak beide pups mooi klinken, maar al te vaak ook nog hum onderdrukkend. En volgens de enige overlevende Cricket, speelde Buddy Holly altijd alleen op het midden element!
Maar dat was de vraag niet. Mijn Tele is een Hohner Prinz TE. Ik moet altijd nog eens uitzoeken uit welk jaar.
Het mooie zonder voorbehoud hoog wat de brug pup heeft, heeft de hals pup op een Fender (of iets dat erg zijn best doet) vaak niet. Vaak is daar het hoog wat muffig. Een knieval voor de jazz jongens die er niet aan wilden.
Dat heeft de Hohner niet. ‘Denk’ brug pup, maar dan met halswarmte, en je hoort een Hohner. Ik moet de eerste echte Tele nog horen die ik zou willen ruilen. Maar dat ze er zeker zullen zijn, gaan we nu meemaken.
Wedden?
Vriendelijke groet, Gus
Een prinz tele heeft strat pickups, dat is al 1. Een tweede zou zijn dat de body van esdoorn is ipv essen of elzen.
Prins zelf omschreef het droge attacky geluid als ragedy rag en probeer het daar maar eens niét mee eens zijn.
Maar al die voorkeuren voor brug, mid of neck is voor mij niet zo vastliggend, dat ligt vooral aan de gitaar zelf.
Zo heb ik een strat waar ik bijna altijd in de mid positie speel en een ander op de neck en weer een ander...
bij mijn '73 strat maakt het zelfs niet uit, alle drie de standen klinken nagenoeg hetzelfde, die doet niet aan discriminatie.
En dat is een goed ding, niet discrimineren.
Wilde tijden zijn overrated :D
Door al die Tele praatjes ben ik vandaag voor het eerst in twee maanden naar de oefenruimte geweest (lockdown...) want daar staat mijn (07 Baja) Tele.
Oké, standaard low output elementen vind ik te slap maar met iets meer pit is het toch wel zo ongeveer de makkelijkst goed klinkende en meest veelzijdige maar toch karaktervolle gitaar. En dat voor een basic middenklasser, het is eigenlijk niet te volgen.
Ik snap je helemaal!
Maar heb je die Japanner niet meer?
Als ik een paar sets van allemansmuziek moet spelen doe ik dat liever op een Tele dan op een Strat. Superstrat is ook bruikbaarder. De dunne sound van het Strat brugelement doet het vaak wat minder. Ik vind een Strat ook wat meer afhankelijk van de versterker en het volume.
Twee maanden niet gestemd Mitch ?
O née, dat is helemaal verkeerd overgekomen. Niet jij, maar de YouTube heethoofden natuurlijk. De vervelende gewoonte om alleen brug of hals pup te spelen, terwijl (ik) juist in de stand allebei vaak heel mooie dingen hoor.
En die wordt in al die zelfoverschattingsclips standaard overgeslagen.
Je ziet, ik kom er speciaal mijn bed voor uit om mijn stommiteiten recht te zetten.
Vriendelijke groet, Gus
Welke meneer hudson?
Voor rest vind ik alle standen op een strat bruikbaar, zeker in combinatie met de tone knop. Alleen gebruik ik het midden element solo bijna nooit, dat vind ik het minst karakteristieke standje, beetje nietszeggend zelfs. Misschien heeft iemand hier nog tips voor het strat midden element solo? Of enkele video voorbeelden van bekende gitaristen die dat veel gebruiken?
Ik vind een SSS strat wel veelzijdig. Het hoeft echt niet altijd glazig te klinken zoals sommigen hier beweren. Van Hendrix tot cleane funk tot Gilmour tot fusion tot the Shadows etc. dat vind ik best veelzijdig.
Die gozer die gibson in de markt heeft gehouden
Die hudson
De strat is wel veel ergonomischer. De vorm en contouren zijn perfect en met dubbele cutout voor de toegankelijkheid hoog op de hals. Ik houd zelf ook meer van de ronde 'bell like' toon van een strat. Wel eentje met humbucker in de brug. En de wammy bar mis ik altijd als hij er niet is.
Ja naast de sound zijn dat voor mij ook redenen die voor de strat pleiten. De meest ergonomische gitaar die er is. Alleen dan zonder humbucker is het wel meer bell like. Voor mij alleen SSS. Al is dat Bell like maar 1 aspect van de strat sound, gelukkig kan er veel meer mee. Dus Teleboys kom daar maar eens tegen op! ;)
Bij een strat zit de volumeknop te dicht op de brug, de tremeloarm zit te dicht op de zadels, en het middenelement zit vaak in de weg( ook al heb ik daar niet zo'n last mee) , dus waar ze nog wel hadden nagedacht over de contouren van de strat, is de volumeknop-plaatsing voor de een een vloek en en de ander een zegen. Je zou dan zeggen jazzmaster voor bepaalde verbeteringen, maar die heeft ook weer zijn eigenaardigheden. Etcetera, etcetera :D
Tja, dat middenelement lijkt er al lange tijd vaak maar als bijgedachte in een strat bij geflikkerd zodat het bij de tussenstandjes goed klinkt, want tja, die tussenstandjes verkopen en dat arme middenelement alleen hoeft dan eigenlijk naar niks te klinken. Grof onderschat, ik denk zomaar dat er zat "middenelement-pareltjes" op plaat zijn opgenomen - tot de jaren 80 , want vanaf die tijd werd het het hip om die tussenstandjes te misbruiken. Vóór die tijd mocht een middenelement wel wat meer karakter hebben, schat ik zomaar in :)
Easy. Het brugelement van een s-s-s strat klinkt veelal als een stel nagels over een schoolbord bij ook maar een beetje meer oversturing, daar waar die van een tele veel vetter klinkt en dus ook meer bruikbaar voor meerdere stijlen, want dekt ook de wat hardere stijlen beter. Andersom kan een tele prima wat een strat ook kan. Anders, maar het kan.
Tja, en zo is het maar net hoe je met het middenelement omgaat. Vooropgesteld dat je middenelement niet de excuustruus voor de tussenstandjes is (niet bij jouw maar bij de fabrikant dus, als selling-point, zie mijn vorige post) , heeft dat middenstandje een nog "throatier" sologeluid dan dat je dat met een brugelement krijgt. Probeer het maar ;)
Edit: middenpickupgebruikers: Clapton, Gilmour, Trower, broertje van Stevie V, Hendrix, ehm, er zullen er vast wel meer zijn die wat mee kunnen en konden ;)
Langzaam wordt het topic door den strat enthousiast gekaapt?
Ja, dat kan. Mijn MM Silhouette special heeft exact dat, standaard.
Als je het in een bestaande gitaar wilt veranderen moet je wel een "speciale" schakelaar hebben, zoals de Schaller megaswitch.
Ik vind driekwart van de ernie ball musicman catalogus ergonomischer dan een fender strat. Niet per se mooier, maar qua ergonomie heb ik liever een Silhouette, of Luke, dan een fender strat.