Printable View
Dat is het ook een beetje. Die gitaarsound die ik sec heel mooi vind is niet hetzelfde als de sound die ik goed vind in ons bandverband.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door the sure thing
Ik zie best vaak gitaristen die een mooie sound hebben bij de soundcheck maar helemaal wegvallen als de band begint. Een veel gemaakte fout.
Ik richt mij bij het tweaken van mijn diverse gear altijd op een sound die zich onderscheidt in bandverband.
https://www.schoolofmusic.nl/klarinetles/onlineCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan Buurman
(sorry... kon het niet laten)
haha.. maar het is wel een beetje waar,
fiets je doorgaans rustig tussen bas, drums en toetsen heen, als je het tegen koper moet opnemen vereist dat een ander mindset,
ik vond in dat kader een klon (aan het eind van het board) helpen, meer focus,
een fender silverface met dat pushy mid/hoog in een big band situatie werkt ook beter dan een Vox bijvoorbeeld,
afgezien dat ik kwa gitaar er ook rekening mee hield
Misschien een beetje blond maar mij ontgaat deze..Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Dirk_Hendrik
Ik zeg hier toch niets raars?Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan Buurman
Ik merkte dat met de nieuwe cab de balans uit onze sound was. Ik werd dichter naar de andere gitarist en de bassist getrokken terwijl daarvoor vulden de diverse instrumenten elkaar mooi aan en ontstond er een brede sound.
Wat mij betreft niet. Is inderdaad altijd weer lastig, het verschil tussen het geluid in je eentje en in bandverband. En als er iets verandert in de band dan kun je weer aan de slag.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan Buurman
Verstuurd vanaf mijn ANE-LX1 met Tapatalk
Hoe denk je dat je je met een klarinet onderscheidt in het bandgeluid...?Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan Buurman
In de tijd van de GP-8 en GP-16 werden nog wel eens de standaard presets gebruikt, waarin zo ongeveer alles aan stond, dus galm, echo, chorus, compressie, etc. Wat natuurlijk indrukwekkend in de winkel en thuis klonk, maar hij moest wel erg hard gezet worden om enigszins hoorbaar te zijn. Toen destijds onze Line6 gitarist vertrok, kreeg ik ineens de vraag of ik niet nog zachter maar een stuk harder kon. Mooie tijden in de kelder van de Anne Frank Schule, achter de schietbaan. :blast:Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Rinze
Ik heb de theorie dat hoe meer gedoe tussen gitaar en amp des te meer je verzuipt,
tis een losse theorie, alles naar gelang context maar toch,
als voorbeeld moet ik aan Miles Davis denken, die hing er op een bepaald moment een beker voor dat een droog penetrant ding was,
Mike Stern had al die galm, delays, compressies en chorussen going, een soort wolk waar Miles geen volume voor nodig had, hij brandde er simpel een gat in met dat gekwaak van hem.
Als Stern ging soleren had je zoiets van. wat? wat?... en als Davis toeterde.. oke, get it.
Wat betreft de hernieuwde interesse in T75's is er wel e.e.a. te verklaren.
De echt oude versies, waarvan de labels een zogenaamd 'serifed font' (lettertype met frutsels) hebben, klinken beduidend minder scooped en fizzy dan de latere versies.
Bij die serifed font versies is er ook nog onderscheid tussen 'vented' en 'non-vented', dwz een soort roostertje in het midden van de magneet, zichtbaar aan de achterkant.
Zie hier een echt oude, vented versie:
https://rvb-img.reverb.com/image/upl...hj836zzex7.jpg
of deze:
https://i.imgur.com/rLLzAJs.jpeg
en zo zien ze eruit vanaf de jaren '90 en later:
https://m.media-amazon.com/images/I/...,350_QL50_.jpg
Ik heb er nu 4; 2x non-vented die origineel in m'n Marshall 1966A 2x12 cab zaten (uit '86) en sinds een maand of wat, heb ik 2 stuks vented (uit '85) overgenomen van HaroldA.
Die versies liggen zowel technisch als klankmatig zeer dicht bij de G12-65's en dat zou je van die jaren '90 T75's nooit en te nimmer zeggen. Het enige verschil tussen de 'early T75' en de G12-65 was het 'former' materiaal; kapton of glasvezel, als ik me goed herinner.
Dus mocht je zeer tegenstrijdige meningen lezen over T75's (scooped, fizzy high-end vs. rich mids, balanced, classic tone), weet dan waar dit vandaan kan komen. ;)
Mike Stern gebruikte zeker in die tijd helemaal geen chorus, maar een detune van zijn spx90:
https://imgur.com/gallery/yamaha-spx90-patch-23-zNaLVQD
Verder een Pearce G1 ss preamp (waar geen compressor in zit), een Yamaha ss G100 combo, twee stuks Boss DD3 (eentje traag voor een galm en eentje voor een delay effect), Boss DS1 voor de ss scheur en toentertijd de ex Buchanan, ex Gatton Telecaster en ook een Strat.
Mike Stern zonder effecten:
https://www.youtube.com/watch?v=opXvHdMpmbE