Ik ben altijd wel een aardig poosje zoet met een doorsnee Boss BF-2 flanger.
Printable View
Voor drives vond ik de Xotic SL drive inderdaad ook erg goed. Verder is de Walrus Voyager een lekkere typische drive die de Snowy White sound mooi weet neer te zetten.
Als fuzz vond ik die ronde Dunlop pedalen altijd erg lekker klinken.
Wat is er nou inspirerend aan de sound van iemand anders "neer te zetten?"
Ik vind een UniVibe wel uitdagend en ik zou graag een AD/A Flanger willen hebben al schijnt de Electric Mistress het ook te kunnen.
Tja, waarom spelen veel gitaristen met een plexi sound...
Ik dacht dat "inspirerend" iets bezielend en bewegend betekende, maar iemand nadoen is dat dus blijkbaar ook.
Oké, mijn fout, mea culpa.
Nou heb ik het nog drie keer nagelezen, maar ik lees nergens dat er iemand nagedaan wordt, alleen (een benadering van) iemands sound.
Als dat niet mag valt er denk ik veel af, want bijna ieder pedaal is over het algemeen ook al wel door iemand anders in gebruik, misschien zelfs wel in exact dezelfde setup als je zelf hebt.
Eigenlijk is het dan vreemd als het wél inspirerend genoemd zou mogen worden als je iemand met hetzelfde geluid niet kent, maar niet inspirerend als je iemand met hetzelfde geluid wél kent...toch?
Ach, het maakt ook niet uit want inspiratie is gelukkig voor iedereen zelf in te vullen. Ik vind persoonlijk een AC/DC sound inspirerend om heavy riffs te spelen, voor rustige melodieuze solos zijn sounds a la Gilmore en Snowy White inspirerend en voor het sfeertje hou ik weer van Hendrix licks met een fuzz... Dus kennelijk werkt bij mij de vorm van inspiratie samen met de sound (type gitaar, pedalen en soort versterker).
Back on topic: mijn Paul Lenders Vibetool is ook erg inspirerend i.c.m. de Dunlop fuzz.