hoe maak ik mijn solo's 'jazzy'?

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door EuroCinema

- Penta's als skelet waar je van alles aan kan hangen vind ik een prima benadering. Het kan echter nog simpeler (en jazz-verantwoord!) als je niet in mineur en majeur denkt, maar alles vanuit mineur benadert zoals Wes Montgomery en Pat Martino. Eenvoudig gezegd: leer mineur patronen over de hele hals. vanuit je kennis van de modi kun je dan zeggen:
Am dorisch = vingerzettingen van Cmaj lydisch = vingerzettingen van D mixolydisch.
Een andere benadering vanuit mineur penta's:
Em penta over Am benadrukt de 9 en klinkt smooth jazzy
Cm penta over A7 klinkt heel outside
Bm penta over Cmaj7 klinkt Metheny-achtig lydisch
De mogelijkheden zijn eindeloos natuurlijk.

-Coltrane was theoretisch ijzersterk, hoewel hij in de laatste fase van zijn carriere alle regels overboord gooide (veel mensen vinden die platen zoals Interstellar Space ook onluisterbaar). Hij had een obsessie met theorie, exotische ladders en wiskundige benaderingen en dat kwam in zijn spel alemaal naar buiten. Het verhaal gaat dat hij tussen opnames door in de studio constant dooroefende, niet alleen voor techniek maar ook om theoretische ideeen voor zichzelf te verhelderen.

---

Zaterdag naar Yellowjackets geweest in Maastricht (mestreeg!). Mn vriendin ging bijna over haar nek. Ze vond geen houvast in melodie of ritme. Zo zie je maar: de profs spelen op een gegeven moment enkel voor andere profs. En ik moet ook zeggen: ik kon er op een gegeven moment zelf ook weinig melodische touw meer aan vast knopen.

Met Jimmy Haslip's lage bas-snaar was de bastoon ook amper te horen.

Ik heb het idee dat dat soort "goden" alleen nog maar ritmisch denken. Mol 9, kruis 9 etc zal ze gestolen worden. Net als Jesse. Ze gaan puur in het ritme mee met de meest waanzinnige noten.

Ik vraag me af of ze nog een leuke en mooie solo zouden kunnen spelen over een Beatle-liedje. Juist simpele pop-liedjes gaan erg uit van theorie. In jazz laat je dat los en kan alles. Natuurlijk is het dan leuk om eens een toonladder te spelen, maar dat klinkt dan ook meteen als simpel "thuiskomen" na een orgasme aan info en noten.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door terrasbeest

Indien je je zou geroepen voelen om een topic over Coltrane te starten, hier is de 1ste lezer....( of over Miles of Parker,e.a.).

---

...ok ok ok.. voel me nu wel geroepen... maar ik moet me zelf dan weer eerst zo inlezen, luisteren, analyseren enzo... en voor mij zitten er ook maar 24 uur in een dag..maar ik hou het in mij achterhoofd...


(ik heb veel geluisterd naar miles en coltrane.. en op en gegeven moment gaat het in je gevoel en emotie zitten en dan voel je het wel, hoor je het wel.. maar het wordt lastig om daar instant hele zinnige dingen over te gaan schrijven)

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Guitarmania

Zaterdag naar Yellowjackets geweest in Maastricht

---

net geluisterd naar iets vna die mannen. fantastisch!!

Wat spelen we trouwens over een mineurakkoord? De 3 modussen(frygisch, eolisch en dorish, met bijhorende penta's, wat nog?

blues, melodisch, harmonisch, gypsy

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Guitarmania

Zaterdag naar Yellowjackets geweest in Maastricht (mestreeg!). Mn vriendin ging bijna over haar nek. Ze vond geen houvast in melodie of ritme. Zo zie je maar: de profs spelen op een gegeven moment enkel voor andere profs. En ik moet ook zeggen: ik kon er op een gegeven moment zelf ook weinig melodische touw meer aan vast knopen.

Met Jimmy Haslip's lage bas-snaar was de bastoon ook amper te horen.

Ik heb het idee dat dat soort "goden" alleen nog maar ritmisch denken. Mol 9, kruis 9 etc zal ze gestolen worden. Net als Jesse. Ze gaan puur in het ritme mee met de meest waanzinnige noten.

Ik vraag me af of ze nog een leuke en mooie solo zouden kunnen spelen over een Beatle-liedje. Juist simpele pop-liedjes gaan erg uit van theorie. In jazz laat je dat los en kan alles. Natuurlijk is het dan leuk om eens een toonladder te spelen, maar dat klinkt dan ook meteen als simpel "thuiskomen" na een orgasme aan info en noten.

---

Nou, voor free jazz geldt dat wel. Maar de Yellowjackets (en Van Ruller) spelen ook weer geen free jazz, het is wel degelijk op heel duidelijke theoretisch en harmonische principes gebaseerd. Misschien hoor je die nog niet zo duidelijk, maar het is echt niet "losgaan en alles is goed." En zo'n Haslip is niet het soort bassist die de hele tijd heel duidelijk maakt waar je in het liedje zit, ook niet als je hem perfect zou horen. Een Beatlesliedje spelen die mannen met hun ogen dicht onder water, maar of ze er genoeg affiniteit mee hebben om dat mooi te doen, kun je betwijfelen. Waarom zouden ze ook, als ze meer van fusion houden.
Maar je hebt gelijk: door een sterk ritme kan enorm veel. Benson speelt ijskoud maj7 arpeggio's over dom 7akkoorden en door z'n timing klinkt het te gek.
Ik vind het trouwens niet zo'n punt als de gemiddelde luisteraar ergens niks mee kan. Er wordt al zoveel entertainment voor de massa gemaakt, gelukkig is nog niet alle muziek showbusiness geworden en mag het ook eens uitdagend/moeilijk/experimenteel zijn.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door gorgasm

n
Wat spelen we trouwens over een mineurakkoord? De 3 modussen(frygisch, eolisch en dorish, met bijhorende penta's, wat nog?

---

Over bijvoorbeeld statisch Amineur kun je in andere akkoorden denken om bepaalde sounds te krijgen:
- D7
- Gmaj7
- Em (penta)
- Bm (penta) (gebruik ik niet zo vaak)
- Am7-E7-Am7
- Bm7b5-E7alt-Am7
- C maj7

Het LIJKT er IMHO enkel maar op dat er zomaar luraak chromatische noten worden gespeeld, tenminste, en ik herhaal : IMHO.
Volgens mij krijgt men die indruk omdat men gewoon niet weet wat de muzikant in kwestie nu exact aan het doen is.Dat is tegelijkertijd ook het mooie ervan. Eurocinema haalt Benson aan die Maj over Dom speelt, ik zelf speel de bluestoonladder over Maj akkoorden (wat ik dan ook kan over de V van die toonladder, dus F bluesladder over C7...).Ik gebruik heel veel diminished, ook in mijn akkoorden, trouwens de reden waarom ik een topic had gestart over minor ii V i Ik was natuurlijk wel in de war gebracht door de benaming van het V akkoord - G7alt, wat ik speel als een dim akkoord ( op mijn gehoor ), want bvb een Fdim7 is vor mijn gehoor een E7 ( de 3, de 5 en de 7 ervan ) met een F in de bas, wat die F dan de b9 maakt....

Als iemand de verschillende modi van de Melodic nminor over dom akkorden speelt ( iets wat ikzelf zeer veel doe ) dan is het niet te achterhalen, en wordt dan, nog es IMHO, aanzien als chromatisch en dus at random gekozen noten, alhoewel er wel degelijk een vaste structuur achter zit.

Ik zou het niet teveel in toonladders zoeken om je solo's jazzyer te maken. met toonladders kun je achteraf theoretisch verklaren waarom die en die noten ergens wel of niet in passen. Mijn advies zou zijn: luister eens een tijdje naar jazzgitaristen en jat een paar van hun beste licks. Een C-toonladder spelen over een C akkoord blijft klinken als een drol. Het gaat veel meer om frasering, ritmiek, spanning en oplossing, intervallen.
Howar Roberts en Kenny Burrell bijvoorbeeld hebben heel veel poppy en bluesachtige stukken totaal verjazzd. Wes Montgomery kun je ook proberen.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door SteveM

frasering, ritmiek, spanning en oplossing, intervallen.

---

Volledig mee eens.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door terrasbeest

want bvb een Fdim7 is vor mijn gehoor een E7 ( de 3, de 5 en de 7 ervan ) met een F in de bas, wat die F dan de b9 maakt....

---

Yep, je hoort dimakkoorden dan ook hel vaak als substituut voor 7b9-akkoorden. Hier wat meer info daarover.

+1 voor dat van die licks, trouwens.