Ja... ik ook :sssh:
Ja... ik ook :sssh:
Niet geheel onlogisch als het over gitaarspelen gaat.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door LaurentB
("Gitaarspelenderwijs", voeluwel...? ;))
Welnee. Er zit gewoon een MP3 spelertje in mijn on-baord versterker. Ik doe net of ik steeds het volume en de tonen een beetje bijstel, maar eigenlijk...Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door LaurentB
Het is ook eigenlijk een Stagg Pro123 waar Picker op speelt, maar dan met een sticker van Taylor erop.
Nu zie je overigens dat Picker me gelijk geeft... hij is eigenlijk een soort Milli Vanilli. Boudewijn de Groot en Guus Meeuwis spelen zijn MP3 spelertje in.
Geen wonder dat hij zich schuil houdt in Palm Springs :cooler:
Interessante discussie...
De ene dag is de andere niet, het ene uur het andere niet.
Ik merk bij mezelf dat ik vlotter speel rond de middag, en in de namiddag, maar zeker niet vroeg in de ochtend of laat in de avond.
Wanneer alle dagtaken achter de rug zijn neem ik soms tegen 10 in de avond mijn gitaar vast, maar het duurt nooit lang.
In de namiddag kan ik uren doorgaan.
En de ene dag is het balen omdat niets 'binenkomt', geen inspiratie, de andere dag komt het vanzelf.
Podiumvrees: ach ja wat kan je méér dan jezelf totaal voorbereiden en wanneer de angst opkomt goed ontspannen en de barrière laten verdwijnen - mentaal dan. Jij en de muziek is dan alles wat telt, de gitaar is het medium, en de zaal bestaat niet meer. Vergt wat oefening - en ervaring is oefening met vallen en opstaan - en er zijn technieken om die ingesteldheid sneller te kunnen oproepen. Bij jezelf blijven.
En spelen maar!!!
(een van de interessantste discussies ooit, imho)
Het leek even te verwateren in de tegenstelling tussen techniek en rock'n roll, maar kwam weer overeind door wat lichtvoetigheid. daarmee hebben we de drie dingen te pakken waar het om draait, techniek, gevoel en plezier. ieder mag de nadruk leggen waar hij wil, dat maakt ons tot verschillende musici. Het zou pas echt vervelend worden als we allemaal dezelfde muziek maakten. Maar ze zijn alledrie belangrijk. Alleen met al deze ingrediënten worden je noten echt muziek.
Nog een dingetje: ik las hier dat Joe Satriani 8 à 10 uur per dag, 7dgn per week speelt. dat verschijnsel komt voor onder mensen, youtube staat vol gitaarautisten die in hun huiskamer de sterren van de hemel spelen. Ik heb Joe gesproken, jaren terug, op een moment dat hij naar eigen zeggen drie weken geen gitaar had aangeraakt. En hij vond het wel lekker..
Bekende indeling, maar er zit ene klein foutje in.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door sanderz
Moet zijn:
4. Onbewust bekwaam
Sorry, fout mijnerzijds. Bedankt voor de correctie!Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door G.G.
Uiteraard hebben we allemaal wel periodes waarin het lijkt dat je voor geen meter opschiet. Stukken die je oppakt zijn binnen de kortste keren vervelend of je komt er niet door heen.
Ik heb ondervonden in de jaren dat simpelweg door blijven spelen voor mij het beste werkt. Ook oud en uitgekauwd materiaal blijf ik doorspelen. Eventueel speel ik andermans partijen ook nog door.
Dat zorgt er bij mij inmiddels voor dat ik met een optreden er niet meer warm of koud wordt met een grote zaal of een kleine. Veel publiek of weinig , het maakt mij niet meer uit.
Veel heb ik geleerd door een advies van een studioeigenaar. Hij zei dat de meeste bands de studio te snel ingingen. Vaak kwam het voor dat stukken nog gerepeteerd werden in de studio. Hij verwachtte dat een band op iedere plek in een partituur konden beginnen en een nummer uit konden spelen , niet dus. Ik ben met een paar bands dit gewoon gaan oefenen. Ergens in een nummer kunnen beginnen en afspelen.
Ook merk ik door de jaren heen dat veel muzikanten thuis te weinig spelen en een repetitie gebruiken om te oefenen. Als je dan maar een keer in de week speelt verlies je zo weken voor dat er iets goed in zit.
Stomweg uren maken thuis dus. Oftewel zoals een beroemde gitarist al eens zei, spelen tot er eelt op je borst zit!
Over mentale kwesties gesproken;
Het is of oefenen of componeren. Je kan dat niet afwisselen die 2. Zeker voor componeren heb moet je in een crea-mood zijn, daar moet je je toe zetten en zit je daar eenmaal in dan is het lastig daar weer uit te komen -zeker als je midden in een nummer zit wat de goede kant op gaat.
Dat is gelijk mijn theorie: goede gitaristen schrijven weinig verheffends en goede componisten zijn geen geweldige virtuozen. Te weing tijd voor beiden.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Hendrix bijvoorbeeld. Of Zappa.
Afijn, dat was mijn afweging altijd. Wil ik mooie solo's of mooie nummers.