I know...
;)
Printable View
De nomenclatuur komt toch bij de jazzmuzikanten vandaan gok ik. De klassieke nomenclatuur werkt anders. Popmuzikanten als Don mcClean hoorden het wel, maar die maakten zich niet druk om de naam. Maar, ik kan me vergissen, just a hunch. Uiteindelijk had je wel allemaal songbooks, waarbij pianisten bij het pianouittreksel (effectief, een begeleiding, met de zanglijn als hoogste stem) de akkoordboxjes bij zochten. Lord knows, waar die benamingen vandaan kwamen. Gitaartranscripties die echt overeen kwamen met de partijen die gespeeld waren, dat was uitzondering... echt geen regel.
Mineur9 en mineur add9. Hoe zat het daar ook weer mee, het verschil tussen die twee.
1b3579 itt 1b359
De 9 is de 9. De mineur 8mpliceert de b3 3n de b7
Voor zover ik mij herinner: een mineur akkoord is een drieklank, een septiem akkoord een 4 klank. Een 9 akkoord een vijfklank (je voegt de 9 aan de 1 3 5 en 7 toe). Het probleem is dat je op gitaar maar 6 snaren hebt (een 7 klank zul je op 6 snaren per definitie al nooit kunnen spelen) en met allerlei vingerzettingen zit te prutsen, daarom laten veel mensen noodgedwongen tonen uit de akkoorden weg en dat maakt de chaos compleet (denk bijvoorbeeld aan een standaard e dominant akkoord: je kunt de terts op de 4-e fret van de lage snaar niet tegelijkertijd laten klinken met de open lage e naar, dus speel je 1 met de open e snaar 5 op de a snaar tweede fret 7 de open d snaar en 3 op de g snaar eerste fret, maar je zou eigenlijk 1 3 5 7 moeten aanslaan als je de standaard ligging wilt spelen). Op piano is het allemaal overzichtelijk(er) en is de theorie ook te visualiseren. Een min add9 akkoord is gewoon een min drieklank waar een 9 aan is toegevoegd, dat is het verschil met de min 9.