Ik dacht: laat ik eens gek doen, ik haal er één bij :D
http://i246.photobucket.com/albums/g...3658729833.png
V.l.n.r.:
G5420 Electromatic, the new guy. '14 MIK. Aspen Green is eigenlijk glitter grijs met een zweempje groen, érg goed in het licht. Maar tot zover de cosmetica. Ik was niet echt een fan van de 51xx serie maar was wel erg nieuwsgierig naar de nieuwe 54xx serie, niet in de minste plaats vanwege de pickups. Honeymoon bevindingen: de hals ouderwets goed, bereikbaarheid bovenin ploeteren maar ik heb mijn weg al wel gevonden. Sound 'gewoon' goed. Daarmee bedoel ik positief dat er niet teveel modder is en ook geen overschot aan pinnig hoog. Uitstekende helderheid op het hals element terwijl er ook een heerlijke schop bas in zit. Als je smerig en volvet wil klinken een uitstekende combinatie. Eigenlijk is dit gewoon een uitstekende rockbak en da's maar goed ook :cool: In negatieve zin zou ik zeggen dat er niet iets magisch in zit zoals bij de oude dame rechts. Maar goed, wat mij betreft koop je daar ook geen nieuwe middenklasser voor. Betrouwbaar, uitstekende looks, prima sound, alleen topkammetje heeft nog nét iets werk nodig om écht stemvast te zijn en podiumwaardig. Maar al met al een aanwinst.
G3151 Streamliner: '02 MIK. Behoorlijk gepersonaliseerd en na talloze leermomenten in het verleden nu toch wel geslaagd :D Ik vind en vond de ergonomie écht verbluffend goed van deze gitaar en wilde er daarom toch wel wat in pompen om 'm naar mijn zin te krijgen. Mission accomplished, het is nu echt een zorgeloos podiumbeest. De bovenkant van de body is net iets lager waardoor hij makkelijk tegen je lijf aan hangt en die hals is een droom, zowel boven- als onderin. De toegevoegde nulfret heeft positief bijgedragen aan de 'zangerigheid' bij open akkoorden, bepaald geen spijt van. De DeArmond pickups had ik he-le-maal niets mee en na lang soebatten heeft Creamery daar P90s-in-DeArmond formaat in gepropt. Bijna overmatig dik hals element, maar middenstand is daardoor buitengewoon mooi breed en bruikbaar, brug is prima in balans qua mids en treble, zeker voor een dikke hollow. Favoriete gitaar voor sessies en gigs zonder eigen backline. Kan overal goed klinken. Naast de andere pickguard en trussrod plaatje is er een mute switch toegevoegd omdat ik ook nogal eens met een gitaar om sta te toetseneren en dat graag doe zonder feedback.
G6103 Streamliner: '68 USA. Tja, de binding valt stukje bij beetje uit elkaar, de D snaar loopt aan, hals is effe-wennen-smal, hogerop de toets spelen is lastiger dan het lijkt, bij te pittig aanslaan knal je de lage E uit zijn zadel, maar mijn god.... het is een heel koor met engeltjes. Pas maar weer een keer meegenomen naar een optreden en dan is het lastig om het koppie er bij te houden en er geen tonepuristen gear-nerd egotrip van te maken :nervous: Ik hoop dat ze nog lang meegaat.