je wilde toch voor de barok een gebogen achterkant doen? of heb je dat plan alweer laten varen?
je wilde toch voor de barok een gebogen achterkant doen? of heb je dat plan alweer laten varen?
Ja, dat plan staat nog steeds.
Maar weet niet of het binnen dit jaar af komt. Denk dat ik voor de randinleg ruim een maand nodig ga hebben (ieder stukje moet afzonderlijk op maat gemaakt worden).
Heb me nu tot doel gesteld de luiten zo rond de meeting af te hebben.
De gitaar is extra, zie wel hoe ver die dan staat.
Heb net de een na laatste duig op de octaafluit gezet. Vanavond de laatste.
Morgen de duigen gelijk vijlen en de sluitkap er op. Dan kan donderdag de hals gemaakt worden en de lijmrand er in.
http://i18.photobucket.com/albums/b1...t/DSC05065.jpg
http://i18.photobucket.com/albums/b1...t/DSC05064.jpg
Bovenblad bebalken doe ik waarschijnlijk op school, omdat daar een gecontroleerd klimaat is.
Het halsje van deze fineer ik niet, wordt gewoon uit massief esdoorn. Misschien dat ik hem wel zwart politoer.
Hoe meer ik dit hier lees, hoe meer zin ik krijg om ook die opleiding te volgen.
Maar hoe staat dat met toekomstperspectief? Het lijkt mij nogal moeilijk om als gitaarbouwer te overleven.
Kom eens langs zou ik zeggen. Op 27 april is er een opendeurdag.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Valoosj
Tsja, dat is inderdaad lastiger.
Over hoe het leven als gitaarbouwer is kan ik je weinig vertellen, ben nog niet klaar met de opleiding. Denk dat Ernieman en Enra je hier meer over kunnen vertellen.
Apart is dat het altijd een van de eerste vragen is die je krijgt.
"Ow jij doet gitaarbouw, is daar nou iets in te verdienen?"
Er zijn weinig bouwers die volledig van gitaarbouw leven. De meesten hebben en ander beroep en doen het bouwen er naast.
Zelf wil ik proberen werk te zoeken en parttime te gaan bouwen. Hopelijk kan ik dit in de toekomst meer en meer uitbouwen.
Kortom, voor het geld moet je het zeker niet doen.
Toch heb ik er voor gekozen het wel te doen. En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Het is in één woord fantastisch. Ik kan me geen mooier beroep bedenken. Maar ja, ik ben dan ook een idioot volgens velen.
Heb gemerkt dat gitaarbouw meer is dan alleen een beroep, het is voor mij meer een manier van leven. Het is hard werken, maar geeft verschrikkelijk veel voldoening.
Afgelopen zomer heb ik gewerkt bij een fietsenzaak als monteur. Na twee weken werd ik gillend gek. Kon niets meer bijleren, wielen spaken was een eitje, banden plakken werd een sleur, versnellingen kon ik voor je uittekenen en bandmaten plus de inventaris van de winkel kende ik vrijwel uit m'n hoofd. Het leukst was nog het werken aan peuterfietsjes, omdat daarvoor vrijwel ieder onderdeel aangepast moest worden.
De eentonigheid van het werk, constant hetzelfde. In andere banen had ik dit ook, werd er depressief van. Als ik zoiets moet doen tot m'n 65e verhang ik mezelf liever nu direct.
Ik werk mezelf liever in 10 jaar volledig kapot als gitaarbouwer, dan te verzanden in een gezapig leventje van 9 tot 5.
John Bogdanovich verwoordde het mooi in zijn boek Classical Guitar Making;
"In this day and age, a lifestyle as a solitary craftsman of any type is nog an easy road, but it has been right for me. Anyone who has chosen this type of life has done so because of a strong desire to create and an unwillingness to simply live the unexamined life."
Nog zo'n fantastisch citaat:
... Making a guitar also makes excellent therapy. Along the way you will learn many things, not just about guitar construction. You will learn about human behaviour, espescially your own. Things will not always run smoothly: there will be setbacks as wel as triumphs; problems to solve as well as moments of exhilaration. How you deal with these as they occur is a measure of your progress, as a guitar maker and as an individual. Enjoy the journey.
- Jonathan Kinkead in zijn boek 'Build Your Own Acoustic Guitar
Daar doe je het toch voor? Ik kan gewoon niet achten tot ik volgend jaar begin met gitaarbouw. Ik studeer nu Medische Laboratorium Technologie en ben nu op stage, maar ik zie mezelf die job niet doen voor de rest van m'n leven. Zeker niet voltijds. Misschien ga ik in het onderwijs. Misschien bevalt gitaarbouw me zo erg dat ik me daarop focus. Misschien wordt het wel iets heel anders. Ik maak me er geen zorgen om. En ik raad iedereen aan hetzelfde te doen. Ik leef nu en ik zie wel wat er komt.
Kan je gitaarbouw ontplooien als (neven)beroep, zoveel te beter. Lukt het niet dan heb je toch nog een mooie hobby.
Toch bezorgt het mij nog weleens slapeloze nachten. Niet over doorgaan met gitaarbouw, verre van, maar wat ik verder moet gaan doen.
Hey grappig.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Zjef
Ik ben zelf eerst begonnen met gitaarbouw (Boom, zelfde als Javaca dus, maar een paar jaartjes eerder) omdat ik bij de gratie Gods niet wist wat ik wilde gaan doen na mij middelbaar. Na 3 jaar opleiding kom je er toch wel achter dat het een heel mooi ambacht is wat je geleerd hebt, maar er heel moeilijk je brood mee te verdienen is. Ofwel wordt je kluizenaar, zonder sociaal leven en/of een lief en beun je dag en nacht door. Ofwel wordt je in 1 klap beroemd door een gitaar aan een bekend persoon te verkopen.
Ik merkte dus dat dat niet ging (ik had toen een lief :satisfie: ) en ben maar verder gaan studeren voor iets waar wel brood in zat: "Medisch Laboratorium Technoloog".
Na mijn hogeschoolopleiding heb een een tijdje deeltijds gewerkt en deeltijds in bijberoep gitaarbouw. Nu werk ik voltijds als laborant (Pathologie), maar omdat ik nu alleen woon valt het erg zwaar om dan daarnaast ook nog eens gitaren en aanverwanten te bouwen.
Het is prachtig om te doen, maar weet waar je aan begint. Zeker als je met opdrachten gaat werken om op bestelling te bouwen.
Daarnaast wil ik ook wel verduidelijken dan zo'n opleiding lang niet zaligmakend is. Er zijn hier op het forum genoeg voorbeelden om te laten zien dat het ook met (veel) zelfstudie kan (ook acoustisch). Handig dat je op een opleiding alles voorgeschoteld krijgt, maar soms veel meer voldoening gevend om zelf iets uit te zoeken (met een beetje hulp misschien van een lotgenoot).
...en er zijn hier genoeg 'lotgenoten'!
Zonder het internet, nouja, zonder een paar boeken als basis en dan enkele fora (m.n. mimf.com) had ik nooit een akoestische gitaar gebouwd. Die electrische gitaren, die zijn te danken aan Melvyn Hiscock en z'n boek, alhoewel de ontwikkeling daarvan sterk is beinvloed door allerlei fora en andere zelfbouwprojecten. Dat akoestische, tja, dat vond ik maar indrukwekkend ingewikkeld. Echt jaren lang zitten lezen, forum volgen, meer lezen, meer forums volgen, voordat ik gewoon dacht 'boeien, ik probeer het gewoon!'. En dat ging me nog redelijk goed af ook.
Mis ik soms de structuur die een school mij zou bieden? Ja, dat wel. Met name iemand met ervaring die dan kan zeggen 'kijk, dit is dus een tap tone. Dit is dus hoe je een schaaf echt hoort te gebruiken. Zo maak je een <soort houtverbinding> zonder al teveel gedoe'. Soms zit je in je uppie het wiel opnieuw uit te vinden. Soms op een makkelijkere manier dan de 'standaard' manier, soms veel ingewikkelder. Maargoed, je leert er wel ontzettend veel van. En een leuker hobby bestaat simpelweg niet, IMO. Nouja, hobby....dat impliceert dat het gewoon voor de leuk is, maar die passie ligt toch net wat dieper...
Mattia (arts in spe...nog iets meer dan 3 maanden...)
Een opleiding is zeker niet zaligmakend, er zijn ook mindere kanten aan. Maar over het algemeen wordt het ervaren als een inspirerende en stimulerende omgeving.
Het meest heb ik eigenlijk geleerd in het eerste jaar, de rest was eigenlijk oefenen, perfectioneren en uitbouwen van die kennis en vaardigheden. De laatste twee jaar trek ik vooral m'n eigen plan. De leraar is meer iemand op wie je terug kunt vallen en dingen mee kunt bespreken, niet iemand die precies uitstippelt wat er moet gebeuren.
Op het moment ben ik op zoek naar werk. Maar het is lastig iets te vinden.
In Juli ben ik klaar, en hoop dan aan het werk te kunnen. Niet dat ik zo graag aan het werk wil, maar het is nodig. In september hopen m'n vriendin en ik te trouwen en er moet simpelweg brood op de plank komen.
Wil wel blijven bouwen, ook al moet het in een klein ateliertje en met beperkte middelen.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Javaca
zoals je nu thuis bouwt?
Nah, ik heb een aantal maanden (stuk of 6?) bij jan in de klas gezeten, echt compleet niet mijn ding...
ik vind het leuk om te doen, maar ik heb gewoon heeel veeel tijd nodig omdat ik gewoon (nog) niet precies genoeg ben ervoor, zodra ik de mogelijkheid heb wil ik wel weer bouwen (elektrisch), maar als ik het goed zou kunnen als werk? nee totaal niet mijn ding!!!
ik heb mijn passie nu meer bij licht en geluid liggen, alleen daar is het nog ingewikkelder om er lekker van rond te komen zonder je binnen 10 jaar arbeidsongeschikt te werken!!!
Zucht.........