like so?
https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net...c8&oe=5EFEF0D2
Lekker.:ok:
https://static.bax-shop.nl/image/pro...ont.JPG?key=og
Zo eentje heb ik, een classic 60's.
Maar hij is gemaakt in Mexico, dus dat telt niet.
Metal op een Tele! Die guy van Underoath. Tim McTague. Maar dat zal al helemaal niet goedgekeurd worden door de metalpolitie hier...
https://2.bp.blogspot.com/-XoC8DGbjd...+McTague+5.jpg
Jammer dat dat niet telt :)
Qua teles weet ik het niet, en hoe veel spreiding er op zit weet ik ook niet, maar op de Mexicaanse charvels die ik getest heb was eigenlijk niks aan te merken.
Dat is een mooie oplossing denk ik.
Ik heb er momenteel vier; nummertje vijf is in aanbouw. Hier even de laatste twee want die vind ik het coolst:
https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net...80&oe=5EFC4B5B
Amp testen doe ik uitsluitend op deze twee.
Even een serieus advies in dit briljant humoristische draadje (hè hè, het forum is niet dood!): cavalier pickups. Check TDPRI maar eens. Ik heb al eens een Mex cabro gehad met twee trons....mwoh. Standalone klonk het aardig maar het verzoop ernstig in de mix. Het fijne van Cavalier is dat zijn beschrijvingen goed kloppen, betaalbaar zijn en serieus goed in klank en dynamiek. Ik heb de wat pittigere set en dan kun je met pup hoogte werkelijk perfect afstellen hoe stevig je wil of liever iets dichterbij traditioneler Tele.
Ter referentie, ik vond de standaard Baja elementen te laf. Geen porrie, wel polink maar daar houd ik niet zo van :)
ik weet even niet hoe de gitarist van de voice of holland band heet, maar die zie je merendeels
met een tele van alles spelen.
in een vorig seizoen was er ook nog een firebird, maar die zie ik nu niet meer
@mitch Cool. Ik heb nog wel gas voor een betaalbare Tele. Zo'n pup-wissel en je bent er wel.
Het zal inmiddels een behoorlijke verzameling gitaren zijn.
Echt serieus fijne pickups. Ter referentie, ik zit met zijn stevige set (vergeet de naam, maar de check de website, iets met huge Lion of zo) en dan zit ik met deze 'fat' Tele net een slagje onder een Les Paul met relatief low output PAFs maar niet dat je meteen je volume enorm moet aanpassen zoals je bijvoorbeeld hebt als je overgaat van een LP met dikke Gibson humbuckers naar een standaard stratje.
En je hebt wel wat meer mids, maar niet overmatig.
Is een tele met humbuckers eigenlijk wel een tele? Je hebt tegenwoordig zelfs 7 en 8 snarige exemplaren... (waar zouden die eigenlijk voor gebruikt worden? Country? Bluegrass? Marco borsato?)
Het is een leuk canvas om vanalles in te proppen maar het karakter veranderd dan zoveel dat je niet echt meer van een telecaster kan spreken mij inziens...
Ik heb er even wat uitgebreider zitten kijken, en deze lijken mij wel interessant:
Bridge:
Nocaster Holy Grail Lion - Tele®/Esquire® bridge pickup. 43AWG over A3 rod magnets. That original classic earliest vintage 1950/51 Fender® Esquire®/Broadcaster/Nocaster tone is back and fattened up with a higher coil wire turn count to squelch the shrill treble and thicken the midrange. This is the "mistake" pickup, the one where a pickup winder fell asleep at the wheel and added near 2000 more coil wire turns. It has that fat vintage tone that we sought back in the day, but could never find ... but we did! It's the Holy Grail of the earliest Fender® bridge pickups. Twangy, thick, clean, clear, with no ice-pick-in-the-ear. Black or ivory/parchment string wrapped, supplied with mounting screws and tubing.
neck:
The Fat Lion King - The Fat Lion King offers more output and more midrange that its Lion King brother, for those wishing a bolder Tele® neck pickup tone and output. The thin nickel-silver mirror chrome cover is independently grounded from the coil leads, allowing phase reversal and easy hook up with ANY type of pickup select switch: 3-way, 4-way, 5-way, mega, etc. A5 rod magnets under 43AWG coil wire. Supplied with body or pickguard mounting screws and height tubing.
Die Fat en Huge Lion zijn dik en vet, bijna P90, 'not best nor meant for twang tone'. En dat zoek ik niet.
Al 50 jaar ook met humbuckers dus ik zou daar niet roomser dan de paus zijn.
Bij Les Pauls vraagt niemand zich af of een single coil op een LP wel een echte LP is.
Ik bouw m'n eigen gitaren tegenwoordig, heb dus geen Warmoth of Crimson meer nodig ;) en de 3 pup LP blijft echt mijn zwakke plek hoor.
@pepe: valt mee. Ik zat begin 2018 op de 104; vond ik een mooi getal, twee per week, maar heb uiteindelijk er bijna de helft van geloosd. Zit nu weer rond de 75, inclusief de meest speciale Warmoth's maar ook die overweeg ik te verkopen.
Ik begrijp je. Die keuzes zijn prima. Tussenstand wordt sowieso mooi open hoor. Het fijne vind ik dat je met pickup hoogte, voor mijn gevoel meer dan met andere elementen, kan regelen of het daadwerkelijk meer richting P90 output gaat of meer 'iets dikkere single coil'. Dat hals element heb ik ook en die is echt fantastisch voor leads ook.
Weet je wat het grappige is, zelfs met humbuckers blijft er iets tele-achtigs in zitten. Ik heb meerdere tele's gehad en de tele die is overgebleven is de meest afwijkende. Mahonie body, ebben toets, humbuckers. Het zal de constructie zijn, ik weet het ook niet, maar er zit nog steeds iets tele-achtigs in. Zit 'm in de attack heb ik het idee, want dat is ook typisch iets tele-achtigs denk ik. Zo gezegd heeft ook een tele met humbuckers weer helemaal z'n eigen karakter. Eigenlijk net als een superstrat z'n eigen karakter heeft.
Als je het over de constructie hebt.....Als je een telecaster met een niet-telecaster brug en een humbucker hebt, dan is de constructie toch eigenlijk hetzelfde als van een hardtail strat met humbucker?
Nou wordt er weleens gezegd dat een hardtail strat niet als een normale strat klinkt, maar ik heb nooit gehoord dat men dan zegt dat dat als een tele klinkt.
Ik ben in de war :D
Als je nou een Strat wil, maar zonder middle pickup (die tussenstanden kunnen me gestolen worden)... en laat die trem ook maar weg.
https://www.hiranogakki.com/eg/120803/02/1.jpg
Dan gaat het uiteindelijk alleen om vorm.
edit: O, en zo min mogelijk slagplaat graag. En laat die tweede tonepot ook maar.
Dat zou wel iets voor mij zijn en dan 24. scale & mustang schakeling.
En dan zeggen ze tegen mij dat een mahonie body niet anders klinkt dan een elzen body.....of in ieder geval dat de houtsoort niet uit maakt....
Ik denk dat alles aan een gitaar uitmaakt, maar dat de hals het meeste invloed heeft.
Ik ben een stratofan..ooit eens een telecaster geprobeerd ...was niet zo mijn ding..een mexicaantje...hals lag me niet...klank ook nie...en nooit graag gezien....maar mee ouder te worden, word ik toch meer liefhebber voor de tele..ben al een tijdje aan het uitkijken om een strato te wisselen voor een tele..maar dan wel ne USA..voor minder ga ik nie.
De Dam krijg je er niet mee vol.
Het heeft me nog nooit echt kunnen overtuigen zo'n Tele.
Ik heb dan ook nog nooit een echt goede bespeeld, maar dat terzijde.
ergens jaren tachtig had een maat van me een van de eerste squier telecasters gekocht.
toen kostten ze, wegens introductie nieuw B-merk, nog eens geen reet. (400/500 gulden ofzo)
Dat was een fantastische gitaar. Spijt als haren op mijn hoofd....
Niks mis met een goede telecaster, voor mij de fijnste ergonomie ever , boven mijn stratje (volumeknop!) en jazzmaster (ietwat lomp model) . Met deze - met een setje Twang Kings - plop ik moeiteloos door elke bandmix heen:
http://members.ziggo.nl/krabmoer/web/tel1280.jpg
EDIT: Oh eh, @Dweezman: een mokka(!) Deluxe(!) , me very likey ! :mmmm: