lijmtangen zijn dan inderdaad nodig, maar nooit te strak zetten, anders pers je teveel lijm uit de naden:ok:
Printable View
ik krijg altijd pijn aan mijn buik van dit soort topics
net zoals praten over pijn aan je ballen ...erover praten en lezen doet al zeer
+1, heb ik ook heel erg (vooral met gitaren ;))
Niettemin, ik heb eens op een gitaar van de gitarist van Do Make Say Think gespeeld, en hij zei dat de kop meerdere keren gebroken was geweest. Je zag het wel, maar hij speelt er toch hele concerten op en hij tourt er flink mee.
Zo ook ken ik iemand die een tijdje terug een gebroken Les Paul heeft gekocht in de USA, haar in NL heeft laten repareren, en zo heeft hij nu voor weinig een Gibson Les Paul...
Super dat je Niels uit de brand helpt, met jouw ervaring zal deze lijmjob (het is inderdaad een heel mooie breuk om te lijmen, de foto's toonden ook al dat hij niet goed gelijmd was. Wat in dit geval waarschijnlijk een geluk bij een ongeluk is).
M.b.t. het vlakken maak je me nieuwsgierig. De fret wordt toch niet harder/slijtvaster door het vlakken? Stel dat bij 1000 X contact tussen snaar en fret de fret 0.1 mm slijt, dan heeft het wel of niet vlakken daar toch geen invloed op? Maar iedere vlakbeurt haal je ook weer wat van de fret af, waardoor je sneller door de fret heen bent. Zelfs als je dat niet zou doen, dan zal door het crownen het contactoppervlak kleiner zijn, waardoor de slijtage daar groter wordt. Maar dat zijn dus allemaal mijn ideeën en aannames. Daarom speel ik altijd door tot je wel "moet" vlakken. Hoe zit het volgens jou?
frets worden niet harder en slijtvaster van vlakken.
De frets op de prs zijn al behoorlijk ingekeept waardoor bending en pulling steeds moeilijker wordt.
wel is het zo dat als de snaar door een keping loopt, hij makkelijker verder gaat inslijting en het spelen gaat beïnvloeden.
Als een fret door spelen een vlakte heeft is het niet zo erg, maar als ze al echt in een inkeping komen te liggen, zijn ze te ver ver heen en moet je wel vlakken
dan was die denk ik op de headstock gebroken, maar de hiel zat zo slecht vast dat die losschoot en de spanning van de snaren wegviel, waardoor de headstock geen kracht te verduren kreeg.
Wat wel opvallend is, is dat de lak knetter hard is en er heel veel lak is weggesplinterd.
Good point.
Moraal van het verhaal: óf koop een Fender met geschroefde Esdoorn hals, óf wees gewoon zuinig op je instrument ;)
foto's van de reparatie?
En we zijn van start gegaan.
Omdat de hals toch helemaal uit de body lag heb ik eerst de fretten maar gevlakt en het fretboard behandeld met citroenolie (was een beetje uitgedroogd en een beetje vies van het spelen).
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/001-76.jpg
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/002-78.jpg
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/003-68.jpg
even de humbucker eruit gedraaid, raampje is compleet kapot en nu is de ravage redelijk goed te zien, let ook op de zijkant van de pocket, waar weinig lijm te bespeuren is...
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/004-66.jpg
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/005-61.jpg
Inderdaad super tof dat hij me wilde helpen!:)
Ben benieuwd hoe hij zo speelt...en hoe hij er uit zit...aangezien al die lak is weggesprongen (vind nog steeds stukjes lak in mn kamer:( )
Valt me erg tegen van die fabrieks fout:( ik dacht dat ik met prs wel kwaliteit kocht (ook al is het koreaans).
Maarja, anders was hij waarschijnlijk dus bij de head gecracked? Had niet veel beter geweest denk ik...
headcrack is denk ik zelfs slechter. De gitaar kan nu tenminste nog hersteld worden zonder echte schade te hebben. Verbinding is precies hetzelfde.
Misschien gaat hij zelf beter klinken doordat hij nu wel goed gelijmd wordt!? Meer sustain misschien??
ben benieuwd naar het resultaat. :ok:
verbinding is niet hetzelfde hoor.
de hele onderkant van de hiel, met een dikte van anderhalfmilimeter is blijven zitten.
Er is inderdaad een heleboel lak weggesplinterd, ik zal kijken of ik het iets kan camoufleren, maar je blijft het helaas wel zijn, relic heet dat, sommigen betalen daar zelfs voor..... voor lelijke plekken:D
Koel, relic PRS :blast:
Benieuwd hoe het resultaat er uit gaat zien.
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/001-78.jpg
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/002-80.jpg
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/003-70.jpg
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/004-68.jpg
http://i471.photobucket.com/albums/r...976/005-63.jpg
de hals zit erin, lijkt makkelijk maar dat is het niet.
Vanavond de laatste lijmresten verwijdert en goed naar de breuk gekeken en eventuele oneffenheden, zoals ik kon beoordelen zijn er weinig houtsplinters van de breuk afgekomen.
De lijmtangen bevestigd en de klossen om hem bij de joint en net daarvoor ook goed strak op elkaar te houden.
trickey werkje, omdat de hals er goed in moet zitten ivm de bespeelbaarheid.
Dat wou ik net zeggen ja; het vastlijmen zelf is niet zo moeilijk, maar om hem weer precies onder de goede hoek erin te krijgen. Dat was bij mijn zelfbouwkit ook al zo'n gepiel.
Wat voor lijm gebruik je hier voor?
Titebond of iets anders?
Een prit stift :D
zal wel tite bond zijn.
Meeeeen wat een griezelgitaarfoto's zijn dat dan weer... nice job! :ok:
Goeie truuk om dat touw aan te spannen met een schroevedraaier, mooi strak zo,
maar je moet er wel even een kartonnetje of zo onder doen hoor
anders beschadig je de lak misschien... :roll:
ziet er goed uit, denk dat het helemaal goed gaat komen! :ok:
Ziet er goed uit:)
Zoveel lak is er toch niet weg? Aan de voorkant lijkt het iig mee te vallen.
Volgens mij zijn bespeelbaarheid en afstelbaarheid je enige zorg. En als de gitaar optisch ook weer netjes wordt is dat meegenomen maar je blijft het echt altijd wel zien.
Helemaal kaalschuren die plank, vlammetje er overheen en aflakken met een transparante lak. :cooler:
Riep iemand brand?
Mooi werk Geert!
Als je je verveelt heb ik nog een Dot liggen met beginnende neckcrack (bij de headstock) :D
Ja dat klopt, een dun laagje, maar je moet niet alles er tussenuit persen:ok:
Ik heb dit vaker gedaan:soinnocent:
De truc is om een lijmfilm te laten ontstaan die niet dik is, maar genoeg om beide delen goed te hechten.
Je moet klemmen, maar niet zo hard dat je alle lijm er tussenuitperst,
Edit: ik heb houtbewerking van mijn vader geleerd die in zijn jonge jaren meubelmaker en timmerman was.
mijn vader heeft de blaren op zijn handen als hij met houtklemmen bezig is geweest. De lijm moet wel overal zitten, maar het laagje moet zo dun mogelijk zijn.
Hij heeft geen zin om hier te reageren maar zoiets zij hij:
Lijm is zwakker dan hout, dus je moet zo weinig mogelijk lijm gebruiken om die zwakke schakel kleiner te houden. De verbinding hout op hout is super sterk. Dus zo min mogelijk lijm.
Voorbeeldje: Als je een muur metselt, moet de laag niet centimeters dik zijn, want dan duw je de muur alsnog zo omver. Maar als je er een niet te dik laagje specie tussen doet, krijg je een heel stevig geheel.
Edit: Mijn vader is niet alleen in zijn jonge jaren, maar later ook nog scheepstimmerman geweest. En meestal is dat toch een preciezer werkje dan gewoon timmerman. Hij heeft o.a. wel op miljoenenschepen van rijke arabieren gewerkt. Met gouden kranen, deurknoppen en al.
blaren op zijn handen?, ik draai ze strak aan hoor, maar blaren heb ik niet.
De stelling die jij geeft dat lijm de zwakke schakel is in de hechting klopt naar mijn mening niet, want cracks onstaan niet in de verlijming, maar altijd er naast, deze gitaar is een goed voorbeeld, de hiel is geknakt in het hout maar zeker niet in de lijmverbinding.
als een headcrack gerepareerd is knapt die nooit in de lijmverbinding, altijd er net naast.
De lijm die ik gebruik wordt knetter hard en heeft een treksterkte van 50 kg per vierkante centimeter
Nou ja, ik kan het verder ook niet uitleggen, maar wat mijn vader net zei klonk me behoorlijk logisch in de oren. Maar je kan het wel testen als je er benieuwd naar bent. Gewoon twee latten hout met de uiteindes op elkaar lijmen, en dan 1 keer met de lijmklemmen zo strak mogelijk, dat de lijm die er tussenuit kan er ook tussenuit is, en 1keer met de manier hoe jij het doet. En dan als het uitgehard is de plank tegen de muur slaan en dan zien wat er gebeurt. Persoonlijk zou ik daar niet de moeite voor doen :soinnocent: maar als je benieuwd bent kun je het altijd proberen.
(die cracks die weer ontstaan, hoever naast de lijmverbinding is dat meestal, spreek je dan van enkele millimeters, of op bepaalde plekken ook tegen het lijm aan, maar dan dat de lijmlaag wel intact blijft)