REVIEW - Gitaren boven de 1000 Euro

Taylor 410
Prijs 1300 euro (met korting) bij Kees Dee.
Fishman Matrix Infinity (gratis ingebouwd)
Vorm:dreadnought.
Muziekstijl: voornamelijk flatpickng.
Waarom deze gitaar:ik heb op zowat alle mooie gitaren bij Kees Dee gespeeld
hij heeft bijna alle topmerken.De klank van deze gitaar mag er zeker zijn maar ik viel vooral voor de bespeelbaarheid, honderd procent rechte kwaliteitsnek, daardoor zeer nauwkeurig af te stellen ik speel nog maar 2 jaar maar had slechts 2 weken nodig om van 011 snaren naar 012 te gaan.
De enige die in de buurt kwam kwa bespeelbaarheid was Santa Cruz die klinken ook beter maar zijn aanzienlijk duurder.
Dit is dus een droomgitaar om op te spelen.
Geluid:wat feller dan mijn Furch, sprankelt wat meer, hangt vooral van de snaarkeuze af. Elixir nano vind ik niet zo geschikt, ik heb er Elixir polyweb opgelegd klinken warmer dat moet je dus zelf een beetje uitzoeken.
Ik moet zeggen dat ik bij Kees Dee zeer fatsoenlijk behandeld ben ik heb ook de korting gekregen die van toepassing is voor het 21 jarig bestaan van de zaak, ik wist hier helemaal niets van ik heb deze gitaar al een week of 3 toen was er van korting nog geen sprake.
Ik heb er de nieuwe Fishman matrix infinity laten inbouwen, ongelofelijk hoe goed deze klinkt op een akoestische versterker, beter dan het ES systeem van Taylor vind ik.
Ik ben zeer tevreden, de lichte bespeelbaarheid is motiverend om mijn spel te verbeteren.Achteraf heb ik moeten vaststellen dat het fretwerk niet helemaal vlak is dat ga ik laten oplossen door een gitaarbouwer.
Ondertussen is dit probleem opgelost, daardoor is het nu pas goed mogelijk om de klank juist te beoordelen en kan ik zeggen dat deze gitaar een absolute beauty is. Mijn Furch heeft meer karakter de Taylor is iets vlakker maar met zeer mooi sprankelend hoog,de Taylor is door zijn gelaserd bovenblad even luid als de Furch en dat is toch verbazingwekkend omdat de Furch een super jumbo is.De hals van de Taylor is absolute top de halskromming bedraagd slechts 0,2 mm zonder fretbuz.
foto's:http://i213.photobucket.com/albums/c...m/IMG_3338.jpg,
http://i213.photobucket.com/albums/c...m/IMG_3336.jpg, http://i213.photobucket.com/albums/c...m/IMG_3335.jpg, http://i213.photobucket.com/albums/c...m/IMG_3333.jpg

Gitaar : Breedlove AC25/SR Plus
Prijs : 1160,-

Ook ik heb deze mooie gitaar gekocht bij Kees Dee met de 21-jaar-10-procent-korting. Normaal 1285,- en nu voor 1160,- inclusief luxe koffer.
Dit is mijn eerste knappe acoustische gitaar. Ik heb een halve dag in de kelder van Kees zitten spelen op diverse gitaren die binnen mijn budget pasten (en dat waren er genoeg!)

Uiteindelijk sprongen er naar mijn smaak 2 uit. De Taylor 214CE en deze Breedlove.
Beide gitaren voelden goed aan. De hals van de Taylor voelde een fractie breeder en platter aan dan de Breedlove maar waren beide lekker bespeelbaar. De klank was totaal niet vergelijkbaar. Echt twee totaal verschillende klanken. De Taylor was wat dunner en feller dat de Breedlove die iets warmer klonk met iets meer mids. Ondanks de grote verschillen was het toch een lastige keuze, want beide klanken spraken me wel aan.

Vervolgens even ingeplugd op een versterker. Hier was de Fishman-pu in de Breedlove wat mij betreft de winnaar. De versterkte klank was veel voller en krachtiger dan de Taylor.
Na wikken en wegen toch voor de Breedlove gegaan.

Pas thuis merkte ik enige fretbuzz op de hoge e in de 11e positie. Dit was me bij de testrit niet gelijk opgevallen (door de herrie van vele testende gitaristen waarschijnlijk). Dit is overigens perfect verholpen onder garantie.

http://inlinethumb63.webshots.com/26...600x600Q85.jpg

http://inlinethumb23.webshots.com/44...600x600Q85.jpg

http://www.youtube.com/watch?v=p2YvbYVX2OE

Gitaar: Babicz, Identity series, model Acute Fingerstyle
Prijs ongeveer 1300€, :
Vorm: Florentine pointed cutaway
Mahogany nek, massief Rosewood achter- en zijkant
Massief Engelman Spruce top, Rosewood headstock top
Rosewood brug (verstelbaar)
Rosewood snaar houder,
Satin afgewerkte top and nek,
Hoogglans afgewerkte achter- en zijkant,
Zwart/wit binding, 1-13/16" wider nut width,
24.75" shorter scale length,
15" lower bout, Two-Way truss rod,
Grover tuners-sealed,
Zwarte tuners,snaarhouders en trap plate,
NuBone TM kam,
NuBone TM Compensated Saddle,
20 polished frets,
L.R. Baggs iMix Onboard active E.Q

Muziekstijlen: Brede muziekstijl smaak, voornamelijk Fingerstyle, maar door de verstelbare hals te gebruiken van fingerpicking tot slide.

Waarom deze gitaar?
Ik heb gezocht naar een fingerstyle gitaar, die meer mogelijkheden biedt voor het verstellen van nek/brug en actie. Eigenlijk is de keuze daarin opmerkelijk beperkt. De akoestische gitaarbouw wereld is m.i. niet echt innovatief te noemen. Uiteindelijk bleef er maar 1 gitaarbouwer over, Jeff Babicz. De Identity serie Fingerstyle was de enige die voor mij aan al mijn voorwaarden, (electrisch te versterken en een wat bredere nek) voldeed. Na eindeloos zitten lezen en luisteren naar reviews, en goede raad van een vriend van mij in New York, die op mijn verzoek op deze Babicz heeft gespeeld, de gitaar besteld bij Jeff Babicz.
De gitaar werd afgeleverd bij Stan Jay, eigenaar van de Mandolin Brothers New York, waar ik hem uiteindelijk zelf ophaalde.

Kun je het geluid beschrijven?
Zeer helder geluid over het gehele spectrum. Door de verstelbare nek en brug, is de toon loep zuiver over het hele fretboard. Als ik de klank zou moeten omschrijven zou ik zeggen dat het ergens tussen een High-End Martin en Taylor zit. Warme, maar toch luide bas en het hoog is zeer helder, crisp?
Het geluid is te beïnvloeden door de hals dichter of verder weg van de snaren te stellen. De actie is daardoor af te stellen van super laag tot “slide” hoog.
Het spelen op de gitaar gaat heel soepel en snel. De snaren slaan heel licht aan. De standaard Babicz snaar is .012, maar het voelt alsof het .010 snaren zijn. Dat komt omdat de snaren over de totale lengte een stuk langer zijn dan een standaard snaarlengte. Het benden gaat door de grote snaar lengte ook veel soepeler dan op mijn andere gitaren.
Het volume is groter dan ik op andere akoestische gitaren gehoord heb. Kennelijk komt dit door de unieke bouwwijze van het bovenblad. Door de snaren aan de buitenzijde van het bovenblad te verankeren, zijn er veel minder braces nodig onder het bovenblad. Het bovenblad kan daardoor makkelijker mee vibreren.
De elektrische versterking wordt geregeld door een L.R. Baggs iMix. Dat bestaat, zoals de naam al aangeeft, uit een regelbare mix tussen een stereo microfoon en een piezo element onder zadel.

Verder opmerkingen/promotiepraatjes/etc.? Plaatje ...

http://grizz.smugmug.com/photos/676874880_Vxh4s-M.jpg

http://grizz.smugmug.com/photos/676874284_njk95-M.jpg

http://grizz.smugmug.com/photos/676874401_LVSqV-M.jpg

http://grizz.smugmug.com/photos/676873827_RUgo2-M.jpg

http://grizz.smugmug.com/photos/676874580_axPrE-M.jpg

Youtube test Babicz gitaar filmpje 7 min.
http://www.youtube.com/watch?v=ELv8tljUomg

Hierbij een review van mijn nieuwste aanwinst: Een Gitane DG-560 gypsy jazz nylon, Lulo Reinhardt signature (jawel, familie van...)

Zoals bekend hebben gypsy jazz gitaren meestal stalen snaren waar dan met een dik plectrum en veel bravoure op wordt geragd. Je zou kunnen zeggen dat het shredden door gypsy jazz gitaristen is uitgevonden. ;)
Minder bekend is het feit dat de eerste gypsy jazz gitaren van Maccaferri geen stalen snaren hadden maar darmsnaren, net zoals klassieke gitaren in die tijd. Blijkbaar was dat geen succes want al snel ging men over op stalen snaren.

Saga Music probeert nu de originele Maccaferri opnieuw leven in te blazen met de Gitane DG-560 en uiteraard zijn die darmsnaren nu vervangen door diervriendelijk nylon. De gitaar heeft een bovenblad van licht gekleurd Port Orford ceder dat daardoor erg op fichte lijkt. De achter- en zijkanten zijn van gelamineerd cypres, een traditionele houtsoort voor flamenco gitaren. Laminaat zul je misschien niet verwachten in deze prijsklasse maar voor een gypsy jazz gitaar is dat business as usual.
Overige specificaties: Ebben toets en brug, walnoot binding, bone zadels en een nul-fret. Verder zoals het hoort bij gypsy jazz gitaren een afwijkend klankgat, in dit geval de D-vormige "grande bouche". De gitaar is gemaakt in China maar zeer goed afgewerkt. Ik kon geen fouten ontdekken, behalve enkele (lijm?)restjes die zonder probleem met de nagel konden worden verwijderd.

En hoe klinkt zoiets nu? Laat ik het maar meteen verklappen: Als gypsy jazz gitaar is deze poging niet geheel geslaagd. Wanneer je de commentaren elders leest dan wordt als belangrijkste minpunt het gebrek aan volume genoemd. Niet zo gek natuurlijk want die gasten zijn stalen snaren gewend en dat volume ga je niet halen met nylon. Ik moet echter toegeven dat ook voor nylon het volume vrij bescheiden is. Ik betwijfel dan ook dat je hiermee flamenco kan spelen zoals men beweert.
Nu speel ik geen gypsy jazz of flamenco dus het zoetgevooisde karakter van deze gitaar kan me wel bekoren. Hij klinkt mooi evenwichtig over het hele frequentiegebied. Volle bassen, helder in het hoog en genoeg midden voor de nodige warmte. De definitie op de hele hals is dik in orde. Geen dode of slecht klinkende plekken en zelfs op dat kekke duikplankje krijg je een goede toon.

Geen idee wat voor snarensetje er op zat maar na een paar uur spelen stond de D-snaar al op knappen. Dat kan niet veel soeps zijn geweest. Ik heb er maar snel extra high tension D'Addario EXP snaren op gezet. En ziedaar, het volume gaat ook meteen een stukje omhoog. Waarom zijn er eigenlijk in de fabriek niet wat stoerdere snaren op gezet? Overigens moet je "extra high tension" bij nylon snaren in het juiste perspectief zien. Ben je stalen snaren gewend dan is dat gewoon een lachertje.

De DG-560 wordt ten onrechte wel eens gezien als een crossover/fusion gitaar. Zo is de mensuur 641 mm in plaats van 650 mm bij een normale klassieke gitaar, en de halsbreedte bij de topkam is volgens specificatie 48 mm in plaats van 50-52 mm (bij mijn exemplaar 49 mm). Het profiel van de hals daarentegen is helemaal niet crossover/fusion-achtig. Dat is een afgeplatte D vorm. Ook heeft de toets geen radius zoals gebruikelijk bij crossovers.
Al met al is dit geen licht bespeelbare gitaar. Ik merk dat ik er iets harder op moet werken dan op mijn Alhambra C3.

Hoe kwam ik er nu bij om deze gitaar te kopen terwijl ik helemaal geen gypsy jazz speel? Dat komt door mijn vader. Hij speelt wel gypsy jazz en doet dat op een klassieke gitaar. Dus toen ik ontdekte dat er zoiets bestond als een gypsy jazz gitaar was ik stomverbaasd dat daar normaal stalen snaren op zitten. En nu heb ik dan zo'n gitaar met nylon snaren, precies zoals het hoort! Nou ja, in mijn beleving dan.

Conclusie: De DG-560 is een vreemde eend in de bijt. Hij wordt in de markt gezet als gypsy jazz gitaar maar mist daarvoor het volume en de felheid. Dat geldt, ondanks de gebruikte houtsoorten, ook voor zijn flamenco kwaliteiten. Zoek je gewoon een klassieke gitaar in deze prijsklasse dan is er genoeg te vinden dat net even beter klinkt. Het zou eventueel een aantrekkelijk crossover gitaar kunnen zijn maar ook in die categorie is er een hoog "net niet" gehalte.
De DG-560 kost nieuw rond de 1100 euro en prijst zichzelf op die manier uit de markt. Eigenlijk is hij daarmee alleen interessant voor mensen die iets bijzonders in huis willen halen. Mocht je deze gitaar echter een paar honderd euro goedkoper aantreffen dan is hij zeker de moeite van het proberen waard.

En dan nu de pics...

http://i135.photobucket.com/albums/q...ps8398f364.jpg

http://i135.photobucket.com/albums/q...psd54d8bd1.jpg

http://i135.photobucket.com/albums/q...ps3dd86d86.jpg

http://i135.photobucket.com/albums/q...pse0a8c8ae.jpg

..............................En die wordt nog mooier als je er bloed zweet en tranen in legt..... Speule....

Mooi hoor, gefeliciteerd!

Hij ziet er wél mooi uit...

Ik verplaats hem even naar de sticky thread Reviews