... maar goed: met lange kabels alleen maar met TB-effecten spelen is dus nadelig?
Printable View
... maar goed: met lange kabels alleen maar met TB-effecten spelen is dus nadelig?
Beste gitaarnetters, ik post mijn vraag maar even hier.
Ik lees hier al een tijdje het subforum door maar echt duidelijk wil het nog niet worden wat de voor en nadelen zijn van TB en buffer.
Tot op heden heb ik alleen maar de effecten van mijn versterker gebruikt, dus heb ik op dit gebied zo goed als geen ervaring.
Kan hier iemand eens duidelijk omschrijven, wat de voor en nadelen zijn van een TB/buffer (een buffer de rest TB/een gebufferde tuner voor je effecten).
Bij voorbaat dank.
Voordelen TB:
- Geen klankkleuring
- Makkelijk zelf te maken (indien je zelf een pedaaltje maakt)
Voordelen buffer:
- Hoge ingangsimpedantie/-weerstand en lage uitgangsimpedantie/-weerstand, oftewel de spanningsval van je signaal uit de gitaar over de kabel wordt kleiner, en dus minder toon-verlies.
Daar tegenover staat natuurlijk wel dat het een versterker is en dat die het signaal enigszins kan kleuren, hoewel je dat ook als voordeel zou kunnen beschouwen.
Eén van de meest lastige onderwerpen, omdat het niet een AC'tje is. TB is niet altijd 'het beste' en buffers ook niet. En niet ieder buffer is hetzelfde...
True bypass pedalen kunnen reuze handig zijn. Je kloterige wah bijvoorbeeld, die je volume naar beden trekt als -ie alleen maar in je keten staat: ja, die wil je graag TB hebben.
Een gebufferd pedaal is prima. Een buffer zet in principe je hoogohmige signaal om in een laagohmig signaal, dat beter 'bestand' is tegen signaal verlies als je het nog een lange kabel doorstuurt. Maar een matig buffer, stel dat je er 6 van op een rijtje hebt....daar kan je signaal wel eens te ver door aangetast raken. Je dynamiek kan iets inzakken, je hoog kan wat scheller gaan klinken, je laag zou iets minder kunnen zijn etc.
Let wel: "zou kunnen". Het hangt er maar net vanaf hoe goed de buffers zijn, je kabels en hoe meutig je bent over je eigen klank. Misschien hoor je wel verschil als je direct in je amp inprikt of als je je pedalen ertussen hebt staan, maar vind je dat helemaal niet erg? Maak je er dan vooral niet druk om.
Stel: je hebt tien true bypass pedalen op een rijtje: kun je ook wat verlies van hoog hebben en van dynamiek. Want je hebt er dus wel elke keer een jack, een kabeltje, een jack, en kabeltje, etc. tussen. Handig kan dan zijn: een pedaal met een buffer (ieder willekeurig Ibanez of Boss pedaal of zelfs een dedicated buffer, zoals hierboven beschreven van Massotti) ergens vooraan in je keten, die pept je signaal dan weer net genoeg op.
Een buffer kan ook een nadeel zijn als je een pedaal erachter hebt staan dat daar niet tegenkan. Een pedaal dat sterk afhankelijk is van de volumestand van je gitaar (impedantiewisselingen) bijvoorbeeld zoalsde Z Vex fuzzfactory of de Catalinbread V8 fuzzgenerator of Teaser Stallion. Dan moet je die pedalen dus vooraan hebben staan of alleen true bypass pedalen ervóór en het gebufferde pedal erachter.
Tot zover mijn uitgebreide verhaal.
Iets zegt me echter, als je tot nu toe alleen met de effecten uit je amp hebt gewerkt (Cube? Valvetronix? LineSucks?) dat je je echt zorgen zit te maken om niks als je je nét gaat oriënteren op de pedalenmarkt. Met drie of vier pedalen hoef je echt niet meteen een enorm 'probleem' te hebben, met uitzondering van non TB wahs zoals ik bovenaan beschreef.
Of je een buffer, dan wel TB wil gaan gebruiken, hangt inderdaad gewoon af van wat je zelf wenselijk vindt. Als je een 'schelle' amp hebt, en veel hoog in je elementen, vindt je misschien dat kleine beetje hoog-af wel fijn.
Een buffer wordt vaak wel gebruikt als je veel met lange kabels werkt. TB zou dan zorgen voor 1 erg lange kabel (tot wellicht wel 20 meter), en dan ga je merkbaar 'hoog' verliezen'. Fuzzjes kunnen slecht tegen buffers, en een goed betaalbare buffer zit in de Korg DT-10.
Mits goede kabels gebruikt en niet te lang, niet langer dan 6m totale lengte (incl patch kabels). Anders ben je toch veel van je top hoog kwijt.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door JER00N
MIjn advies; 1 goede buffer als eerste in de rij, daarna zoveel mogelijk true bypass. Fuzz factory en andere impedantie gevoelige effecten moeten natuurlijk altijd voor de buffer geplaatst worden.
Dit is een veel voorkomende vraag en in dit topic staan een paar goede posts met duidelijke uitleg. Dit topic houd ik dus graag on topic zodat het goed als naslagwerk kan dienen. Geen off topic geleuter meer a.u.b.
Is er ook een ondergrens voor de uitgangsimpedantie die naar de 1Meg input van een versterker gaat ?
Ik zie dat veel mensen van die reamp kastjes gebruiken om gitaartracks die met d.i. zijn opgenomen terug door een versterker te sturen, en die reamp dingen doen het omgekeerde van een d.i. box, dus laagimpedant signaal terug naar hoogimpedant omzetten.
wat is dat hier het nut van ?
Geen antwoord op je vraag, maar zeker ontopic:
Een semi-wetenschappelijke test over true bypass in de praktijk:
http://www.gitaarnet.nl/forum/showth...highlight=myth
Ik gebruik altijd een omgedraaide DI box om te re-ampen. Ik merk dat mn versterker anders reageert op het inkomende signaal als ik de DI box eruit laat. Hij is minder dynamisch, het geluid is minder vol; geen goede combinatie.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door pol
Ook bepaalde pedalen gaan op een line signaal raar doen.
Oh, om het effect van een buffer op een pedaal te minimaliseren (bv een fuzz) kun je zogenoemde pickup silulators kopen: simpele trafo met alleen de primaire winding in het circuit. Werkt ideaal!