Printable View
Nog niet genoemd is de oplossing waar het pickupje niet onder het kammetje maar aan de binnenkant van de klankkast geplakt is, zoals mijn K&K Pure. In principe een piezo, maar met een veel warmere klank. En geen pre-amp, dus geen gedoe met batterijtjes en/of grote gaten in mijn gitaar.
Live absoluut gemakkelijk, en een vrijwel akoestische klank. In de studio legt ie het af tegen een goeie condensatormic, maar dat is een andere situatie.
Lijkt me toch echt een keuze van de betreffende gitarist. En als ik het echt niets vind zit ik de volgende keer niet in het publiek. Simpel, eigenlijk... Eigenlijk zouden de echte akoestische puristen (ben ik zelf niet, ik houd wel van wat galm, evt. wat echo of chorus en de mogelijkheid om heel zacht aan te slaan en toch goed gehoord te worden) gewoon moeten zorgen voor een klein publiek (zeg max. 30 of in een goede ruimte misschien 50 man) en zelf gitaristen uitnodigen om echt unplugged te laten spelen in een kamerconcert.
Alle nadelen van piezo's die in de openingspost genoemd worden ben ik ook tegen gekomen bij optredens waar de gitaar met een microfoon versterkt werd. Met uitzondering dan van de klankgatdoppen en fase-omkeerknoppen. In de gevallen waar feedback speelde (wat met een mic aanzienlijk sneller een probleem is, vooral met een goede) was de gitaar gewoon nauwelijks te horen, zeker achterin. En dan heb je vaak ook nog een baggergeluid dat ook absoluut niet op de akoestische sound van het instrument lijkt doordat het dan meestal ook de wat mindere PA of zanginstallaties zijn, en/of de verkeerde mic gekozen is.
Een piezo, net als een aantal andere systemen, zoals bv. de LR Baggs M1 is iig altijd werkbaar. Ervaring leert dat dat van microfoonversterking van de gitaar simpelweg niet gezegd kan worden.
En ook voor piezosystemen geldt dat je een goed systeem nodig hebt, en het goed moet gebruiken, net als voor microfoons.
Zolang je het maar niet in de richting van de microfoon doet kan dat best.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door zoon van Piet
Alhoewel, de bassist van een band waar ik in zat deed dat eens en ik stond erachter en ik kon geen kant op.
Dus slechts als je alleen op het podium staat aub.
Oh, kan dat ook ? Waar heb je hem dan precies vastgeplakt en met welke lijm? Ik denk dat dat namelijk de oplossing is voor mijn probleemCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door bert k
ja, maar ik sta bekend om mijn werkelijk knalharde scheten!Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door LaurentB
Harald heeft het even over het écht akoestisch spelen. Dat zie ik vaak bij kamermuziek, en vereist doodse stilte van het publiek. Dat is geen pretje - voor geen der betrokkenen.
De meest voorkomende toepassingen van versterkte akoestische gitaren zijn
A: 'unplugged'- een quasi-akoestische setting die wel uitverstrekt wordt
B: 'elektrisch' - waarbij een 'akoestische' gitaar in een elektrische groep opduikt.
Bij B is de akoestische klank volgens mij ondergeschoven kindje. De gitaar moet de illusie van akoestisch wekken, en een beetje dat rammelgeluidje bij de cowboyakkoorden en eventueel wat getokkel in heel stille stukjes.
In deze setting duiken de piezos op, je ziet vrijwel niks andres. En terecht, want binnen deze beperkingen voldoen ze redelijk tot goed. Er worden bovendien minder eisen gesteld aan de klankkwaliteit, omdat de gitaar in kwestie vaak als bij-instrument wordt ingezet.
( ik weet dat ik hier grof generaliseer, maar het is zondag en eigenlijk te heet om te typen, dus..)
In de A- setting is de klank van het grootste belang. Hier komen de tekortkomingen van piezos ( en trouwens ook van alle andere versterkingswijzen) naar boven. Ik zou TS gelijk geven, het is geen pretje een piezo-direct-in-de-DI te horen. Maar er is wel vanalles mogelijk met randapparatuur - waarbij galmpjes en chorusjes vaak voor een aanvaardbare klank moeten zorgen..
Laatst in Eindhoven, bij Kamermuziek in 't Groen, meende men dus zelfs buiten klassiek gitaar onversterkt te kunnen spelen. Slechts de eerste twee rijen zullen iets meegekregen hebben.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door zoon van Piet
Onverstrekt kan prima op sommige podia. Zo herinner ik me een optreden voor de antroposofische kring op zondagochtend, 15 jaar geleden, in Velp. Hoewel.. voor een podium was geen plaats. Maar het kan http://www.gitaarnet.nl/forum/images/icons/icon10.gifCitaat:
Oorspronkelijk geplaatst door LaurentB
Ik val in ZoonvP's B categorie, voor live optreden gebruik ik een electrisch/akoestische Yamaha, voor akoestisch een Martin. Die laatste heb ik laten uitruisten met een pickupje zoals Bert K (het lijkt potdomme wel een politiebericht met die afkortingen) noemt. De Yamaha klinkt beter live dan de Martin maar de Martin akoestisch weer beter dan de Yamaha.
En zo heb alles sijn plek in de rockenroll besognje zou mijn moeder zeggen.
Zo te zien heb ik de knuppel in het hoenderhok gegooid. Maar we hebben een discussie!
@H.Huisjes
Music Man Axis Sport? Gibson Les Paul Studio? :???: Dat zijn mooie elektrische planken. Met een microfoon akoestisch versterken zal dus niet meevallen. Dit valt m.i. onder het kopje gebruikersgemak. Je hebt maar 1 gitaar nodig om zowel een elektrisch als een akoestisch (ahum) geluid te produceren.
@Laser
DPA ken ik. Mooie miniatuurmicrofoons. Ik heb een voorgaand model wel eens op een van mijn gitaren gehoord, de 4061 meen ik. Die kon je met bijgeleverde dubbelzijdige tape op de top plakken. Bleef goed zitten en kon je loshalen zonder schade. Niet te dicht bij het klankgat plaatsen, maar meer naar achteren. Anders krijg je een erg bassig geluid en zit het mogelijk in de weg bij spelen. Je krijgt een mooi totaalgeluid en het klankkarakter van je gitaar word feilloos opgepikt. Kan wel confronterend zijn als je een crappy gitaar hebt, want ook dat word genadeloos opgepikt.
Ik heb overigens ook eens een grote groffe klemkonstruktie gezien die onderaan om je klankkast gaat met daar een hengel met microfoon aan. Da's echt geen gezicht natuurlijk plus zo'n gewicht aan je gitaar zit / staat m.i. niet lekker.
@zoon van Piet
OK, ik beken. Een klankgat element heb ik zelf ook :sssh: . Maar dat is weer wat anders. In feite maak je gewoon een elektrische gitaar van een akoestische. Daar is niks mis mee en kan wél mooi klinken in tegenstelling tot piëzo's, als je in beide gevallen maar niet pretendeert dat je akoestisch bezig bent.
Ik heb zelf geëxperimenteerd met 2 elementen, zo'n houten Dean Markley en een DiMarzio. De Dean Markley was een single coil (dus bromgevoelig) met een erg lage output en beroerde balans tussen de onderlinge snaren. De twee onomwonden snaren klonken relatief veel harder dan de rest, vooral de B. Nu kun je zo'n element wel wat 'tilten', die kant van het element meer de klankkast in en de baskant naar de snaren toe, maar dat hielp niet afdoende. Afgeserveerd dus :mad: .
De DiMarzio is een P.A.F. humbucker nota bene. Mijn akoestische gitaar is ineens een dikke jazzbak! :crazyhappy: Dit element heeft stelbare pooltjes, dus het volume van de snaren is onderling prima in balans te brengen. Nauwelijks last van brom en een hogere output. Dit element heb ik nog steeds en gebruik ik ook.
http://i348.photobucket.com/albums/q...ndhole_PAF.jpg
http://i348.photobucket.com/albums/q...e_PAF_rear.jpg
Als ik geen microfoon kan gebruiken en moet versterken en de keus moet maken tussen piëzo of klankgat (magnetisch), kies ik overduidelijk voor het laatste.
@Laurent B
Over gitariste Irina Kulikova bij Kamermuziek in het groen hebben we het in jouw topic al gehad. Hier even de link: http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php?t=124534
Het Rosenberg Trio trad daar wél versterkt op... met klankgatelementen. Jammer dat je dan het typische geluid van hun instrumenten mist, maar oh wat ben ik blij dat ze dan maar deze elementen gebruiken.
Voor klassiek gitaar zie ik toch echt geen andere oplossing dan de piezo elementen. Ben pas bij Verspuy in R'dam geweest, de goedkoopste microfoon voor nylon koste tegen de 400 euro, terwijl ze voor staalsn. een plakmicro hadden voor E40,-
ps
Wat is er met randapparatuur te doen? Het lijkt me wel wat om via bv de pc dobro geluid te produceren op een electrische gitaar :)
Ik vond het karakter wel doorkomen, ik hoorde die typische nadruk op het midden van die gitaren.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Plant