Printable View
Ik had haar nog nooit eerder gezien. Geweldig mooi ding!
En ik zou er inderdaad niets aan doen, hooguit even nieuwe gelijkwaardige pots erin zetten en goed laten solderen, that's it! :rockon:
Toch vreemd dat ik deze nog nooit eerder ben tegen gekomen. :dontgeti:
apart, voor mij ook een onbekend model.
heb je iets met ford soms, ford logo op de kop, ik heb ook een zwak voor oude fords maar zal zoiets nooit op een gitaar plakken.
Thanks again...:cheerup:Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vulvasonic
Klopt dat je hem niet kent, ik heb hem nooit eerder gepubliceert ;).
Origineel is hij zilvergrijs, zoals de achterkant. Hij heeft oorspronkelijk twee "gewone" humbuckers, en de punten van de dubblecut zijn wat minder scherp. Het splitelement-schakelaartje hoort er dus ook eigenlijk niet op, evenmin als de schaller-mechanieken. De slagplaat heb ik zelf verzonnen..
Je komt dit model overigens sowieso weinig tegen, ik heb er ooit eentje zien hangen in het trappenhuis van Dirk Witte, maar dat is ook alweer tien jaar geleden..
Zeer coole gitaar. Goede keus om het qua uiterlijk niet meer aan te passen! Gewoon wat elektronica vervangen en eens naar de frets kijken, meer zou ik niet doen.
Grappig dat je het zegt; dat stikkertje heb ik er in de tijd dat ik van punk hield opgeplakt(eind jaren 80). Die zit er ook al zolang op dus...Inmiddels rijd ik in een Ford Transitbus, puur toeval..:punk:Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door wietse
FYI:
Ik heb hem vadaag weer opgehaalt. Ik had hem naar
http://www.fernsguitars.nl/
gebracht, en die heeft heb een beurtje gegeven; nieuw schakelaartje erin, nieuwe bedrading, breuk bij potmeter teruggelijmt, en het belangrijkst: De brug Dimarzio bleek door mij ooit in serie te zijn aangesloten, waardoor hij nooit z'n volle kracht heeft kunnen benutten :chicken: Dat verklaart waarom hij met name in de splitstand heel dun klonk...Hij heeft hem weer zo aangesloten als het hoort en nu blaast ook het achterste element ook weer lekker mee :)
Dikke Mik :ok:
Ik heb eind jaren 80 ooit 'n keer op 'n Gibson Spirit met 2 HBs gespeeld en vond het (toen iig.) 'n te gekke gitaar.
Te gek dat die van jou weer op volle potentie is gekomen!!!
splitstand IS juist een dunnere sound, en serie IS al het meest krachtige dat je kunt hebben...Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door piet elektron
Klopt. Maar ik had hem gewoon verkeerd geschakeld (als ik het juist heb). Hij werd dan in split modus niet singlecoil geschakeld, maar ahw werden de twee elementen van de humbucker in serie gezet. Dat gaf een heel dun geluid, dunner dan de bedoeling. Overigens gaf het, met name in combinatie met de halshumbucker wel weer een karakteristieke fase in het geluid van hoog naar laag...Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Orpheo
ps: ik weet niet of ik het kwaa serieel/parallel schakeling helemaal juist formuleer, maar daar had het mee te maken iig.
ok..ok... ik geef even het rijtje van meeste output naar minst:Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door piet elektron
serie (meest)
split(minder)
parallel (minst)
uitgerekend:
spoel 1 heeft weerstand p
spoel 2 weerstand q
p en q zijn ongeveer even groot, in dezelfde orde van grootte, bij elementen dus x*10^3 ohm. met 4<x<10. over het algemeen genomen.
serie: weerstand totaal=p+q
split: p of q. q<p+q, p<p+q
parallel: 1/weerstand totaal=1/p + 1/q. en daarvoor geld weer: 1/weerstandtotaal<q,p. moet ik daar ook nog het bewijs voor geven??