idd. gewoon lezen
Hou het maar op een F majeur 9 (Fmaj9 of FM9)
;)
Printable View
idd. gewoon lezen
Hou het maar op een F majeur 9 (Fmaj9 of FM9)
;)
Een majeur accoord hoef je niet als zodanig te benoemen. Zeker jouw tweede notatiewijze zal vraagtekens bij vele oproepen, omdat die M normaal gesproken staat voor 'mineur'.
De 'maj' in (bijvoorbeeld) het Gmaj7 accoord, heeft betrekking op de septime, niet op de terts.
M.a.w., wil je dit accoord reduceren tot wat het voor de meeste gitaristen daadwerkelijk inhoudt, dan volstaat de notatie 'F9'.
In het voorbeeld van de topicstarter wordt er echter tevens een septime gespeeld. In dat geval zou je moeten spreken van een 'Fmaj7 9'.
Dit hele verhaal gaat echter niet op indien het accoord is geplaatst in een reeks accoorden waarbij de F een duidelijke mineur-functie heeft. In DAT geval geval zou je spreken van een Fm maj7 9 omit 3 (da's een hele mond vol). Theoretisch is dit heel goed mogelijk, doch erg waarschijnlijk is het niet en gaat het gewoon om een majeur accoord met de 9 als toevoeging.
Echter, gezien het feit dat de 9 lager wordt gespeeld dan de septime, zou je de 9 feitelijk moeten behandelen als zijnde een 2. Het ontbreken van de terst binnen het accoord, maakt van de 2 een sus2. Het gaat dus ook om de ligging. Door de beperktheid in onze mogelijkheden om bepaalde grepen te pakken op de gitaar, nemen wij gitaristen het echter niet zo nauw met de wetten van de theorie en lijkt derhalve, in dit specifieke geval, de eerder genoemde 'Fmaj7 9' de meest voordehand liggende benaming voor dit accoord.
Fmaj9 volstaat volgens mij ook zonder die 7 ... ?
Klopt. Bij alle toevingen boven de septime gaat men er standaard vanuit de de septime gespeeld moet worden. In dat geval voldoet F9 (als mijn geheugen me niet in de steek laat, tenminste...) :satisfie:Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jeroensnake
Ik kom meer uit op Fsus2 maj7, omdat de terts naar zijn grootje wordt gebracht en vervangen wordt door de G. . Maar ja.
Vind ik ook mooier, ik vind dat "no third" achtige een beetje jammer.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door heinz3110
Trouwens, C/F kan niet omdat er twee F's zitten, toch?
Op zich klopt dat, maar in het gitaristenwereldje wordt het voldende accoord doorgaans eenvoudigweg Bb9 genoemd, ook al is het accoord onzijdig.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door heinz3110
|| o | | |
|| o | | |
|| | | o |
|| | | o |
|| o | | |
X| | | |
Uuuuuuh, blijkbaar gaat dit niet zo......
Zo dan:
E: 1
B: 1
G: 3
D: 3
A: 1
E: x
Voor alle duidelijkheid: Bb9 is een Bbes7 met een 9 er bij. Bbsus2 heeft geen 7. Als je mij een partituur voorzet met een Bb9 zal ik geheid die 7 erbij spelen, terwijl afgaand op je onderste akkoord er geen 7 in zit.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vulvasonic
..En dat maakt die Bb9 van Vulvasonic voor mij echt wel een Bbsus2.
(zou toch raar zijn. Schrijf ik mijn partijtje op voor het gitaristenwereldje, speelt de pianist doodleuk een Bb9 ipv een Bbsus2. Wat zal dat lekker klinken samen! :D )
(Ik zou dus ook met een Bb9 de 9, de 7 én een terts erbij spelen )
Inderdaad, zo is het. Het maakt niet uit of de sus2 ge-octaveerd is. Het is een vervanging voor de terts; punt.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door heinz3110