Opbouw solo's

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Tristan

Ik denk dat frasering, timing en articulatie te veel met elkaar verbonden zijn om het echt als losse factoren te kunnen zien...
Een goede frasering en timing staan alleen met een juiste articulatie.....

---

globaal gezien heb je natuurlijk gelijk. maar in feite kan je zonder te atriculeren natuurlijk best een goed lopend verhaal schrijven door b.v de nadruk te leggen op de harmonische progressie en timing. als je een luisteraar hebt die hier zijn plezier uit haalt heb je ook en goede solo. bovendien is het op zo'n dikke jazzbak met 0.12 erop ook gewoon wat lastiger om een bend een terts hoger op te trekken. ik denk dat dit, los van smaak, wel degelijk de uitvoer mogelijkheden beperkt en dan moet je gaan zoeken naar andere mooie zaken. en daar zijn ze dan ook heel goed in die jazzers!

Hangt van het nummer af, soms vraagt het om een bepaalde opbouw, soms moet je gewoon meteen vol gas en soms kan een solo ook in een bepaald thema blijven zonder opbouw en rustig aan voortkabbelen.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door meul

globaal gezien heb je natuurlijk gelijk. maar in feite kan je zonder te atriculeren natuurlijk best een goed lopend verhaal schrijven door b.v de nadruk te leggen op de harmonische progressie en timing. als je een luisteraar hebt die hier zijn plezier uit haalt heb je ook en goede solo. bovendien is het op zo'n dikke jazzbak met 0.12 erop ook gewoon wat lastiger om een bend een terts hoger op te trekken. ik denk dat dit, los van smaak, wel degelijk de uitvoer mogelijkheden beperkt en dan moet je gaan zoeken naar andere mooie zaken. en daar zijn ze dan ook heel goed in die jazzers!

---

Wat heeft een bend met articulatie te maken?
Waar je het hier over hebt, valt bij mij meer onder het kopje sound, waar (mindere) Jazzers inderdaad vaak wat minder kaas van gegeten hebben...

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Tristan

Wat heeft een bend met articulatie te maken?
Waar je het hier over hebt, valt bij mij meer onder het kopje sound, waar (mindere) Jazzers inderdaad vaak wat minder kaas van gegeten hebben...

---

dit was te verwachten :) frasering is het maken/bedenken van mooie zinnen binnen een bepaalde context, een thema, of hele compositie zo je wilt. het articuleren is de manier waarop je de woorden binnen de zin(nen) uitspreekt. men kan zonder zonder een bend of een vibrato een goedlopende zin bedenken die het solo schema harmonisch gezien goed dekt of de akkoroden mooi met elkaar verbind. de uitvoering van dit alles onderscheid de ene speler van de andere. sterker, persoonlijk vind ik, in de rock maakt het je, of breekt het je, maar in de jazz luister ik weer anders, meer naar de harmonische vindingrijkheid die deze muziek bied. vandaar mijn stelling in de vorige post dat articulatie minder belangrijk lijkt in de jazz. maar nogmaals, ben niet al te geintroduceerd in de deze muziek stijl maar ben natuurlijk ook niet helemaal gek :)

voor mij staat dit even los van sound, sound in de zin van het maken van je geluid. uiteraard nodigd higain uit tot totale andere versieringen dan een cleane korte toon. je ziet boppers dan ook niet snel een legato run neerleggen die in de rock standaard kan zijn.

Ja, maar ik zie sound niet alleen als iets dat uit je gitaar, amp of effecten komt...
Het komt ook uit je vingers en in die zin zou ik een bend dan ook eerder als soundkeuze dan als articulatie zien, articulatie is gewoon ritmische dynamiek, oftewel hoe hard of zacht je de noten ten opzichte van elkaar speelt...
In dat opzicht is articulatie dan ook nauw verbonden met het hebben van een goede timing en frasering...

Ik ben het wel met je eens dat er verschillen zijn tussen Rock en Jazzgitaristen en hun benadering van solo's...
Als je op dikke snaren speelt met een cleane sound dan is het ook moeilijker om de snaren te benden, dus dan heb je al wat minder keuze natuurlijk...
Toch zijn er in de Rock ook legio voorbeelden te noemen van (bekende) gitaristen die hun frases nou ook weer niet zo spannend uitdrukken...

Ik denk dat het meer met keuzes en mogelijkheden te maken heeft...
In de Jazz heb je natuurlijk de moeilijkheid dat de akkoordenschema's vaak ingewikkeld zijn, daarentegen heb je in de Rock soms weer dat men zich voor een groot deel op de technische aspecten toelegt, ik heb ergens toch het idee dat daardoor vaak een gedeelte van de aandacht die naar andere (mijns inziens belangrijkere) factoren had kunnen gaan, verloren gaat...

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Tristan

Wat heeft een bend met articulatie te maken?
Waar je het hier over hebt, valt bij mij meer onder het kopje sound, waar (mindere) Jazzers inderdaad vaak wat minder kaas van gegeten hebben...

---

Hoezo, mindere jazzers... heb opnames van Joe Pass gehoord (en nu niet zeggen bootlegs, of outtakes, stond gewoon op een Virtuoso cd. Met zo'n titel heb je wat waar te maken) gespeeld op een brak klinkende akoestische gitaar, die ooit bij aankoop van nieuwe snaren was voorzien, en zo te horen toen ook voor het laatst gestemd... Harmonisch weet de man precies wat hij doet, en misschien beter dan vele anderen, timing is prima, maar zijn sound is, ook op veel andere opnames, vaak vreselijk, soms op het hakkerige af. Op andere opnames klinkt hij weer fantastisch. (opvallend vaak opnames waar hij zangeressen begeleidde, vaak heel mooi) Blijkbaar interresseerde het hem niet zo. Hij werkte uiteindelijk ook zonder versterker, met het risico dat het over een slechte installatie beroerd klonk.

Qua techniek belangrijk valt het me (naast shredders en klassiek) juist bij de jazzfans op dat ze kwaliteit vaak aan moeilijkheid af lijken te meten. Hoe moeilijker hoe beter lijken ze te denken. Maar hoe moeilijk het is wil ik als luisteraar helemaal niet weten. Dat heeft niets met muziek te maken. Muziek moet je raken, iets met je doen. Of het moeilijk is is alleen belangrijk voor degene die het moet spelen.

Solos zijn er niet om de wereld te laten horen hoe goed je kan spelen, ze zijn een deel van het nummer, en de solo hoort het nummer sterker te maken. Soms is dat een kwestie van harmonisch mooi spelen, soms snel, en soms zijn het een paar goed gekozen rare geluiden... Maar goed, bij jazz gaat het vaak om de solos, niet om de composities. Iemand als Pat Metheny heeft daar een mooie balans in, en gelukkig zijn er meer.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Tristan

Ja, maar ik zie sound niet alleen als iets dat uit je gitaar, amp of effecten komt...
Het komt ook uit je vingers en in die zin zou ik een bend dan ook eerder als soundkeuze dan als articulatie zien, articulatie is gewoon ritmische dynamiek, oftewel hoe hard of zacht je de noten ten opzichte van elkaar speelt...
In dat opzicht is articulatie dan ook nauw verbonden met het hebben van een goede timing en frasering...

Ik ben het wel met je eens dat er verschillen zijn tussen Rock en Jazzgitaristen en hun benadering van solo's...
Als je op dikke snaren speelt met een cleane sound dan is het ook moeilijker om de snaren te benden, dus dan heb je al wat minder keuze natuurlijk...
Toch zijn er in de Rock ook legio voorbeelden te noemen van (bekende) gitaristen die hun frases nou ook weer niet zo spannend uitdrukken...

Ik denk dat het meer met keuzes en mogelijkheden te maken heeft...
In de Jazz heb je natuurlijk de moeilijkheid dat de akkoordenschema's vaak ingewikkeld zijn, daarentegen heb je in de Rock soms weer dat men zich voor een groot deel op de technische aspecten toelegt, ik heb ergens toch het idee dat daardoor vaak een gedeelte van de aandacht die naar andere (mijns inziens belangrijkere) factoren had kunnen gaan, verloren gaat...

---

Oke, de pest is altijd weer de defenitie van het woord. sounds zoals jij het bedoeld is inderdaad het totaal plaatje. voor mij is articulatie niet alleen rimiek maar ook alle andere aspecten die dynamiek in je spel brengen. maar goed what's in a name, ik heb het ook maar uit een boekje en jij vast ook. of heb je het van iemand die een boekje gelezen heeft? :)

In alle genres heb je klunzen en helden, maar, wat jij of ik lelijk vinden word door anderen weer zeer gewaardeerd. het is maar hoe je luistert en wat je zoekt. EuroCinema is het gewoon ff zat om altijd maar weer het zelfde te doen. Een ander vind dat nu juist zo mooi en doet er alles aan om dit zo te krijgen.

bij nader inzien, gezien de diversiteit in meningen en smaken betaat eigenlijk een algemeen goede solo ook niet denk ik. ik heb zelf verschillende top 5's van speler die ik op verschillende solistische onderdelen vind uitblinken. Jou lijst zal weer anders zijn vermoed ik. en volgende jaar hebben we die lijst weer aangepast,

Bill Frisell is nog een interressante gitarist in de jazz hoek. Werkt meer met feel dan wat anders, en vaak een heel mooie toon. Zoals hij speelt breek je vanzelf ook weer uit de vaste patroontjes. Maar goed, hoop dat ik die niet hoef te tippen aan iemand die een jazz opleiding doet...

@Harald:
:???:
Bill Frisell ken ik wel hoor, east west vind ik een mooi album van hem...
Wat betreft de mindere Jazzers, inderdaad, ook de betere zijn soms beroerd wat betreft hun soundkeuze, vandaar dat ik het ook tussen haakjes had gezet...
Ik doe trouwens geen Jazzopleiding, heb een jaartje Rotterdam Jazz gedaan en ben vorig jaar afgestudeerd Amsterdam Pop...
EuroCinema doet ook geen Jazzopleiding, dus ik begrijp niet helemaal aan wie je reactie nu precies gericht is...

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door meul

Oke, de pest is altijd weer de defenitie van het woord. sounds zoals jij het bedoeld is inderdaad het totaal plaatje. voor mij is articulatie niet alleen rimiek maar ook alle andere aspecten die dynamiek in je spel brengen. maar goed what's in a name, ik heb het ook maar uit een boekje en jij vast ook. of heb je het van iemand die een boekje gelezen heeft? :)

In alle genres heb je klunzen en helden, maar, wat jij of ik lelijk vinden word door anderen weer zeer gewaardeerd. het is maar hoe je luistert en wat je zoekt. EuroCinema is het gewoon ff zat om altijd maar weer het zelfde te doen. Een ander vind dat nu juist zo mooi en doet er alles aan om dit zo te krijgen.

bij nader inzien, gezien de diversiteit in meningen en smaken bestaat eigenlijk een algemeen goede solo ook niet denk ik. ik heb zelf verschillende top 5's van speler die ik op verschillende solistische onderdelen vind uitblinken. Jou lijst zal weer anders zijn vermoed ik. en volgende jaar hebben we die lijst weer aangepast,

---

Ik heb het niet uit een boekje, het is gewoon de manier waarop ik ernaar kijk, alhoewel er voor jouw verhaal ook wel wat te zeggen is hoor, ik begrijp wel wat je bedoelt, ik had er zo alleen nog niet naar gekeken...
Mijn laatste opmerking in mijn een na laatste post was overigens niet alleen richting de Rockers maar ook richting de Jazzers gesteld hoor, vanwege de grote harmonische complexiteit heb ik soms het idee dat een gedeelte van de aandacht voor mijns inziens belangrijkere factoren verloren gaat...
Natuurlijk heeft iedereen zijn of haar eigen smaak en is die ook continue in ontwikkeling (soms meer dan anders)...