Post je collectie

http://www.10pont.net/gibtr.jpg

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door vulvasonic

Eindelijk een keer compleet (voor wat betreft mijn electrische gitaren dan):

http://img.photobucket.com/albums/v2...aarFamilie.jpg

Bovenste rij van links naar rechts:

• Uit All-Parts onderdelen in elkaar geschroefde Esquire. Graphtech topkammetje, American Standard element (vroeger SD Little '59), Sperzel locking mechanieken en de beste pots en rotzooi. Perfect gitaartje, maar zelden gebruikt (de bodyvorm wijkt ietsjes af en ik ben een lul)
• Fender Stratocaster Japan met Kahler Spyder tremolosysteem. Vrijwel alles aan dit gitaartje is aangepakt; Little '59 in de brug, tortoise slagplaatje, getript en blank gelakt, frets gevlakt, pots en schakelaar vervangen. Mijn nummer 1 gitaar voor Vulvasonic doeleinden.
• Fender Music Master; De enige plank die niet van mij is. Geleend van Fen Temple. Vrijwel in originele staat, behalve de elementen. Ik schat dat ie uit 1975 komt. Zeker weten doe ik dat niet.
• Fender Stratocaster Japan (1987); Geweldige, eenvoudige plank. Ongelofelijk schattig, maar perfect functionerend tremolosysteempje. Ontstemt voor geen mm.. Erg veel mee opgetreden. Heeft alles overleefd (op één fretje na, die vervangen moest worden).

Tweede rij, van links naar rechts:

• Fender Telecaster USA, American Standard body met een American Series neck. Moest vervangen worden na een gebroken hals. Op de Seymour Duncan Little '59 in de brugpositie en een schitterende, met turquise ingelegde, volumeknop na is het ding in helemaal origineel. Mijn nummer 1 gitaar op dit moment voor vrijwel alles wat ik doe.
• Gibson Les Paul Standard Lite DC (of zoiets). Perfecte gitaar. Klinkt in alle standen even goed. Niks aan hoeven doen. Ik overweeg alleen de stemmechanieken te vervangen. Het leuke van deze plank is dat je automatisch een octaaf hoger gaat soleren! (ik geef toe, je moet er de humor even van in zien)
• Hyundai Precission Bass. Niet lachen, Hyundai maakt ook gitaren en bassen. Gekocht omdat ie goedkoop was en ik graag baspartijtjes wilde kunnen inspelen op mijn portastudiootje. Was oorspronkelijk rood. Ik heb 'm goud gespoten. Verder een draak van een bas. Vreselijk slecht ding!
• Gibson ES 347. Volledig origineel. Het is gewoon een perfecte gitaar. Kan heerlijk warm jazzen, maar ook onovertroffen rocken. De gitaar onderscheid zich van de 335 door de andere houtsoorten (esdoorn hals met ebben toets bijvoorbeeld), de vergulde hardware, de coilsplitter (die deze gitaar enorm flexibel en veelzijdig maakt) en de mechanieken. Ook de fijnstemmers op de brug zijn uniek, maar ik heb er het nut nooit zo van ingezien.....
  Iedere keer als ik haar zie krijg ik trek in een BIG FAT BOTTOMED BLACK BITCH!
• Fender stratocaster (1982). Hardtail, Sienna Sunburst en een onwaarschijnlijke houtsoort. Waarschijnlijk maar een paar van gemaakt in deze combinatie van factoren. Was mijn eerste serieuze gitaar. Heeft een aantal reparaties en dergelijke achter de rug, maar het is een gitaar zonder mededogen. Onversterkt klinkt het ding snoeihard en helder. Versterkt moet het beter kunnen. Ik ben ervan overtuigd dat de elementen kut zijn. Verder is de gitaar perfect.

Onderaan:

• Maya SG kopie. Een hele slechte gitaar met een hemels geluid!
  Op dit ding heb ik leren spelen, leren soleren, leren raggen, alles. Ik ben nog steeds verliefd op het SG model, maar het is er nooit van gekomen er eentje (een echte) aan te schaffen. Na een klein jaar viel er niet meer op te spelen en was het ook niet meer te stemmen omdat de hals/body verbinding steeds verder begon uit te scheuren en de hals daardoor zwapperde als een dweil.

---

wat een geweldige coole collectie! :cooler:

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door vulvasonic

Eindelijk een keer compleet (voor wat betreft mijn electrische gitaren dan):

http://img.photobucket.com/albums/v2...aarFamilie.jpg

Bovenste rij van links naar rechts:

• Uit All-Parts onderdelen in elkaar geschroefde Esquire. Graphtech topkammetje, American Standard element (vroeger SD Little '59), Sperzel locking mechanieken en de beste pots en rotzooi. Perfect gitaartje, maar zelden gebruikt (de bodyvorm wijkt ietsjes af en ik ben een lul)
• Fender Stratocaster Japan met Kahler Spyder tremolosysteem. Vrijwel alles aan dit gitaartje is aangepakt; Little '59 in de brug, tortoise slagplaatje, getript en blank gelakt, frets gevlakt, pots en schakelaar vervangen. Mijn nummer 1 gitaar voor Vulvasonic doeleinden.
• Fender Music Master; De enige plank die niet van mij is. Geleend van Fen Temple. Vrijwel in originele staat, behalve de elementen. Ik schat dat ie uit 1975 komt. Zeker weten doe ik dat niet.
• Fender Stratocaster Japan (1987); Geweldige, eenvoudige plank. Ongelofelijk schattig, maar perfect functionerend tremolosysteempje. Ontstemt voor geen mm.. Erg veel mee opgetreden. Heeft alles overleefd (op één fretje na, die vervangen moest worden).

Tweede rij, van links naar rechts:

• Fender Telecaster USA, American Standard body met een American Series neck. Moest vervangen worden na een gebroken hals. Op de Seymour Duncan Little '59 in de brugpositie en een schitterende, met turquise ingelegde, volumeknop na is het ding in helemaal origineel. Mijn nummer 1 gitaar op dit moment voor vrijwel alles wat ik doe.
• Gibson Les Paul Standard Lite DC (of zoiets). Perfecte gitaar. Klinkt in alle standen even goed. Niks aan hoeven doen. Ik overweeg alleen de stemmechanieken te vervangen. Het leuke van deze plank is dat je automatisch een octaaf hoger gaat soleren! (ik geef toe, je moet er de humor even van in zien)
• Hyundai Precission Bass. Niet lachen, Hyundai maakt ook gitaren en bassen. Gekocht omdat ie goedkoop was en ik graag baspartijtjes wilde kunnen inspelen op mijn portastudiootje. Was oorspronkelijk rood. Ik heb 'm goud gespoten. Verder een draak van een bas. Vreselijk slecht ding!
• Gibson ES 347. Volledig origineel. Het is gewoon een perfecte gitaar. Kan heerlijk warm jazzen, maar ook onovertroffen rocken. De gitaar onderscheid zich van de 335 door de andere houtsoorten (esdoorn hals met ebben toets bijvoorbeeld), de vergulde hardware, de coilsplitter (die deze gitaar enorm flexibel en veelzijdig maakt) en de mechanieken. Ook de fijnstemmers op de brug zijn uniek, maar ik heb er het nut nooit zo van ingezien.....
  Iedere keer als ik haar zie krijg ik trek in een BIG FAT BOTTOMED BLACK BITCH!
• Fender stratocaster (1982). Hardtail, Sienna Sunburst en een onwaarschijnlijke houtsoort. Waarschijnlijk maar een paar van gemaakt in deze combinatie van factoren. Was mijn eerste serieuze gitaar. Heeft een aantal reparaties en dergelijke achter de rug, maar het is een gitaar zonder mededogen. Onversterkt klinkt het ding snoeihard en helder. Versterkt moet het beter kunnen. Ik ben ervan overtuigd dat de elementen kut zijn. Verder is de gitaar perfect.

Onderaan:

• Maya SG kopie. Een hele slechte gitaar met een hemels geluid!
  Op dit ding heb ik leren spelen, leren soleren, leren raggen, alles. Ik ben nog steeds verliefd op het SG model, maar het is er nooit van gekomen er eentje (een echte) aan te schaffen. Na een klein jaar viel er niet meer op te spelen en was het ook niet meer te stemmen omdat de hals/body verbinding steeds verder begon uit te scheuren en de hals daardoor zwapperde als een dweil.

---

goh, da's een leuke collectie die je daar hebt zeg!

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door vulvasonic

bla

---

mag ik jou een gelukkig man noemen, vulv?

DANK JULLIE ALLEMAAL!!!!!!!

*snif*

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door vulvasonic

DANK JULLIE ALLEMAAL!!!!!!!

*snif*

---

en ook zo spontaan! :chicken:

Citaat:

---

Fender Music Master; De enige plank die niet van mij is. Geleend van Fen Temple. Vrijwel in originele staat, behalve de elementen. Ik schat dat ie uit 1975 komt. Zeker weten doe ik dat niet.

---

cooler kan echt niet :cooler:

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door vulvasonic

Eindelijk een keer compleet (voor wat betreft mijn electrische gitaren dan):

http://img.photobucket.com/albums/v2...aarFamilie.jpg

Bovenste rij van links naar rechts:

• Uit All-Parts onderdelen in elkaar geschroefde Esquire. Graphtech topkammetje, American Standard element (vroeger SD Little '59), Sperzel locking mechanieken en de beste pots en rotzooi. Perfect gitaartje, maar zelden gebruikt (de bodyvorm wijkt ietsjes af en ik ben een lul)
• Fender Stratocaster Japan met Kahler Spyder tremolosysteem. Vrijwel alles aan dit gitaartje is aangepakt; Little '59 in de brug, tortoise slagplaatje, getript en blank gelakt, frets gevlakt, pots en schakelaar vervangen. Mijn nummer 1 gitaar voor Vulvasonic doeleinden.
• Fender Music Master; De enige plank die niet van mij is. Geleend van Fen Temple. Vrijwel in originele staat, behalve de elementen. Ik schat dat ie uit 1975 komt. Zeker weten doe ik dat niet.
• Fender Stratocaster Japan (1987); Geweldige, eenvoudige plank. Ongelofelijk schattig, maar perfect functionerend tremolosysteempje. Ontstemt voor geen mm.. Erg veel mee opgetreden. Heeft alles overleefd (op één fretje na, die vervangen moest worden).

Tweede rij, van links naar rechts:

• Fender Telecaster USA, American Standard body met een American Series neck. Moest vervangen worden na een gebroken hals. Op de Seymour Duncan Little '59 in de brugpositie en een schitterende, met turquise ingelegde, volumeknop na is het ding in helemaal origineel. Mijn nummer 1 gitaar op dit moment voor vrijwel alles wat ik doe.
• Gibson Les Paul Standard Lite DC (of zoiets). Perfecte gitaar. Klinkt in alle standen even goed. Niks aan hoeven doen. Ik overweeg alleen de stemmechanieken te vervangen. Het leuke van deze plank is dat je automatisch een octaaf hoger gaat soleren! (ik geef toe, je moet er de humor even van in zien)
• Hyundai Precission Bass. Niet lachen, Hyundai maakt ook gitaren en bassen. Gekocht omdat ie goedkoop was en ik graag baspartijtjes wilde kunnen inspelen op mijn portastudiootje. Was oorspronkelijk rood. Ik heb 'm goud gespoten. Verder een draak van een bas. Vreselijk slecht ding!
• Gibson ES 347. Volledig origineel. Het is gewoon een perfecte gitaar. Kan heerlijk warm jazzen, maar ook onovertroffen rocken. De gitaar onderscheid zich van de 335 door de andere houtsoorten (esdoorn hals met ebben toets bijvoorbeeld), de vergulde hardware, de coilsplitter (die deze gitaar enorm flexibel en veelzijdig maakt) en de mechanieken. Ook de fijnstemmers op de brug zijn uniek, maar ik heb er het nut nooit zo van ingezien.....
  Iedere keer als ik haar zie krijg ik trek in een BIG FAT BOTTOMED BLACK BITCH!
• Fender stratocaster (1982). Hardtail, Sienna Sunburst en een onwaarschijnlijke houtsoort. Waarschijnlijk maar een paar van gemaakt in deze combinatie van factoren. Was mijn eerste serieuze gitaar. Heeft een aantal reparaties en dergelijke achter de rug, maar het is een gitaar zonder mededogen. Onversterkt klinkt het ding snoeihard en helder. Versterkt moet het beter kunnen. Ik ben ervan overtuigd dat de elementen kut zijn. Verder is de gitaar perfect.

Onderaan:

• Maya SG kopie. Een hele slechte gitaar met een hemels geluid!
  Op dit ding heb ik leren spelen, leren soleren, leren raggen, alles. Ik ben nog steeds verliefd op het SG model, maar het is er nooit van gekomen er eentje (een echte) aan te schaffen. Na een klein jaar viel er niet meer op te spelen en was het ook niet meer te stemmen omdat de hals/body verbinding steeds verder begon uit te scheuren en de hals daardoor zwapperde als een dweil.

---

Leuke collectie!!!

@ Mario: ik heb meer dan 20 jaar geleden een Maya Stratocaster gekocht en die speelt eigenlijk helemaal niet verkeerd en klinkt ook nog eens erg goed.

Mensen moeten wel eens grappig doen, tot ze hem horen, dan wordt het anders.

Zo heb ik ook een HondoII akoestische gitaar van 138 gulden die verdomd goed klinkt.

mooi hoor Vulv... :satisfie: