Printable View
Maar waarom het analoge geluid nadoen wanneer er zoveel mooie BBD delay tekoop zijn?
Ik ben zelf een enorme BBD fan, en gebruik m'n flashback vooral voor't loopen en om in een effect chain te zetten waar bv hele hoge tonen kunnen verschijnen.
Ik heb de analog setting op dat ding nog nooit gebruikt, en de reverse ook niet omdattie niet echt reverse is. Die stomme stand gaat achterui/vooruit(om&om), erg niet wat ik zoek.
Hoeveel BBD's ken jij die >1 seconde doen, laat staan 3 à 4 seconden? (Ibanez DE7 en Line6 EchoPark doen dat wel, met een overtuigende fake-BBD klank en oscillatie.)Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door onrust nv
Kijk, als je uit de voeten kan met max. 400ms ofzo -zoals ikzelf- dan zeg ik "go for it", analoge keuzes genoeg. (even gesteld dat je geen belachelijke bedragen wil gaan dokken zoals een Diamond Memory Lane; sorry maar voor dik 400 euro koop ik wel een Boss DM-2 + een Ibanez AD-9 + een DOD FX96 (dat is me toch een secret weapon qua analoge delays! Mechanisch is ie zwak, maar lekker rehousen die handel!) en heb ik triple-head action, waarbij de AD-9 zelfs nog als een pseudo-reverbje in te stellen is.
Waarom wil iemand een analoge delay? Vanwegen de "warmte" (gebrek aan hoog dus, kutterm) en de gruizigheid. Waarom wil je die "warmte" en gebrek aan guizigheid? Omdat het je op een prettige manier laat differentieren tussen droog een repeats.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door onrust nv
Waarom wil iemand een digitale delay? Opdat ze op zoek zijn naar die repeats zonder de viezigheid van een analoge. Da's dus afhankelijk van het repertoire. Niet iedereen luistert naar neo-anarchistische herrie en ook niet iedereen speelt het. En dus zijn er volksstammen muzikanten die prima tevreden zijn met hun digitale delay en wss nog grotere volksstammen die niets moeten hebben van het klankvernaggelend effect van een BBD delay. Toen ik rond '93 op het SAE rondliep (afrader) was er geen hond die een goed woord over had voor de Yamaha E1010 die daar in het rack hing. Dat kwam pas later toen mensen teringherrie muziek gingen noemen en het kunnen bespelen van een instrument geen vereiste meer was om muzikant genoemd te worden. Ja, ik wordt oud.
En dan dus de vraag van het nadoen.
Omdat je er die "warmte" van een analoge mee kan pakken zonder die vieze gruizighed én het maken van een digitale met wat extra filtering een godsvermogen minder kost dan een analoge met z'n afregelpunten en andere troep.
De digitale delay met DM2 filtercurves die ik afgelopen juli publiceerde in de FSB ontwerpwedstrijd kostte me ongeveer 20 euro aan onderdelen (inclusief switches, jacks en pots en soldeer ik in anderhalf uur in elkaar. Dat red ik met een analoge nooit. "Analoog of digitaal?" vroeg Peter Heijnen terwijl hij er mee zat te spelen.
[OT]
@ Speedy,
ja, ik heb je mail gezien en ik heb nog geen idee.
[/OT]
Waarom iemand een digi-delay wil was ik allang uit, maar waarom een digidelay die een analoge emuleerd dat was voor mij een raadsel, maar de langere delaytijd van een digitale is idd wel een voordeel en de kosten ook.
Maar ik heb nu ondertussen 7 analoge delays en ze klinken allemaal anders, en dat is voor mij het ultieme genot(en soms ook de EP3 toneprint van de flashback als uitzondering).
Maar vooral als het ook waarneembaar is in een soundscape zijn de geluids verschillen erg tof. In een bak noise(dat begon al in de 70er jaren) maakt het eigenlijk geen flikker uit, dan mag je blij zijn als de delay de mix overleefd, en dan gebruik ik vaak de kaospad 1 of 2 delays. Maar flangers en chorussen vindt ik toch het mooist in analoge toestand, met als de ibanez digitale flanger uit de 10 serie als uitzondering want die is wel erg mooi en freaky te gebruiken. Maar het blijft w/s toch een kwestie van smaak en hoe je de boel gebruikt.
Maar op strings, een dikke analoge synth of m'n basgitaar heb ik het liefst BBD.