nog even een vraag of je het hout ook nog met iets gekleurd en/of behandeld hebt?
lijkt iets donkerder dan het stapeltje hout waarmee je begon.
Printable View
nog even een vraag of je het hout ook nog met iets gekleurd en/of behandeld hebt?
lijkt iets donkerder dan het stapeltje hout waarmee je begon.
Ik wou de kleur zoveel mogelijk behouden, Hops, maar om het hout toch íets meer diepte en leven te geven is het behandeld met een kleurloze 'witte' boenwas, aangelengd met meer dan de helft terpentijn, zodat het toch niet te hard gaat glanzen. Een delicaat detail dat het geheel snel uit evenwicht kan brengen.
De kleur is niet zo heel hard verschillend, de foto's zijn onder verschillende omstandigheden genomen (andere ruimte en licht).
Een detail, net zoals de topkam, terecht opgemerkt. Nochtans een exemplaar uit been, maar wat te bleek. Zo ook de pop rivet in de hand rest, blijkt nu een slechte keuze, naar mijn gevoel.
Tee.
Ik vind die detailtjes juist wel leuk. Samen met de nieuwe snaren lijkt het net of je hem van een wisse dood hebt gered en met een paar kleine reparaties weer gangbaar hebt gemaakt. 50 jaar voor vuil in de kelder, door iemand ontdekt, nieuwe kam erop, brug gerepareerd, verse snaren en spelen. Dat gevoel heb ik erbij.
Mooi hoor, kunst. Ieder zijn eigen beleving.
@ Tee
bedankt voor de uitleg, terpentijn = de verdunner van olieverf als ik het goed heb?
terpentine zal denk ik te schraal zijn.
Terpentijn en terpentine zijn inderdaad verschillend, Hops, maar naar mijn geur stinkt het even hard.
https://lh3.googleusercontent.com/6K...=w1157-h769-no
Intussen ligt deze test op de werkbank.
https://lh3.googleusercontent.com/HQ...=w1157-h769-no
Zou een aluminium archtop moeten worden, maar ga de welving misschien wat minder uitgesproken/hoog slaan.
Kan iemand me trouwens vertellen wat de gemiddelde hoogte van de welving is bij een akoestische archtop?
Tee.
nog even doorvragend over die boenwas.
ik heb net een tafek ingewreven met Golden wave antiekwas (blank) en daarin zit al terpentijn.
http://www.gitaarnet.nl/forum/showth...=1#post3367798
hoe houd zoiets zich op een gitaar in vergelijk met Danish oil, tenminste als je daar ervaring mee hebt?
ik doel dan op plakkerigheid etc
Heb weinig ervaring met olie, Hops, kan je dus niet veel wijzer maken, vrees ik.
Elk van de drie (olie, vernis en boenwas) bezitten voor- en nadelen.
Olie geeft de kleinste kans op ‘plakken’, vermoed ik, en verwerkt makkelijk. Iets omslachtiger om een mooie glans op te krijgen, denk ik.
Vernis is de sterkste, maar meest onnatuurlijke, ook-vooral- qua uitzicht (filmlaag). Ook soms iets moeilijker om een egaal resultaat te krijgen. Herstellen/bijwerken is lastig. Wordt er ook niet mooier op met de leeftijd.
Boenwas werkt erg makkelijk, maar is niet erg bestand tegen vocht (zweet). Toch verkies ik vaak boenwas (naargelang het voorwerp) omdat de ‘glansdiepte’ erg fraai en makkelijk bereikbaar is, althans naar mijn gevoel. Het verouderd (patineert) ook als mooiste van de drie. Opboenen met fijne staalwol geeft een erg dunne laag die minder makkelijk gaat ‘plakken’.
Tee.
dank je Tee voor de uitleg
Danish oil van Rustins heeft ook een vorm van was in zich waardoor die minder plakt dan andere oliën.
ik gebruik die dan ook graag op rosewoodachtige toetsen om ze toch te beschermen tegen vuil en zweet zonder dat het een plakkerige boel wordt, het glans echter minder dan die was.
ik heb nu 2 tweedekans gitaren gehad met groef vorming in de toets onder de snaren waarvan ik vermoed dat zweet in combinatie met nagels of dat de snaren als schraapstaal werken hout, weghaalden en dan krijg je iets als dit
https://image.ibb.co/mJ8ndk/beschadiging3.jpg
nu scheelt het met mijn project van de L6 copy dat de achterkant van de body nog de originele lak is en die kan wel zweet verdragen.
dan wordt dit mijn eerste gitaarafwerking met boenwas van een gitaar ;-)
Bij mijn weten worden gitaren zelden of nooit afgewerkt met boenwas, Hops. Ik vermoed nochtans dat het klankgewijs de soepelste beschermlaag biedt, wat bij een akoestische misschien niet onbelangrijk is?
Dat bouwers en fabrikanten steevast voor -een stevige laag- vernis kiezen (in het beste geval politoer) valt wel te begrijpen. Zo'n blinkende laag tilt de (soms dure) materialen naar een (nog) hoger en duurder niveau, en biedt de beste bescherming voor de soms dure investering.
Voor mezelf is het zeker niet de hoofdreden om voor boenwas te kiezen, maar hoe verantwoorden veel bouwers hun gemier en geneuzel over exclusief toonhout nadat ze hun instrumenten ingepakt hebben met een dikke, stramme en steeds harder wordende laag vernis?
Tee.