Printable View
Een volledig ja. Voor een gitaar die nog geen 500€ nieuw kost is ie echt fantastisch zowel in klank als afwerking en speelt heel soepel. Dit is nog een koreaanse. Misschien toevallig een hele goede op de kop getikt maar hij kan de concurrentie met het origineel goed aan. Alleen de elementen zijn wat hotter maar dat vindt ik wel lekker. Ik speel geen jazz ermee. In ieder geval een stuk beter dan de epiphones in dit segment.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door witterwit
Dank je voor je antwoord en zeker nog een compliment voor je collectie.
Die Reverend roept bij mij het meeste GAS op. Mooi kwartet hoor!Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Napoje
Jaaa... bigsby en P90... inkoppertje... het neigt naar valsspelen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door telerocker
Ikzelf zou die blade inruilen voor een tellie en de 335 voor een hollowbody p90 maar dat dubbelt een beetje met de reverend dus dan wissel ik die met een bigsby filtertron en de PRS voor iets ouds met een goldtop en.. we zijn er wel geloof ik...
Nee hoor, geintje, fijn bosje gitaren.
Ik heb al best wel veel gehad en weer verkocht. Zowel goedkopere (veel squiers en epiphones) als duurdere (tom anderson, patrick eggle, schecter usa) maar dit zijn de blijvertjes voor mij. Voor ieder gelden andere normen natuurlijk maar het is gewoon de feel, sound en comfort van deze gitaren die telt (al voelen ze allemaal anders aan). En ik heb helemaal niets met vintage. Zal wel komen omdat ik ben opgegroeid met de gear van de jaren 90...
Zo'n PRS trekt me ook al een tijdje, lijkt me een mooie aanvulling op mijn SG en strat.
Heb er wel eens wat van de muur getrokken in een winkel en onversterkt uitgeprobeerd.
Bespeelbaarheid leek me dik in orde.
Vinden de mensen die er niets mee hebben, het geluid niet lekker, of heeft het een andere oorzaak?
Er zijn ook wel subtielere, een vriend van me heeft tijden lang een Custom 24 gehad in een donkere kersenkleur, wel met flame top maar zag er echt chique uit. De kleurstelling van die van Napoje vind ik ook zeer smaakvol.
Voor mij is het echt het geluid waar ik weinig mee heb. Te gladjes ofzo, bijna hifi. Je kunt er echt alle kanten mee op, maar daardoor mist het misschien wat eigen smoel. Geef mij dan maar een Gretsch, een tele of een jazzmaster. Ik heb een aantal keren op die Custom 24 gespeeld en heb weinig gitaren in de hand gehad die beter afgewerkt waren of soepeler speelden dan die PRS. Petje af hoor! Als ik een sessiegitarist zou zijn, dan wist ik het wel.
Dit hoor/lees je wel vaker, maar ik vind het niet geheel terecht om daar een heel merk op af te serveren, want er is meer dan alleen de CU24 (en zelfs daar zijn in de jaren verschillend klinkende gitaren van op de markt geweest, oa door andere pickups).Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door lauke_101
Een PRS is in den beginne natuurlijk veel te duur. 3600 tegenwoordig voor een gewone cu 24. En voor een pornohoutversie nog veel meer. En dat klinkt of speelt niet eens beter. Maar dat geldt ook voor die zogenaamd historisch correcte gibsons en fenders customshops met hun fantasieprijzen maar dat mag blijkbaar wel van de connaisseurs.
Dat heb ik er by far niet voor betaald. Met een beetje geluk ongeveer 1500€ in uitstekende toestand mag je rekenen voor een gebruikte. Dan is het opeens wel interessant. PRS ce’s zijn trouwens ook heel lekker (meer bite) en vaak een stuk goedkoper.
Ik heb te lang getwijfeld bij de PRS die jij gekocht hebt op MP en toen 'ie weg was baalde ik. Prima prijs!
Destijds, ik schat jaren 90 op een PRS gespeeld bij Rock Palace Apeldoorn. Fantastische gitaar in ieder opzicht maar hij moest bijna 6.000 gulden kosten. In die tijd kocht je daar een nier voor of zo.