Ja de Epiphone heeft 500k voor alle pots, de Gibson dacht ik eigenlijk ook, maar de mantels van de (braided) draden zijn als aarde achterop de pots gesoldeerd, dus ik kan ze niet meer aflezen.
Ik zie trouwens dat ik wat snel getypt had, ik had willen zeggen "de Epiphone kan te schel klinken", even de tone-pot wat dichtdraaien is meestal voldoende om dat op te lossen. Ook speel ik vaak met de volumepot een stuk dicht en de amp wat harder, vind ik lekkerder, dus ik gebruik de volledige 500k van de volumepot zowiezo al vaak niet.
Maar het is toch de hele gitaar hoor, de Gibson resoneert gewoon anders, ik denk zelf dat het grootste verschil in de massieve mahonie hals van de Gibson vs de 5-piece ahorn (Esdoorn) hals van de Epiphone zit. En wellicht in de constructie van het middenblok aan de bovenbladen. De Epiphone heeft een middenblok dat ongeveer de bolling van boven en achterblad volgt en er direct mee verlijmd is, maar niet overal even mooi aansluit. De Gibson heeft tussen middenblok en de bladen een laag gekerfd spruce (sparren? vuren?) zitten dat de contouren exact volgt.
Dit bedoel ik:
http://www.es-335.org/wp-content/upl...1/100_2462.jpg
Tsja, ik moet toch iets vinden om de meerkosten van de ES-333 te rechtvaardigen, niet? :D
Maar serieus: je merkt het wel, de Gibson is gewoon een klasse beter.
